[Review] WarioWare: Move it! – Het leukst met meerdere spelers

In september 2021 verscheen WarioWare: Get It Together! op Nintendo’s hybride console. In dat spel moest je samen met allerlei verschillende personages microgames oplossen door de knoppen op jouw Joy-Con-controllers te gebruiken. Het tweede WarioWare-spel op de Nintendo Switch, genaamd WarioWare: Move It!, doet het nét even iets anders. In deze game gebruik je namelijk bewegingsbesturing. Omdat ik WarioWare: Smooth Moves op de Nintendo Wii zó leuk vond, kon ik deze titel natuurlijk niet overslaan. Zal WarioWare: Move It! een aanrader zijn of toch niet? Dat lees je in deze review!

Gefeliciteerd met jouw gratis vakantie Wario!

Op een dag rijdt Wario op zijn scooter langs een kraampje waar ze overheerlijke knoflookburgers verkopen. Momenteel loopt er een actie waarbij je bij elke burger kans maakt op een groepsreis naar het vakantieresort Relaxië. Wario wilt hier natuurlijk wel heen en daarom besluit hij maar liefst 50 knoflookburgers te kopen. Hierdoor maakt hij natuurlijk 50 keer kans op de groepsreis. Je verwacht het misschien al, maar Wario heeft zoveel geluk waardoor hij met al zijn vrienden gratis naar Relaxië mag gaan.

Als ze eenmaal zijn aangekomen op het exotische eiland, krijgt iedereen vormstenen in hun handen gedrukt. In eerste instantie lijken deze niet van pas te komen, maar als Wario zichzelf in de nesten werkt merkt hij al snel dat de vormstenen toch wel handig zijn. Deze stenen gaf de god van het eiland vroeger ook al aan de mensheid. Hiermee kon het volk namelijk al dansend het kwaad kalmeren, maar in WarioWare: Move It! worden de vormstenen gebruikt om minigames op te lossen en letterlijk weg te rennen van alle problemen.

Neem snel de houding aan van een kip!

In WarioWare: Move It! ga je aan de slag met een heleboel microgames. Deze bliksemsnelle spelletjes los je in dit deel van de WarioWare-serie op door jouw lichaam, of eigenlijk veelal je armen, te bewegen. De bewegingsbesturing wordt gedetecteerd door de twee Joy-Con-controllers die je in jouw handen houdt. Maar hoe weet je nou precies welke beweging je moet maken? Aan het begin van elke microgame krijg je heel kort in beeld te zien op welke manier je jouw handen moet houden. Zo moet je bijvoorbeeld staan als een kip, topmodel of krokodil. Gelukkig worden alle vormen, voordat je ze de eerste keer moet gebruiken, aan je uitgelegd op een leuke manier in de verhaalmodus. Tijdens het eerste verhaaltje verken je het eiland met het personage Wario. Hier krijg je de opdracht om alsmaar de vorm treintje te gebruiken. Dat is erg handig voor beginnende spelers, aangezien je dan nog niet hoeft te wisselen van vormen. De verhaaltjes die na dat van Wario komen zullen wel meerdere vormen bevatten en daardoor worden ze alsmaar een stukje lastiger.

Een nadeel aan de verhaalmodus is dat deze veel te kort is. Binnen twee uur is ‘ie namelijk zonder probleem uit te spelen. De baasgevechten zijn meer dan welkom en losse verhaaltjes mogen dan wel vermakelijk zijn, maar toch had ik er veel meer van verwacht. Nadat je de verhaalmodus hebt uitgespeeld, ontgrendel je nog wel de superspelspieren-modus. Hierin probeer je Dr. Crygor te helpen met zijn training om alsmaar sterker te worden. Zoals je misschien verwacht, doe je dit door microgames op te lossen. Soms moet je ook jouw spieren echt aan het werk zetten, omdat een microgame dan een stuk langer duurt. Ik kreeg op een gegeven moment zelfs last van mijn polsen omdat ik zo’n 15 seconden lang peper moest malen uit een pepermolen. 

