[Review] Starlink: Battle for Atlas

Met Starlink: Battle for Atlas komt Ubisoft de toys-to-life markt binnen. Net op een punt dat iedereen dacht dat het genre dood zou gaan. Heeft Starlink een kans dit genre nieuw leven in te blazen?

Een nieuwe manier van spelen

Toys-to-life werd door velen ondertussen gezien als een overleden genre. Disney Infinity en LEGO Dimensions hebben duidelijk de hoop opgegeven. Activision zegt nog steeds dat Skylanders terug kan komen en de amiibo-verkopen lopen aardig terug. En nu is daar Ubisoft met Starlink. Deze game gooit alle voorgaande toys-to-life concepten uit het raam en komt aan met modulaire plastic ruimteschepen. Aan het begin van het spel wordt je gevraagd de (bij de fysieke versie meegeleverde) mount aan je controller te sluiten en daarna je eigen voorkeuren van piloot en schip te koppelen. Nu lijkt dat misschien heel vervelend om te spelen, maar de mount met schip ligt comfortabel in de hand en als je niet te gekke creaties maakt kan je nog prima bij de knoppen.

Kies je ervoor om met fysieke schepen te gaan spelen is het het slimste om al je opties op een tafel voor je neer te leggen en alles uit elkaar te halen zo kan je makkelijk en snel een vleugel, schip of wapen vervangen door een andere optie of je huidige schip uitbreiden met tot maar liefst drie vleugels aan beide kanten. Wil je naar achteren schieten? Dan is zelfs dat mogelijk door je wapen achterstevoren op je schip te koppelen. Je hebt dus immense vrijheid qua hoe en wat.

Mocht je niet met fysieke speeltjes willen spelen is daar de digitale versie welke digitale schepen toevoegt aan het spel waardoor je via een pauzemenu hetzelfde kan bereiken als wanneer je fysieke exemplaren koppelt. Wil je wel de fysieke spullen, maar niet met een mount spelen? Ook dan heeft Ubisoft een mooie optie voor je. Als je een schip koppelt aan de mount zal je deze voor één week digitaal vrijspelen. Zo kan je dus zonder mount verder spelen terwijl je wel al je opties behoudt. Dit betekent ook dat je onderdelen kan uitlenen aan vrienden.

Starlink

In de game speel je als een teamlid van Starlink, een organisatie die probeert de orde in Atlas te bewaren en dat doen ze door het aloude ‘Legion’ te verslaan. Laatste tijd is er echter een toename in Legion-activiteiten en als dan als klap op de vuurpijl je leider nog wordt ontvoerd zijn alle poppen aan het dansen. Tijdens je zoektocht naar je leider zal je verschillende planeten bezoeken waar je de hulp van de lokale bevolking zal moeten inschakelen om tegen het Legion te strijden.

Hoewel je lekker lang bezig bent voor je de hele game hebt uitgespeeld, al helemaal als je alle piloten hun vaardigheden wilt trainen, is het erg zonde dat je onderweg redelijk weinig variatie hebt van tegenstanders. De meeste vijanden zijn namelijk variaties van elkaar. Zo heb je bijvoorbeeld de vuur en de ijs-cyclopen. Dit vind ik ze naast de prijs van de fysieke versie het enige echte minpuntje.

Een ware Ubisoft open wereld game

In ware Ubisoft-stijl is er ook in deze open wereld genoeg te doen naast de hoofdmissies zo heb je verschillende voorwerpen om te verzamelen, heb je verschillende zijmissies en is er op de planeten van alles om te ontdekken. Ieder personage, schip en wapen heeft zijn/haar eigen levels en skills die je kan vrijspelen en verbeteren. Voor de main campaign ben je minimaal 20-25 uur kwijt en dan komen daar nog de zij-missies bij en content welke later nog zal verschijnen. Je zal in elk geval voor de prijs van het spel lang zoet zijn.

Behalve bij snel reizen zijn er eigenlijk geen laadschermen en heb je practisch een heel open universum met zeven planeten die elk hun eigen klimaat, planten en dieren hebben. Dit zorgt er eigenlijk voor dat de game heel erg lijkt op wat je kan doen in een game als No Man’s Sky. Voeg daar nog een aantal ruimtegevechten aan toe die beter uitgewerkt zijn dan de Battlefront II gevechten en je hebt een enorm goed opgebouwde gameplay.

