Home Reviews eShop review Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter – Een goede detectivegame

[Review] Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter – Een goede detectivegame

In februari dit jaar verscheen de eerste Sherlock Holmes-game van uitgever en ontwikkelaar Frogwares. Sherlock Holmes: Crimes & Punishments werd door Joris met een prachtige 8,0 beoordeeld. Nu is er recent weer een Sherlock Holmes-game uitgebracht voor de Nintendo Switch. Deze verscheen in 2016 al eerder voor verscheidene platforms. Qua gameplay zouden beide games redelijk vergelijkbaar moeten zijn en het grootste verschil zou dan ook het verhaal zijn, alleen is dit ook echt zo? En is Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter dan echt beter of toch meer van hetzelfde? Je leest het in onze review.

Waar is de zaak?

Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter start met een vermissing. De buurvrouw kwam net bij Holmes met een jongetje die zijn vader kwijt is. Je begint gelijk met het bestuderen van het jongetje, waardoor je ontdekt dat hij goed verzorgd wordt. Dit bestuderen is iets wat je vaker zult doen tijdens het spelen. Je scant de persoon en omgeving om interessante zaken te ontdekken. Tevens moet je soms zelf kiezen tussen twee opties wat er aan de hand is. Heeft het jongetje bijvoorbeeld rode ogen van het huilen of heeft hij een oogontsteking. Het lijkt simpel, maar het is soms best lastig om tot de juiste conclusie te komen. Het vergt dus best wat denkwerk.

Hierna vertrek je naar het huis van het jochie om aanwijzingen te zoeken. Alleen de weg naar dat huis is nogal lang. Je krijgt namelijk slechts een adres en dan moet je zelf maar uitzoeken hoe je er komt. Dit is in het begin zeker verwarrend. Al verandert dit wanneer je ontdekt dat je alle informatie terug kan vinden door op X te drukken. Dat is namelijk een soort casebook met alle info inclusief een kaart. Op die kaart speel je steeds meer locaties vrij om naar toe te gaan waaronder dus de plek waar het jochie woont. Daar eenmaal aangekomen is het tijd om op onderzoek te gaan. Alle voorwerpen waar een interactie mee mogelijk is hebben een cirkeltje als markering. Op deze manier kan je dus goed zien wat je dus allemaal moet bekijken. Zo vind je dus meerdere aanwijzingen waardoor je weer een stap verder komt in het onderzoek. 

Hoe dit verhaal verdergaat, zal je zelf moeten ervaren. Het spel bestaat uit vijf zaken, maar er is wel een overkoepelend verhaal. Een zaak duurt gemiddeld 2,5 uur, maar ik raad het niet aan om de zaken achter elkaar te spelen. Dan wordt het echt teveel van hetzelfde. Het viel me daarnaast op dat je enorm moet zoeken naar wat je moet doen in het begin van het spel. Dat wordt dus niet duidelijk uitgelegd. Gelukkig ga je naar mate je meer hebt gespeeld sneller doorhebben hoe dingen in elkaar steken.

Verder in het verhaal komen er ook andere elementen zoals het achtervolgen van iemand of speuren als de hond van Holmes voor. Dit zorgt voor de nodige variatie, maar zeker het achtervolgen is nog niet zo simpel. Je moet goed opletten dat je niet gezien wordt, want anders kan je weer bij het vorige savepoint beginnen. Dat kan soms frustraties opleveren, maar daar is ook wat op bedacht. Je hebt namelijk de mogelijkheid om ze te skippen. Ik zou alleen van die optie gebruik maken als het je echt niet lukt, want het zijn wel de stukken die voor de afwisseling zorgen.

Wie is de dader?

Als je een berg aanwijzingen hebt gevonden, kan je aanwijzingen gaan verbinden met elkaar. Afhankelijk van keuzes die je maakt, kom je tot een bepaalde dader. Maar mocht je een verkeerd profiel van personen opgesteld hebben, dan kan je de verkeerde verbindingen maken en dus tot de verkeerde dader komen. Het is dus enorm van belang dat je goed nadenkt over de keuzes die je maakt. Ze kunnen namelijk invloed hebben op het verloop van de zaak en mogelijk op de andere zaken als je de verkeerde dader aanwijst. Als je denkt zeker te weten wie de dader is, dan mag je dader aanwijzen en bepalen wat zijn straf wordt. Zoals uit het bovenstaande al blijkt, zijn er dus meerdere eindes mogelijk. Zelf heb ik als het leuk ervaren om in de rol van de bekende detective te duiken. Ik had echt het gevoel invloed te hebben op de zaak en dus dader te vinden. Daarbij zijn de verhalen best spannend en is het interessant om steeds een stukje verder te komen. 

Audiovisueel

Het oude Londen ziet er visueel prachtig uit. Er zijn voldoende details en de stad is zeer levendig. Overal staan wel mensen en allemaal doen ze wat. De een is aan het praten, de ander aan het opruimen of weer een ander aan het slapen. Daarbij is het niet alleen dat je het ziet, maar ook hoort. Alle tekst inclusief die van voorbijgangers is namelijk ingesproken en dat draagt zeker bij aan de beleving. Je moet alleen niet verwachten dat je vrij door Londen kan lopen. Het zijn namelijk allemaal kleine stukjes stad waar je tussen kan reizen via de kaart. Het meest jammere aan het reizen zijn de laadtijden. Deze kunnen soms wel 30 seconden of langer duren en dat is best irritant als je per ongeluk de verkeerde plek hebt aangeklikt. Daarnaast dipt de frame rate wel op drukke momenten, maar nooit is het heel hinderlijk. Omdat het verhaal zo goed is, kan ik ermee leven, maar leuk is anders. Desondanks vind ik wel dat Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter het beste uit de Switch probeert te halen.

Conclusie

Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter heeft een fantastisch verhaal met vijf interessante zaken. Het is echter wel meer van hetzelfde als je eerder Sherlock Holmes: Crimes & Punishments hebt gespeeld. Daarnaast blijft de gameplay plezierig doordat er voldoende afwisseling is met onder andere het achtervolgen van iemand. Je hebt ook het gevoel invloed te hebben op de zaak, omdat je zelf de aanwijzingen verbindt en tot een dader komt. Helaas is het grootste minpunt van deze game de enorme laadtijden. Ook de frame rate is niet altijd even stabiel, maar je merkt dat de game het uiterste vergt van de Nintendo Switch. Gelukkig maakt het prachtige oude Londen een hoop goed en ook de uitstekende voice-acting. Al met al is dit net als het vorige deel een degelijke detectivegame. Daarom is het een aanrader voor iedereen die het vorige deel ook leuk vond of gewoon zin heeft in een losstaand Sherlock Holmes-spel. Het is namelijk niet noodzakelijk om het vorige spel gespeeld te hebben.

+ Vijf interessante zaken
+ Leuke gameplay
+ Goede voice-acting
+ Het oude Londen ziet er zeer mooi uit

– De laadtijden zijn lang
– De game is meer van hetzelfde
– Frame rate niet altijd stabiel

DN-Score: 7,5

3 REACTIES

  1. Logisch dat een relatief kleine ontwikkelaar/uitgever een game uit 2016 geen totale make-over geeft en trouw aan het origineel wil blijven. Devil’s Daughter speelt inderdaad ook meer als een uitbreiding op Crimes & Punishments dan als een opgefrist en verbeterd tweede deel van de serie. Als reviewer van Crimes & Punishments adviseer ik om iets over de verhalen van beide delen op te zoeken, kijken welke je het meest aanspreken en dan of Crimes & Punishments of Devil’s Daughter te kopen voor de Switch.