Misschien heb je ooit weleens van de spellen Nightmare Rescue en Woobeewoo Time gehoord. Dit zijn de eerste twee spellen van ontwikkelaar SomeHumbleOnion die op Windows, Linux en MacOS zijn verschenen. Inmiddels heeft de ontwikkelaar het iets hoger opgezocht, want zijn nieuwste game Smushi Come Home is ook op de Nintendo Switch uitgebracht. De titel is zaterdag 10 juni uitgekomen en dus is het de hoogste tijd voor onze review van het platform-avonturenspelletje. Zal het een aanrader zijn?
O nee, Smushi is ontvoerd! Wat nu?
Hoewel ik het ook niet echt had verwacht, heeft Smushi Come Home niet echt een uitgebreid verhaal. Ondanks dat gebeurt er wel iets aan het begin van het spel. Nadat het hoofdpersonage Smushi wakker is geworden, neemt hij een kijkje bij zijn paddenstoelfamilieleden. Mishu is deze vroege ochtend lekker aan het tekenen, Musho ligt lekker te relaxen in het water en Umi is een beetje verdrietig. Umi is namelijk zijn lievelingslieveheersbeestje Poki kwijt. Gelukkig heeft Smushi wel een idee hoe hij Poki terug kan vinden, want het lieveheersbeestje houdt namelijk van het geluid van een fluit. Daarom besluit Smushi Poki op te zoeken en al fluitend terug te brengen naar Umi.
Helaas gebeurt er op dat moment iets vreselijks. Terwijl Poki veilig terug is bij zijn vriendje Umi komt er namelijk een grote vogel langs. Deze vogel neemt Smushi mee naar een gebied die Smushi nog nooit eerder heeft gezien. Hier begint natuurlijk het avontuur van onze kleine paddenstoel, maar of het hem zal lukken weer terug thuis te komen…
Help de bosbewoners en help jezelf
Ik kan er wel omheen draaien, maar wat is Smushi Come Home een heerlijk spelletje zeg! Nee, het is absoluut geen moeilijk spel en je hoeft niet snel te reageren op dingen, maar alles gaat lekker rustig aan. Terwijl je al lopend, vliegend, klimmend en zwemmend de wereld verkent, help je allemaal verschillende bosbewoners met het zoeken van bepaalde voorwerpen. Vaak moet je dit doen nadat je bijvoorbeeld een item van die bewoner wil hebben.
Natuurlijk is niets in het leven gratis en daarom zul je bijna altijd eerst de bosbewoners helpen voordat jij krijgt wat je nodig hebt om verder te komen. Meestal moet je bijvoorbeeld op zoek gaan naar iets wat ergens in de buurt te vinden is, maar zo nu en dan kun je ook voorwerpen kopen met kristallen. Deze kristallen zijn op vele plekken in de game te vinden en binnen een paar tikken opengehakt. De kristallen dienen dus als een soort betaalmiddel waarmee je tevens hoedjes voor Smushi kunt kopen.
Maar er is meer te doen
Het zoeken naar spullen is trouwens niet het enige wat je hoeft te doen in dit spel. Regelmatig ga je namelijk aan de slag met een paar simpele platform-uitdagingen. Deze uitdagingen zijn over de hele wereld verdeeld, want je vindt bosbewoners niet alleen op de grond, maar soms ook boven op een houten bouwwerk. Bovendien zijn er ook nog minigames aanwezig. Zo is er bijvoorbeeld een minigame waarbij je voor een lange tijd in de lucht door ringen vliegt. Deze minigame is er in verschillende moeilijkheidsgraden en ik deed er een paar keer over om de missie te behalen.
Graag wil ik nog benoemen hoe goed de zinnen van de personages zijn geschreven. Je hoort ze namelijk niet echt met hun stem praten. Ondanks dat zit er op één of andere manier toch emotie verwerkt in de geschreven zinnen. Dit komt denk ik doordat letters soms dikgedrukt zijn of juist op een wobbelende manier bewegen. Daardoor wordt de conversatie door de letters in beeld erg goed weergegeven. Dit is eerlijk gezegd best knap gedaan en had ik absoluut niet verwacht voordat ik aan het avontuur begon.