Door meer te spelen ontgrendel je ook nog drie andere modi die je alleen kunt spelen. Dit zijn eigenlijk alle microgames die er zijn, maar dan allemaal door elkaar gehusseld. Het lijkt niet heel speciaal, maar ik hoopte wel dat deze modus in het spel zou zitten. De makkelijkste van de drie modi heet de Tempel van Chaos. Hierin probeer je net zoals alle andere eerder genoemde modi een highscore te halen. Als je score eenmaal goed genoeg is, komt de Supermoeilijke Tempel om de hoek kijken. Vanaf de eerste microgame ligt het tempo hier een stuk hoger dan bij de Tempel van Chaos. Persoonlijk vind ik deze modus het leukste. De snelheid zorgt er namelijk voor dat je hartslag lichtelijk omhoog gaat, waardoor je lekker veel spanning voelt. Vanwege die spanning kan je natuurlijk sneller een fout maken, wat voor een extra uitdaging zorgt. Nu we het toch over een uitdaging hebben… Als je wel van een uitdaging houdt, moet je eens een kijkje nemen in de Overlevingsstrijd-tempel. In deze tempel krijg je toegang tot maar één leven en mag je dus absoluut geen fout maken. 

Los met jouw lichaam microgames op

WarioWare: Move It! is natuurlijk een spel dat gefocust is op microgames. Gelukkig valt het aanbod daarvan absoluut niet tegen. Er zijn namelijk meer dan 200 microgames aanwezig, verdeeld over 18 vormen. De vlotte spelletjes variëren van het roosteren of snijden van eten tot de zon opvangen met een satelliet. Elke microgame heeft zijn eigen charme, maar er is één reeks met spelletjes die ik als Nintendo-fan ontzettend leuk vind. Deze kom je tijdens de verhaalmodus bij het personage 9-Volt tegen. Ik heb het hier over speciale microgames in het teken van Nintendo-spellen. Zo is er eentje waarbij je weg moet rennen van een Chain Chomp als baby Mario op Yoshi. Ook kun je bijvoorbeeld een boom omslaan als Paper Mario. Mijn favoriet is gebaseerd op Pose Mii Plus uit het spel Wii Play: Motion. Dit spel vond ik vroeger al geweldig, maar nu moet je jouw hele lichaam draaien waardoor het nog leuker wordt om te spelen.

Uiteraard is bewegingsbesturing een leuke manier van spelen, maar werkt het eigenlijk wel goed? Het antwoord daarop is best ingewikkeld. Meestal werkt de besturing naar behoren, maar zo nu en dan lijkt het wel alsof de Joy-Con-controllers het niet helemaal bij kunnen houden. Ik heb namelijk de meeste problemen gehad waarbij de snelheid van microgames erg hoog lag. Sommige spelletjes kreeg ik trouwens bijna helemaal niet aan de praat. Ik heb het hier onder andere over de kruiwagenrace, met de vorm kaarsrecht. De microgame waterskiën, met de vorm sumo, ging soms trouwens ook best moeizaam. Bij een titel als deze is het soms best lastig om erachter te komen of de fout aan de bewegingsbesturing lag of aan jezelf. Echter deed ik altijd duidelijk de beweging die van mij gevraagd werd, maar ondanks dat leek het niet altijd even goed te werken. Gelukkig heb je een paar levens, al is het erg jammer als je er eentje moet inleveren als het hoogstwaarschijnlijk niet aan jou lag.

Veel genot voor meerdere personen

Als je in je eentje WarioWare: Move It! wilt spelen, kun je eigenlijk alleen maar aan de slag met alle microgames. De bijzondere spelstanden zijn namelijk bewaard voor als je met meerdere spelers speelt. De hele verhaalmodus, de Tempel van het Daverend duo, de Tempel van Duel en de Tempel van Wisselspanning zijn alleen met twee Joy-Con-sets te spelen. Helaas heb ik die niet in huis, waardoor ik deze modi niet kon uitproberen. Gelukkig heeft het spel nog veel meer multiplayer-modi te bieden, welke te vinden zijn onder het kopje Feestje. In Feestje kies je eerst met hoeveel spelers je bent, vervolgens kies je jouw voorkeurshand en daarna kun je een personage selecteren. Daarna kan het feestje letterlijk beginnen, want dan heb je toegang tot vijf spelmodi. Zo kun je aan de slag met Kosmos-veroveraars, Luister naar de dokter!, Medusa’s tempel, Recht van de sterkste en De Wie-Speelt-Er?-Show. Hoewel bijna alles nog steeds draait om de microgames, zijn de verschillende modi wel op een leuke manier verpakt.

