Ontwikkelaar WayForward is bij het grote publiek vooral bekend om de Shantae-games. Ze maken daarnaast ook andere games waarvan er eentje recent is verschenen. RWBY: Arrowfell is op 15 november uitgebracht voor de Nintendo Switch. Dit actie-avontuur zou zowel voor RWBY-fans als nieuwkomers geschikt moeten zijn. Maar is dat daadwerkelijk zo? Je leest het in onze review.
Een canonverhaal
Laat ik maar gelijk met een belangrijk punt beginnen. Het verhaal in RWBY: Arrowfell is een canonverhaal dat zich tijdens Volume 7 afspeelt. Er kunnen dus spoilers zijn, wanneer je als RWBY-fan nog niet bij Volume 7 bent aanbelandt. Zelf ben ik geen fan en is dit mijn eerste kennismaking met de vier dames. Persoonlijk vond ik het verhaal goed te volgen en heeft het mij lichtelijk weten te interesseren in RWBY.
RWBY: Arrowfell bestaat uit vijf hoofdstukken en je speelt als de vier leden van Team RWBY: Ruby, Weiss, Blake en Yang. Ze zijn net officieel huntresses en op missie om Grimm te verslaan. Grimm zijn de monsterlijke vijanden in de game, maar ditmaal is er ook wat anders gaande. Mysterieuze machines verschijnen in de wereld van Atlas, Mantle en omstreken. Deze zorgen ervoor dat er op die plek allerlei Grimm tevoorschijn komen. Aan jou de taak om uit te zoeken waar die machines vandaan komen en de Grimm te verslaan.
Wisselen maar
Je bestuurt in RWBY: Arrowfell één van de vier leden, maar je kan ten allen tijden wisselen. Al delen ze wel de levensbalk. Je kan dus helaas niet wisselen voor een volle levensbalk, wanneer je dood dreigt te gaan. Het wisselen tijdens het vechten kan echter in sommige gevallen wel noodzakelijk zijn. Ze hebben elk een andere speciale aanval, maar zijn qua vechtstijl redelijk vergelijkbaar. Zo kan Ruby een dash doen, Blake zichzelf klonen, Weiss een platform maken en Yang een sterke vuistslag uitvoeren. Daarbij komen die specialiteiten goed van pas wanneer je de levels verkent. De levels zijn non-lineair en je moet dus zelf de juiste weg zien te vinden om verder te komen. Regelmatig kom je obstakels tegen. Denk bijvoorbeeld aan een platform dat net te hoog zit om op te kunnen springen. Met behulp van Weiss kan je dan een extra platform maken om wel hoog genoeg te komen. Ondertussen komen er vaak vijanden op je af die je dan ook nog moet verslaan of ontwijken. Daarom is het wel zaak dat je snel leert te switchen tussen de personages, wat je met de schouderknoppen doet.
Ik heb tijdens de game vooral met Ruby gespeeld, omdat ik haar het leukste eruit vind zien. Al vond ik Weiss zeer handig om te gebruiken voor haar special tijdens baasgevechten en ambushes. Het is al met al zeker vermakelijk om ze allemaal te proberen. Persoonlijk zou ik in het begin wel bij een van de vier blijven, omdat je dan je skill points allemaal in kan zetten voor dat personage.
Herhalende levels
Via de NPC’s in de steden krijg je opdrachten om bepaalde voorwerpen of mensen te zoeken in de levels. Je moet daarom vaak meerdere keren hetzelfde level spelen om weer een andere kamer te vinden. Op die manier kun je de opdracht van de NPC voltooien. Je wordt namelijk steeds naar nieuwe plekken gestuurd, al viel het mij wel tegen hoeveel variatie er is. Tevens zijn de ontwerpen van de Grimm herhalend en niet echt verrassend. Mogelijk is dat anders voor RWBY-fans, omdat zij veel ervan zullen herkennen.
Het vechten met de Grimm zelf werkt goed. Echter ontbreekt er wel een tutorial, waardoor het in het begin vooral trial and error is. Ik had graag gezien dat er een uitgebreide tutorial is zodat je ook begrijpt hoe bepaalde aanvallen werken. Jezelf verdedigen is er niet bij. Je zal dus goed moeten ontwijken en je aanvallen timen. Tijdens een zoveelste trip in een level ging ik vaak vijanden ontwijken. Waarom vechten, als je er zo langs bent met een dash? Jammer genoeg kom je regelmatig een ambush tegen. Tijdens zo’n ambush moet je alle vijanden verslaan voor je weer verder kan. Dit gebeurde zo vaak dat het eerder als afremmen voelde om de speelduur te rekken dan noodzakelijk voor de gameplay.
Aan de korte kant
RWBY: Arrowfell is relatief snel uit te spelen. Je kan de game makkelijk binnen vijf tot zeven uur uitspelen, wat ik aan de korte kant vind. Zeker gezien de game €29,99 kost, zou ik absoluut op een aanbieding wachten. Reden om na het uitspelen terug te keren is er daarnaast amper. Dat zal, denk ik, alleen voor de fans leuk zijn. Een groot pluspunt vind ik de cutscenes tussen de hoofdstukken. Deze lijken namelijk regelrecht uit de anime te komen. De voice acting daarvan is ook fantastisch uitgevoerd door de originele acteurs. Het had leuk geweest als ze die kwaliteit hadden doorgetrokken naar de rest van de game. Oké, het is vermakelijk, maar wel echt te standaard om de prijs te rechtvaardigen.
Conclusie
RWBY: Arrowfell is een interessant actie-avontuur, maar eerder voor de fans. Het verhaal is voor iedereen begrijpbaar, maar de gameplay valt snel in herhaling. Er is namelijk te weinig variatie in levels en Grimm. De vier personage vechten lekker weg, maar ik voelde geen noodzaak om echt met ze allemaal te vechten (op de noodzakelijke plekken na). Wanneer de game een goede aanbieding heeft, dan is er zeker plezier uit te halen. Ik zou het alleen niet voor de volle prijs kopen, als je geen RWBY-fan bent.
+ Leuke actie
+ Steeds zoeken naar nieuwe routes
+ Vooral voor RWBY-fans
+ Mooie cutscenes
– Aan de korte kant voor de prijs
– Herhalende gameplay
– Geen tutorial voor de besturing
– Veel te veel ambushes
DN-score: 6,2
