Relicta is een physics-based spel waarin je door middel van zwaartekracht en magneetvelden puzzels moet oplossen om zo je collega’s te redden. Nu lijkt dit op het eerste zicht niet op Portal, maar wanneer je het spel speelt zul je exact begrijpen waar mijn Portal gevoel vandaan komt. De vraag is echter: komt de kwaliteit een beetje in de buurt?
Het antwoord op deze vraag is ja en nee. Op het ene vlak doet Relicta hele gave dingen, maar er zijn helaas ook mindere keuzes gemaakt. Hoe en wat lees je verder in deze review. Ik ga met het verhaal van start en dat is al meteen één van de dingen waar ik gemengde gevoelens over heb.
Wetenschap is een serieuze zaak
Je speelt in het spel als de wetenschapper Angelica Patel. Deze wetenschapper werkt aan verschillende experimenten rondom zwaartekracht. Nadat mysterieus de computer van de basis uitviel kom je erachter dat er flink wat mis is op je basis en dat er een groepje collega’s ergens vast zit. Om hun te redden zul je echter verschillende levels moeten doorkruisen met behulp van het manipuleren van de zwaartekracht en magneetvelden. Dit klinkt op zich als een boeiend verhaal, maar helaas is dat het niet. Het wordt namelijk verteld door middel van radiocontact en ook flink op de achtergrond. Zo kreeg ik soms gedeeltes niet mee omdat ik te gefocust was op een puzzel oplossen. Bovendien is het verhaal enorm serieus, je merkt echt dat de personages wetenschappers zijn. Dit is niet per se iets negatiefs, maar ook niet een positief aspect.
Constante afwisseling van positief en negatief
Gelukkig zijn de game mechanics, waar 90% van het spel om draait, enorm goed uitgedacht. Je hebt namelijk een beperkt aantal acties die je kunt gebruiken om je doel te bereiken. Deze acties bestaan uit een blok oppakken/neerzetten, een blok negatief (rood) of positief (blauw) maken en om de anti-zwaartekracht van een blok aan of uit te zetten. Nu lijkt dit enorm beperkend, maar Mighty Polygon heeft een aantal handige trucjes toegepast om het interessanter te maken.
Zo is elk level opgedeeld in een soort van kleine afgezonderde secties. Deze secties zijn van elkaar afgezonderd door middel van krachtvelden die in verschillende kleuren komen. Door paarse velden kunnen alleen spelers lopen, door groene alleen de blokken, door rood kan niets heen en geel is een one way trip (verandert naar rood als je erdoorheen loopt). Daarnaast zul je gebruik moeten maken van het wisselen tussen een positief geladen blok en een negatief geladen blok. Want net als in het echt trekken een negatief blok en een positief blok elkaar aan. Twee dezelfden stoten elkaar juist hard af. Je zult dus constant moeten wisselen tussen positief en negatief. Nee, dit kopje ging dus niet over constante afwisseling van positieve en negatieve aspecten van het spel.
De puzzels zijn op zich allemaal hetzelfde qua opzet. Je hebt blokken die je op een drukgevoelige switch moet zetten om een krachtveld te deactiveren om verder te kunnen. Hiervoor zul je dus alleen een puzzel moeten oplossen. Soms zijn de oplossingen meteen duidelijk, soms zul je iets meer moeite doen en soms is het echt goed nadenken. Het enige vervelende is dat moeilijkheidsgraad van de puzzels all over the place ligt, wat het dus soms wat lastig maakt om gemotiveerd te blijven. Daarnaast heb je al snel bijna alles van de gameplay diversiteit gezien en wordt het wel redelijk veel van hetzelfde.
Een wereld waar je niets mee kunt
Wat me enorm opviel was hoe gevuld de wereld van Relicta was. Er zijn vele omgevingsdetails en vele verschillende omgevingen. Het level aan details is wat ik van een AAA-titel zou verwachtten met een flink budget. Er is alleen wel wat jammer aan: het heeft geen sfeer en je kunt er niets mee.
Even om met de sfeer te beginnen: Er zit echt bijna geen muziek in het spel. Af en toe hoor je muziek, maar het grootste gedeelte van de tijd loop je door een redelijk stille omgeving. Dan speelt ook nog het feit dat je er niets mee kunt. Je kunt in Relicta behalve de puzzels eigenlijk niets. Er zijn wat objecten te verzamelen die wat extra informatie geven over de wereld, maar verder is er niets te verkennen. Het is natuurlijk niet iets belangrijks met een puzzelspel, maar ik vond het toch wel jammer.
Conclusie
Relicta blinkt niet in veel uit. De voice-acting is geweldig, maar het verhaal is eigenlijk niet memorable. De puzzel mechanics zitten leuk in elkaar, maar er is een flinke wisseling van moeilijkheidsgraad wat wel vervelend is. Houd je van puzzelen en maakt het verhaal je weinig uit? Dan is Relicta zeker een waardige toevoeging aan je collectie. Al met al is €19,99 relatief goedkoop om met zwaartekracht te spelen.
+ Goede puzzel mechanics
+ Werelden zien er goed gevuld uit
+ Onduidelijk begin
+ Voice-Acting is erg goed uitgevoerd
– Veel van hetzelfde
– Puzzels wisselen enorm qua moeilijkheid
– Verhaal voelt als onbelangrijk aan en meer als ondersteuning
– Gebrek aan muziek
DN-Score: 7.2
Het spel is hier te koop via de Nintendo website. Al onze andere reviews vind je hier.