Neem bijvoorbeeld Luister naar de dokter!. Hier moet je microgames uitvoeren terwijl je tegelijkertijd ook nog iets anders moet doen. Zo kun je onder andere de opdracht krijgen om tijdens het spelen heel veel met jouw ogen te knipperen of juist te doen alsof je alsmaar touwtje springt. Dit kan zorgen voor hele grappige situaties, maar je doet het multitasken niet voor niets. Aan het einde van een microgame geeft de andere speler namelijk punten aan jou. Wie uiteindelijk de meeste punten heeft verdiend, wint het spel.

Medusa’s tempel vond ik persoonlijk ietsjes minder leuk. Dit is eigenlijk een uitgebreide variant van de microgame Medusa. Net zoals in die microgame moet je ook in Medusa’s tempel naar deze bloedstollende vrouw zien te komen. Dit gebeurt letterlijk stapje voor stapje, want het lopen gaat jammer genoeg best langzaam. Om de paar stappen kom je ook nog eens een slang tegen die je moet verslaan door een microgame te spelen. Zowel tijdens het lopen als het spelen van een microgame kan Medusa naar jou kijken. Als dat gebeurt, moet je stil blijven staan. Echter word je al versteend als je de meest kleine beweging maakt. Soms lijkt het dus alsof je stilstaat, maar dan kan de Joy-Con alsnog iets van een beweging detecteren. Voor mijn gevoel is de Joy-Con in dit geval dus iets te gevoelig gekalibreerd.

Een goede nieuwe stem voor Wario

Aangezien Charles Martinet afscheid heeft genomen van zijn rol als Wario, vragen jullie je vast wel af hoe de stem van dit personage nu klinkt. Gelukkig kan ik jullie vertellen dat de stem van Kevin Afghani ook fantastisch bij Wario past. Tuurlijk merk je wel dat het iets anders klinkt, maar Wario klinkt alsnog even energiek als voorheen en het komt aardig in de buurt van het origineel. De Nederlandse stemmen zijn over het algemeen ook wel goed, maar toch hoor ik Wario en zijn vrienden liever in het Engels praten. Wellicht komt dat omdat ik Wario vroeger ook altijd in die taal hoorde. Verder merk je heel goed dat elk personage een eigen personaliteit heeft. Uiteraard ziet iedereen er anders uit, maar ook zijn de stemmen erg verschillend van elkaar. Tevens is de muziek net zoals altijd weer super vrolijk. Het leuke aan de muziek is, is dat het lekker gevarieerd is en meegaat met de snelheid van deze game. Als je de microgames dus sneller moet uitvoeren, gaat de muziek ook sneller draaien. Dit klinkt erg leuk, maar kan ook zeker stressvol zijn. 

Op het visuele aspect van WarioWare: Move It! is echt niks aan te merken. De wat platte en niet heel serieuze stijl past namelijk perfect bij een game als deze. Daarbij herken je het uiterlijk ook echt als je eerder al een ander WarioWare-spel gespeeld hebt. Persoonlijk vind ik het leuke aan deze titels dat niet alles er hetzelfde uitziet. Zo ziet de ene microgame er bijvoorbeeld getekend uit, waarbij de andere zich juist weer in een 3D-omgeving afspeelt. Deze variatie is erg leuk om te zien en daardoor weet je nooit wat er qua uiterlijk op je te wachten staat. 

Conclusie

Eigenlijk ben ik over het algemeen best tevreden over WarioWare: Move it!, maar er zijn wel een paar dingen die ik jammer vind. Zo is de verhaalmodus bijvoorbeeld erg kort en kun je in je eentje alleen maar microgames spelen in verschillende modi. Bovendien bevat deze titel helemaal geen online multiplayer-modus, waardoor je alleen geen toegang krijgt tot de andere modi die met meerdere mensen te spelen zijn. Dit is wat mij betreft echt wel een gemis. Aan de andere kant merkte ik ook dat als je WarioWare: Move It! met vrienden speelt, het echt heel gezellig is in de kamer. Dit komt onder andere door de grote gevarieerde selectie aan microgames. Al met al kan ik dit WarioWare-spel wel aanraden, maar houd er wel rekening mee dat je samen meer plezier zult hebben dan alleen.

+ Ontzettend leuke microgames
+ Audiovisueel erg goed
+ Genoeg te doen, maar vooral met meerdere spelers

– De verhaalmodus is aan de korte kant
– Geen online multiplayer-modus

DN-score: 7,8