[Review] UnderMine

UnderMine is een nieuwe game in een genre dat inmiddels wat overvol begint te raken. Het idee van “live, die, repeat”, dat de basis van roguelites vormt, is inmiddels niet helemaal nieuw meer. Alhoewel er nog steeds games zijn die dit op een unieke manier toepassen (denk bijvoorbeeld aan Hades) moeten games tegenwoordig wel hun best doen om er een beetje uit te springen. Is dat UnderMine gelukt of word het een beetje ondergesneeuwd?

Het geheim van de mijn

Het korte antwoord? Ja en nee. Alhoewel het niet baanbrekend is doet UnderMine namelijk wel lekker zijn eigen ding. Zo heb je allereerst bijvoorbeeld het verhaal. Deze kan nog het best worden beschreven als een soort van parodie op normale roguelites. Jij bent een willekeurige “onderdaan” die van een tovenaar de opdracht krijgt om de mijn te onderzoeken. Deze mijn wordt geplaagd door aardbevingen en aardverschuivingen, en het is aan jou om uit te zoeken hoe dat komt. Gewapend met een pikhouweel ga je aan de slag waarbij je na een tijdje geheid om het leven komt door de eindeloze stroom van monsters die in je weg staan.

In tegenstelling tot andere roguelites, waar je vaak daarna op een mysterieuze manier weer tot leven komt, is hier je willekeurige onderdaan echt dood. Het game over-scherm verteld je precies hoe je om het leven kwam. “Hier ligt onderdaan #1, gestorven omdat hij niet goed oplette waar hij zijn voeten neerzette. Hij laat zijn drie slakken achter, slak, snak en smak.” Daarna krijg je spontaan een nieuwe onderdaan, die toevallig ook wel iets wegheeft van de oude. Zelfs de vele NPC’s in de game zien het verschil niet. “He, gefeliciteerd dat je dat monster hebt verslagen. Wacht, dat was jij niet? Huh. Oh nou ja.” En ook de rest van de game gedraagt zich alsof je compleet vervangbaar bent. Dit wordt al duidelijk in het startscherm, waar je een eindeloze stroom van onderdanen de mijn in ziet springen. Een emotionele band zal je dus niet zo snel opbouwen met je hoofdpersoon, maar grappig is het wel.

Op en top roguelite

De gameplay is verder typisch roguelite. Het spel begint in een Hub, waar je je voorbereid om de mijn in te gaan. Deze is in het begin van de game leeg, maar nadat je een aantal NPC’s in de mijn hebt gevonden zullen deze hun shop openen in de Hub. De mijn is verder verdeeld in kamers. In de meeste kamers zul je tegen monsters moeten vechten voordat je verder mag en je bent op zoek naar de kamer die je een level dieper die mijn in brengt. Daarnaast zijn er speciale kamers met items, winkels, of kleine puzzels waarvoor je beloond kan worden. Waarmee? Met goud en items natuurlijk. Want daar draait het in deze roguelite uiteindelijk om. Items kun je alleen met je huidige onderdaan gebruiken, en verdwijnen weer als je dood gaat.

Er zijn verschillende soorten items zoals relics (fysieke items die je een bonus geven) en blessings (krachten die je een bonus geven). Ook kun je drankjes vinden, die je tevens een bonus geven. De meeste hiervan zijn tijdelijke buffs voor je onderdaan, maar er zijn ook wat vreemdere drankjes. Zo heb je bijvoorbeeld ook drankjes die ervoor zorgen dat je telkens bommen gooit of je een schatkist geven. Goud gebruik je daarentegen juist bijna niet tijdens je huidige run. Je zult het nodig hebben als je dingen in de winkel wilt kopen, maar het is vooral belangrijk voor als je doodgaat. Met je verzamelde goud zal je namelijk in de hub upgrades kunnen kopen waardoor je volgende run makkelijker wordt. Dit begint simpel met dingen als meer HP en een sterker pikhouweel, maar uiteindelijk zul je ook hier drankjes en items kopen die je vanaf dan kunt tegenkomen in de mijn. Zoals ik al zei niet heel baanbrekend voor een roguelite, maar het werkt. Het geeft je een goed gevoel van vooruitgang en het geeft je elke keer weer moed om een nieuwe run te proberen. Misschien werkt het met deze verbetering deze keer wel.

Valt uiteindelijk in de herhaling

Het is dan ook jammer dat een aantal aspecten van de gameplay erg ongeïnspireerd en soms zelfs saai aanvoelen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een Hades of een Dead Cells, waarbij de wapens ervoor zorgen dat elke run anders aanvoelt, blijft UnderMine grotendeels hetzelfde. De aanvallen die je hebt (een melee “swing” attack en een ranged attack waarbij je je pikhouweel weggooit) worden wellicht ietwat veranderd door de items, maar blijven in de basis hetzelfde. Ook is er maar één manier om aanvallen van monsters te ontwijken, welke erg ongebalanceerd aanvoelt. Ontwijken kun je namelijk alleen maar doen door te springen. Maar springen is in een top-down-game zoals deze erg lastig, omdat je praktisch niet kunt anticiperen waar je neerkomt. Daarnaast voelen sommige eindbazen wel erg ongeïnspireerd aan. Ik zou bij één bijna zweren dat hij zo uit een Zelda-game kwam gekropen, en het vreemde is ook dat je ze maar één keer kunt verslaan. De game geeft je zelfs de keuze om de vloeren die je al hebt gehaald over te slaan, al is dat niet aan te raden. Je mist dan namelijk alle items en buffs die je had kunnen vinden en deze heb je in latere levels echt wel nodig. Dit, gecombineerd met de aanvallen die niet veranderen, zorgen ervoor dat je af en toe wel erg het idee hebt dat je aan het grinden bent in plaats van spelen. Vooral als je net niet genoeg geld hebt gevonden om een upgrade te kopen.

Audiovisueel

Grafisch gezien is de game verder een genot om naar te kijken. De pixel-stijl die de game gebruikt is erg gedetailleerd en heeft een ietwat schattig uiterlijk, wat werkt. De designs van de personages zijn interessant en ze hebben leuke dialogen. Ook de muziek is verder prima. De deuntjes veranderen niet veel (elke vloer heeft zijn eigen muziek) maar zijn prettig om te luisteren waardoor het niet irriteert. De game loopt daarnaast perfect op de Switch. Roguelites zijn in mijn opinie altijd zeer geschikt voor de Switch, omdat je het even snel kan oppakken tijdens een dood moment. Het is niet lastig om snel even een run te doen voordat je gaat eten, en het betekent toch weer een stukje vooruitgang.

Conclusie

Uiteindelijk is UnderMine dan ook een prima roguelite game. De gameplay is wellicht niets nieuws onder de zon, maar UnderMine doet het goed genoeg om een vermakelijke roguelite te vormen. De keuze om jou als hoofdpersoon compleet vervangbaar neer te zetten is wellicht een vreemde, maar het heeft een grappige ondertoon die de game net even wat extra’s meegeeft. Het is alleen jammer dat de game na een tijdje wat ongeïnspireerd gaat aanvoelen. Na enkele uren telkens dezelfde monsters te hebben verslagen weet je het wel, en alhoewel het goed voelt om te zien hoe jij geleidelijk beter wordt (door je eigen vaardigheden of je upgrades) was het fijn geweest als de manier van spelen iets meer variatie had. Maar wat het doet doet het goed, en is gegarandeerd je verschillende uren bezig te houden.

Cijfer: 7.4