Kom meer te weten over paddenstoelen
Het is misschien een beetje raar dat Smushi een levende paddenstoel is die onder andere kan lopen, klimmen en vliegen. Je zou denken: “het is maar een spelletje, maak je niet zo druk”. Het ding is echter dat er ook ‘’niet levende’’ paddenstoelen in deze wereld te vinden zijn. Waarom zouden die paddenstoelen dan niet hetzelfde kunnen als Smushi? Dat is iets wat we nooit te weten zullen komen, maar we krijgen wel andere dingen te weten over deze paddenstoelen. Er zijn namelijk zeventien soorten niet levende paddenstoelen in deze game waar je van alles over te weten kan komen.
Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is naar zo’n paddenstoel toe te lopen, deze aan te raken en dan kom deze in jouw ‘Mycology Journal’ terecht. Dit dagboek, dat in het menu te vinden is, bevat niet alleen alle paddenstoelen die je al gevonden hebt, maar ook een aantal feitjes. Wist jij bijvoorbeeld dat de Chalciporus Piperatus ook wel de Peppery Bolete genoemd werd of dat de Mycena Chlorophos ongeveer drie dagen volledig gloeit? Het Mycology Journal is natuurlijk iets kleins en het zal vast voorkomen dat je per ongeluk een keer door een specifiek soort paddenstoel loopt. Toch merkte ik aan mezelf dat ik beter oplette of ik niet ergens een nieuw soort paddenstoel zag. Dit zorgt ervoor dat je nog aandachtiger naar de wereld kijkt, en dat verdient deze titel stiekem ook wel.
Wil je pixels of geen pixels zien?
Wat je niet vaak ziet bij een spelletje is dat je het uiterlijk kunt aanpassen, maar dit kan bij Smushi Come Home wel. Het is namelijk mogelijk om de game in verschillende stappen alsmaar pixeliger te maken. Hierdoor kun je naar eigen smaak een soort retro look creëren. Gamers kunnen dit mooi vinden, en ik begrijp ook echt waarom, maar persoonlijk heb ik deze titel lekker met het scherpe uiterlijk gespeeld. Zo is het spel namelijk ook ingesteld als je het voor het eerst opstart. Bovendien zie je met het scherpe uiterlijk ook een beetje scherptediepte. Vooral als je op een plek staat waar je ver vooruit kan kijken. De game zit trouwens niet vol met enorm veel details, maar dat hoeft wat mij betreft ook niet. Het zachte kleurenpalet in combinatie met de schaduw doet het wat mij betreft erg goed bij een rustig spelletje als deze.
Als laatste wil ik nog benoemen dat de soundtrack echt top is. De muziek, die onder andere gitaren en piano’s/synthesizers bevat, is lekker rustgevend en past perfect bij het uiterlijk en natuurlijk ook de gameplay. Ja, het spel heeft maar een paar liedjes omdat het niet heel veel gebieden heeft, maar tijdens mijn playthrough is de muziek nooit gaan vervelen. Daarbij zorgen de realistische vogelgeluiden ervoor dat het net lijkt alsof je daadwerkelijk in het bos bent. Ook zijn de geluiden die alle personages maken echt onwijs schattig. Ze praten niet, maar ze maken allemaal geluidjes in verschillende toonhoogtes die allemaal erg goed bij de bosbewoners passen.
Conclusie
Smushi Come Home is een kleine indiegame die je in ongeveer vijf uur tijd wel hebt uitgespeeld. Ik had graag een langer avontuur gezien. Desondanks merk je heel goed dat de ontwikkelaar er heel veel liefde in heeft gestopt. De game heeft ook nog achievements, maar een groot deel hiervan behaal je al door lekker deze titel te spelen. Toch raad ik ondanks de wat korte speelduur Smushi Come Home echt wel aan als je van de zogenaamde “cozy games” houdt. Alle personages zijn namelijk super lief, de wereld ziet er goed uit en de gameplay is erg leuk. Het enige jammere vind ik eigenlijk dat de prijs wat aan de hoge kant is, zelfs nu in de aanbieding. Toch neemt dat niet weg dat het gewoon een heerlijk spelletje is, die je heerlijk in de handheldmodus van de Switch onderweg kan spelen.
+ De rustige, maar vermakelijke gameplay
+ Alle gesprekken tussen de personages
+ Audiovisueel dik in orde
– De korte speelduur en daardoor ook een beetje de prijs
DN-Score 8,0