Qua geluid heeft Ubisoft het ook weer uitstekend gedaan. Wij zijn van games als Assassin’s Creed al gewend dat Ubisoft goed is met soundtracks en Starlink is hierop gelukkig geen uitzondering. Elk stukje muziek geeft precies de sfeer aan of een gevoel van gevaar wat op je af komt.

Voor iedereen leuk

Hoewel de game voornamelijk op kinderen gericht is met het speelgoed, is de gameplay dat totaal niet. De snelle gameplay in de gevechten en de mogelijkheden die je met je schip hebt zorgen ervoor dat de game leuk is voor alle leeftijden. Zeker aangezien er verschillende opties zijn qua moeilijkheid is er voor elke speler uitdaging te vinden. Voor ouderen is het alleen misschien een leukere ervaring door de digitale versie aan te schaffen aangezien daar al digitale schepen (ja, ook de Arwing!) bij zitten en je dus niet steeds los speelgoed hoeft te kopen of te lenen van vrienden.

De besturing van de schepen is niet lastig om te begrijpen en is gemakkelijk om goed te beheersen, echter speel je op een hogere moeilijkheidsgraad is vaak net nog een stapje hoger nodig om te zorgen dat je niet opgeblazen wordt.

Do a barrel roll

Tijdens de E3 van dit jaar werd er opeens een speciale samenwerking met Nintendo aangekondigd. De game zou op de Switch exclusieve content krijgen met betrekking tot Star Fox. Ja, onze bekende ruimtevos mag opnieuw op avontuur en dit keer niet in de Lylat System, maar tijdens zijn achtervolging van Wolf is hij Atlas binnengevlogen. Hij besluit om samen met zijn team bij Starlink aan te sluiten om hun tijdens het hoofdverhaal te ondersteunen terwijl hij ondertussen op zoek is naar Wolf. Tevens zijn Fox en zijn vrienden volledig verwerkt in de hoofdgame. Dit door onder andere gesproken tekst en de toevoeging aan de cut-scenes.

Van alle schepen is waarschijnlijk de Arwing de meest bijzondere. Waar je normaal bij schepen per se wapens moet koppelen is dit bij de Arwing niet nodig, want net zoals in een Star Fox-game heeft deze toegang tot lasergeweren.

Beste editie

Het is een lastige keuze om te beslissen welke versie van Starlink je het beste kan nemen. Je hebt namelijk de grafisch betere versies op de PS4 en Xbox One, of je hebt exclusieve Star Fox content op de Switch. Ja je levert een stukje grafische kwaliteit in, maar met de artstijl van de game heb ik hier eigenlijk geen last van gehad. Daar tegenover staat dus wel een aantal exclusieve missies en een speciaal schip welke alleen maar te gebruiken is op de Switch. Persoonlijk zou ik dus de grafische upgrade voor lief nemen en voor de Switch versie gaan aangezien je hier echt meer waar voor je geld krijgt.

Conclusie

Met Starlink heeft Ubisoft het voor elkaar gekregen een volledig nieuwe ervaring neer te zetten welke geen van de toys-to-life games eerder heeft gedaan. Het samenstellen van schepen werkt enorm soepel en aangezien je schepen kan synchroniseren voor een week door hem eenmalig te koppelen zorgt ervoor dat handheld gameplay geen probleem is op de Switch. Je kan gewoon digitaal verder. De gameplay opzich voelt ook erg goed aan, je kan nooit uit je schip, maar dat is ook nergens voor nodig. Er is bijna constant wel wat te doen. Van exploratie tot verdrijven van Legion verdrijven op een planeet. De gevechten zijn snel en je went snel aan de besturing. Dankzij de enorm goed uitgewerkte Star Fox-content zorgt Ubisoft voor een game die, grafisch minder dan op andere consoles, toch het leukste is op de Switch. Oftewel dit is zo een Ubisoft-game waarbij de beste en fijnste ervaring op een Nintendo console te vinden is.

Zelf heb ik maar twee echte minpunten ondervonden aan de game. Zo ondervond ik dat voor een open wereld game met zeven planeten die elk hun eigen klimaat hebben de variatie van vijanden erg klein was en daarnaast is de game toch wel erg duur wanneer je voor de fysieke collectie gaat.

Cijfer: 8.6