Tijdens de Nintendo Direct van 14 september 2023 werd er aangekondigd dat de eerste drie Tomb Raider-spellen worden geremasterd. Bij mij roepen deze eerste drie spellen uit de serie erg leuke herinneringen op en daarom was ik dan ook erg benieuwd hoe deze remaster heeft uitgepakt. Zorgen de verbeterde graphics en nieuwe besturing voor een ideale ervaring van deze klassiekers? Dat lees je in deze review.
Op avontuur met Lara Croft
Er zullen weinig gamers zijn die Tomb Raider niet kennen. Toch zullen veel jongere spelers de originele eerste drie games op de Playstation zomaar gemist kunnen hebben. En laten dat, naar mijn bescheiden mening dan, nu eens de beste drie titels uit de serie zijn! In Tomb Raider I-III Remastered kruip je in de huid van Lara Croft. In dit avontuur zal zij over de hele wereld reizen, waar ze verschillende vijanden en mythes zal tegenkomen. Veel puzzels en platform-actie staat dan ook centraal in deze games. Daarnaast krijg je natuurlijk ook de nodige vijanden voorgeschoteld, welke variëren van honden tot tijgers, dino’s en natuurlijk menselijke vijanden die net als Lara op zoek zijn naar schatten.
Naast het complete pakket van de eerste 3 delen bevat deze bundel ook nog eens alle later verschenen extra content. Dat betekent dat je met drie behoorlijk uitgebreide spellen flink wat waar krijgt voor je geld, de bundel is met net geen 30 euro namelijk best vriendelijk geprijsd.
Een flinke visuele upgrade
Toen de remaster van Tomb Raider 1 tot en met 3 werd aangekondigd, werd ook duidelijk dat de spellen een nieuwe grafische stijl hebben gekregen, die de games moderner moeten laten aanvoelen. Deze nieuwe stijl kan je met één druk op de knop inschakelen en eerlijk is eerlijk, het is een behoorlijke verbetering. Verwacht nog steeds geen fotorealistische beelden of iets dergelijks, maar wel sterk verbeterde textures, mooiere omgevingen en meer gedetailleerde personages. Ook lichteffecten zijn verbeterd wat al met al voor een aanzienlijk fijnere ervaring zorgt. Voor een remaster oogt de game met deze nieuwe stijl dan ook meer dan acceptabel. Toch betrapte ik mezelf er ook regelmatig op om in de oude stijl te spelen, want ook dat heeft toch ook zo zijn charme na al die jaren.
Wat wel een behoorlijk gemiste kans is, zijn de tussenfilmpjes. Wanneer je net in de nieuwe grafische stijl aan het spelen bent, kan het zomaar gebeuren dat de gameplay wordt onderbroken door een filmpje die helaas geen visuele upgrade heeft gekregen. Het gevolg is dat je in een keer een filmpje om je oren geslagen krijgt die er in de huidige tijd echt bedroevend slecht uitziet. Persoonlijk vind ik het een vreemde keuze dat de filmpjes niet onder handen zijn genomen, al doet het uiteindelijk natuurlijk niets af aan de gameplayervaring zelf.
Nieuwe besturing
Dan hebben we natuurlijk ook nog de nieuwe besturing. Zeker de wat jongere gamers zullen namelijk flink wat moeite hebben met de houterige klassieke besturing van de originele spellen, waarbij je bijvoorbeeld vaak recht voor een platform moest gaan staan om er naar toe te kunnen springen. In combinatie met een camera die lang niet zo fijn werkt als tegenwoordig, zorgde dit in de jaren ‘90 regelmatig voor de nodige frustratie. Deze klassieke besturing kun je nog steeds gebruiken maar de remaster kent ook een gemoderniseerde variant waarbij je wat meer controle hebt over Lara. Met de nadruk op wat meer, want helemaal top is het niet. Dat komt vooral omdat je niet alle besturing kan aanpassen en het vaak nog steeds heel onhandig aanvoelt.
Ook met de nieuwe besturing kan je nog niet vrij bewegen en dat zorgt ervoor dat de besturing nog steeds wat omslachtig aanvoelt en ook nog wel eens voor frustratie kan zorgen. Hier hadden de ontwikkelaars toch net wat meer uit kunnen halen. Voor de wat oudere gamers zal het allemaal vrij snel gewend zijn, maar ik kan me voorstellen dat jonger publiek moeite kan hebben met de voor deze huidige tijd omslachtige besturing.
Los van de besturing die nog steeds niet al te modern is, merk je dat ook op het gebied van opslaan de tand des tijds flink heeft toegeslagen. De games kennen namelijk geen autosave functie. In Tomb Raider 1-3 Remastered moeten gamers handmatig opslaan door Lara’s paspoort in het menu te kiezen, daar wordt alleen niet op gewezen. Los van het feit dat het niet heel handig is, zal dit zeker bij nieuwe gamers de eerste keer een hekelpunt zijn. Zeker omdat de spellen op zich al flink uitdagend zijn, en je niet wil dat je een deel onnodig opnieuw moet spelen.
Conclusie
Al met al krijg je met Tomb Raider I-III Remastered behoorlijk wat waar voor net geen 30 euro. Daarbij zijn de ontwikkelaars erin geslaagd om een nieuwe grafische stijl toe te passen die erg goed uitpakt. Het feit dat de nieuwe besturing nog steeds niet optimaal is en de tussenfilmpjes van bedroevend lage kwaliteit zijn, zorgt er wel voor dat het remaster is met enkele gemiste kansen.
+ Veel content voor relatief lage prijs
+ Daarmee kan iedereen drie klassiekers herbeleven
+ Visuele upgrade pakt goed uit
– Geen autosave
– Tussenfilmpjes niet onder handen genomen
– Nieuwe besturing nog altijd redelijk beperkt
.