Home Reviews eShop review Retro Mystery Club Vol.1: The Ise-Shima Case – Ouderwets detectivewerk?

[Review] Retro Mystery Club Vol.1: The Ise-Shima Case – Ouderwets detectivewerk?

In Japan is Retro Mystery Club al een bekendere gameserie. Er zijn daar al verscheidene delen van uitgebracht. In het Westen kunnen we pas sinds 14 september 2023 genieten van die reeks. Het eerste deel, Retro Mystery Club Vol.1: The Ise-Shima Case, lijkt op een ouderwetse detectivegame uit de NES-periode. Het is namelijk geïnspireerd op Famicom Detective Club, wat een fantastische duologie van twee oudere detectivespellen is. Weet Retro Mystery Club Vol.1 datzelfde succes te behalen of niet? Je ontdekt het in onze review.

Een lijk

De meeste detectivezaken beginnen met een lijk en daar brengt deze game geen verandering in. Je speelt als een naamloze detective die je nooit in beeld zal zien. Als je wil, kan je zelf bedenken hoe die detective eruitziet, zodat je volledig in de game op gaat. Het verhaal start wanneer Ken je opbelt met de mededeling dat er een lijk is gevonden. Al snel leidt het onderzoek naar Ise Shima en gaan jullie daarheen. Daar raken jullie verstrikt in de parelindustrie en vooral rond de mysterieuze zwarte parel de Indigo Moon.

Het verhaal wordt voornamelijk door Ken verteld. Hem zie je regelmatig in het scherm terwijl hij praat met mensen of tegen jouzelf. Het voelde daardoor eerder dat Ken de hoofdpersoon is dan jijzelf. In het begin dacht ik nog even dat hij de detective was, omdat ik maar niet de detective in beeld zag. Later ging ik in de digitale handleiding kijken, die trouwens prachtig ontworpen is, en zag ik dat de detective echt een blanco personage is. De detective wordt door personages Detective genoemd en dat is het. Daarnaast vind je in de handleiding meer achtergrond informatie over de game. Hier straalt echt de liefde voor art en 8-bit detectives van af. De ontwerpen van de personages zijn gemaakt door Kiyokazu Arai, die bekend is van Famitsu en andere games.

Wat je misschien niet verwacht, is dat de game zich in de moderne tijd afspeelt. Je hebt namelijk een telefoon tot je beschikking waarop je soms informatie moet opzoeken. Dat zorgt voor een mooie tegenstelling tussen de 8-bit art en de moderne voorwerpen in de game.

Het onderzoek

Tijdens het verhaal verwacht je onderzoek te moeten doen, nou dat valt tegen. In het scherm zie je onderin de teksten, rechtsboven het beeld van de omgeving en met wie je praat en linksboven alle opties van acties die je kan uitvoeren. Het is daardoor allemaal vrij statisch en al lijkt het dat je keuzevrijheid hebt, die heb je amper. Je moet voornamelijk een uitgezet pad volgen en alle opties afgaan die verplicht zijn om het verhaal te vervolgen. Echt kans om zelf de detective uit te hangen heb je niet. Je moet het eerder zien als de acties die je moet uitvoeren om verder te kunnen genieten van het verhaal. Daarnaast is het totaal niet nodig, zelfs soms onmogelijk, om zelf uit te vogelen hoe dingen in elkaar zitten. Het is afwachten tot de game wil dat jij die informatie krijgt. De echte interactie ontbreekt dus.

Daarentegen moet je ontzettend veel acties uitvoeren. Zo moet je de omgeving bekijken om te ontdekken of er mensen zijn met wie je kan praten. Vervolgens moet je wel of juist niet je badge laten zien. Welke van de twee het is wordt voorgezegd, dus nadenken is niet nodig. Daarna kan je dan met die persoon praten. Mogelijk krijg je wat info, maar soms ook niet. Optionele gesprekken zijn er ook en vaak nog wel het leukste. Ze zorgen net voor dat beetje levendigheid in de wereld, waardoor het voor jezelf niet alleen meer draait om het verhaal.

De wat mindere punten

Het rotte van het selecteren van acties is dat je elke keer weer naar het begin gegooid wordt in de lijst van acties. Daardoor is het nodig om elke keer weer door alle lijsten te gaan om bij de volgende optie te komen die je wil. Ik had af en toe moeite om te ontdekken welke actie noodzakelijk was om verder te komen in het verhaal. Dan is het helemaal constant door de lijsten met opties gaan tot je de juiste actie hebt gevonden. Tevens kabbelt het verhaal maar voort. Niet alle dingen zijn even interessant en het is elke keer wachten op de volgende ontwikkeling die je weer in het verhaal trekt. Desondanks blijft het wel vermakelijk. Dat komt voornamelijk door de prettige schrijfstijl en doordat het verhaal niet heel lang is.

Conclusie

Retro Mystery Club Vol.1: The Ise-Shima Case is in de basis geen slechte game. Ja, het is aan de simpele kant en acties hebben amper invloed, maar het weet te vermaken. De prachtige 8-bit stijl weet visueel te overtuigen en ook de schrijfstijl is prettig. Wanneer je deze game speelt met de verwachting een echte detective te spelen, dan zal het enorm tegenvallen. Echter wanneer je jouw verwachtingen bijgesteld hebt en een vermakelijk verhaal verwacht waar je doorheen geleid wordt, dan is het zeker een game om eens te spelen.

+ Vermakelijk verhaal
+ Visueel een plaatje
+ Acties zorgen wel wat voor interactie, maar…

– …hebben amper invloed op het verhaal
– Niet altijd duidelijk hoe verder te gaan met het verhaal

DN-score: 7,2