Tijdens onze trip naar gamescom hadden we soms ook afspraken op de publieke vloer. Dat is wat minder ideaal door al het omgevingsgeluid, maar het was ook wel leuk om even te kunnen voordringen. Zo ook bij The Nameless!
Simpel concept goed uitgewerkt
Zie The Nameless als een soort gameboek. Via point-and-click-stappen kwam ik iedere ronde een stapje verder in het verhaal. Het idee is erg leuk eigenlijk en werkt ook goed. Door alle drukte in de hal heb ik helaas niet heel veel meegekregen van het verhaal. In het kort ging het over een held die in het verleden meermaals een kwaadaardige draak wist tegen te houden. Naarmate de tijd vorderde is dit verhaal echter in de vergetelheid geraakt. Door een nieuwe dreiging komt de held gelukkig opnieuw in actie.
Voor mij begon het avontuur hier ook. Alleen was de held nog geen held. Hij was vooral op de vlucht en ik moest zo snel mogelijk binnen kasteelmuren zien te komen. De game werkt als een tactische RPG, wat inhoudt dat de beurt steeds wisselt. Als ik bijvoorbeeld richting het kasteel liep, kon er in de beurt van de vijand van alles gebeuren. Soms kwam er opeens een hele lastige vijand voorbij en was vluchten de enige optie. Iedere keer dat je als speler de beurt krijgt, worden er keuzes voorgelegd. In dit gedeelte vooral of een rivier oversteken een slim idee is of niet. Later gaat het ook over het aangaan van vriendschappen en samenwerkingen.
Voor nu had ik in ieder geval genoeg moeite met het maken van keuzes, want het laten liggen van een eventuele schat is natuurlijk geen optie. Helaas kwam in dat geval vaak ‘game over’ in beeld te staan. Teveel risico nemen leed vrijwel altijd tot de dood. The Nameless draait echt om bewuste keuzes maken. Verkeerde, maar ook goed doordachte antwoorden hebben impact.
Binnen de kasteelmuren
Waar de gameplay zich buiten het kasteel vooral focuste op gevechten, ging dat in het dorp totaal anders. Hier was het vechten om een bed en een maaltijd. Gedurende het verhaal is het soms kiezen tussen twee kwaden. Ga je in zee met een figuur die steelt van de rijken of kies je voor iemand die in duistere zaakjes handelt? Het zijn soms hele lastige dilemma’s waar The Nameless mee komt. Soms is het niet duidelijk welke richting het beste is. Dat maakt de game overigens wel erg leuk. Het zijn meestal geen overduidelijke gesprekken.
Het maakt ook de herspeelbaarheid erg interessant. Tijdens de demo vroeg ik me soms al af wat er zou zijn gebeurd als. Helaas was daar tijdens gamescom geen tijd voor, maar als de game uit is zou ik zeker soms een andere route kiezen. Naast alle point-and-click-elementen draait The Nameless wel echt om de tactische gevechten. In het begin doe je gevechten alleen, maar al gauw sluiten er zich meer mensen aan. Net als in veel andere games in dit genre zijn er bekende mogelijkheden. Aanvallen, verdedigen, speciale vaardigheden en simultane aanvallen. In de game worden deze soulforce genoemd. Deze aanvallen zien er mooi uit, hoewel de andere gevechtsopties er ook prima uitzagen! Er zijn daarnaast ontzettend veel mogelijkheden om te upgraden, te variëren en te customizen. De ontwikkelaar liet dat ook snel even zien in de menu’s. Er was geen tijd om daar uitgebreid op in te gaan.
Charmant
The Nameless is een charmante game die het allemaal net even iets anders doet. Zo’n gameboek-concept spreekt mij wel aan. Het is een fijne afwisseling tussen point-and-click-gameplay en tactische gevechten. Met een uitgebreid menu aan mogelijkheden en keuzeopties die bepalend zijn voor het verloop van het verhaal valt er genoeg te ontdekken. Of iedereen deze game zal aanspreken, betwijfel ik, maar het is wel een origineel uitgewerkt idee. Dat soort games hebben altijd wel een streepje voor. The Nameless komt op 26 september uit op Steam. Een Nintendo Switch-versie is beloofd, maar heeft nog geen releasedatum.
