[Review] Yooka-Laylee and the Impossible Lair

Yooka en Laylee zijn terug in een gloednieuw platformavontuur!

Yooka-Laylee werd twee jaar terug groots aangekondigd als de spirituele opvolger van Banjo-Kazooie en zou een ode moeten zijn aan de klassieke 64-bit platformers. Dit schepte hoge verwachtingen bij gamers, maar misschien toch nét iets te hoog. Yooka-Laylee bracht inderdaad de klassieke 3D-platform gameplay van vroeger terug, maar de game werd uiteindelijk gemengd ontvangen. Inmiddels is het tijd voor een tweede deel. Hoe pakt Yooka-Laylee and the Impossible Lair uit?

Yooka en Laylee zijn terug, maar dan net even anders

In Yooka-Laylee and the Impossible Lair nemen Yooka en Laylee het opnieuw op tegen Capital B, maar dit keer wel met een ander doel. Het is namelijk de bedoeling om in elk level de Royal Beettalion Guard van koningin Phoebee te redden. Ga je de bijen van de koningin redden, of ben je van plan in één keer de grootste uitdaging tegemoet te gaan?

Wanneer je begint met spelen, valt al meteen op dat de game behoorlijk anders is dan het origineel. Yooka-Laylee and the Impossible Lair is namelijk vooral een 2.5D platformer in plaats van 3D. De gameplay doet me eigenlijk best wel denken aan die van Donkey Kong Country Returns. Dit is overigens niet heel gek, omdat een deel van het team van Yooka-Laylee and the Impossible Lair vroeger ook aan Donkey Kong Country Returns heeft gewerkt.

Toch heeft deze game, buiten de vergelijkingen om, ook zijn eigen krachten. In plaats van vele verschillende levels te maken, hebben de makers ervoor gekozen om van elk level een tweede variant te maken. Zo veranderen de levels bijvoorbeeld door het water te laten bevriezen, of worden ze juist moeilijker gemaakt door een hele zwerm bijen rond te laten vliegen. Ja, hierdoor zijn er in theorie minder levels, alleen zitten de levels wel volledig anders in elkaar en kunnen ze zelfs nog uitdagender worden. Wat een leuke toevoeging aan het spel is, is dat de acties die je in de 3D-overworld uitvoert, invloed kunnen hebben op de 2.5D levels. Zo kun je bijvoorbeeld een personage met een machine helpen waardoor de eerder genoemde bijen het level in gaan.

Toch nog een beetje van het origineel

Buiten de 2.5D levels om is er ook nog een 3D overworld. Hierin loop je van level naar level, maar los je ondertussen ook kleine puzzels en opdrachten op. In de 3D overworld kun je de camera niet zelf besturen, omdat deze vast staat op Yooka en Laylee. Dit is misschien wat jammer, maar het is daardoor wel duidelijker waar je heen moet gaan.

Ook zijn de Tonics weer terug van weggeweest. Van deze items zijn er 64 te vinden in de overworld en ze hebben allemaal hun eigen functionaliteit. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om door gebruik van een Tonic het uiterlijk van Yooka en Laylee te veranderen, een kleurenfilter over het level gooien of zelfs de manier van spelen aan te passen. Door de Tonics is er dus weer genoeg variatie in de gameplay en valt er veel te verzamelen.

Audiovisueel:

Yooka-Laylee and the Impossible Lair ziet er op de Nintendo Switch erg goed uit. Het spel is super kleurrijk en zit vol met details, zowel op de voor- als achtergrond. Ook de manier hoe de lichtinval op voorwerpen kan vallen is erg mooi gedaan. Daarnaast ben ik zeker positief verrast qua geluid. Elk level heeft zijn eigen pakkende muziek. In de alternatieve levels wordt de muziek net iets aangepast wat zorgt voor nog meer variatie.

Conclusie:

Zoals je in deze review hebt kunnen lezen ben ik erg te spreken over Yooka-Laylee and the Impossible Lair. Het wisselen tussen de verschillende speelstijlen is goed uitgevoerd en net zoals bij de originele titel is er weer genoeg te verzamelen. Dit samen met een prachtig uiterlijk maakt het een vermakelijk spel.

Eindcijfer: 8,0