Hoewel iemand anders al tijdens Gamescom een blik kon werpen op Persona 5 Tactica, was het ontvangen van de preview code voor mij het eerste moment. Voor deze preview heb ik de eerste 15 missies kunnen voltooien en dat gaf me voor zo ver gemengde gevoelens.
Persona 5 Tactica speelt zich af in hetzelfde universum als Persona 5 en Persona 5 Strikers, maar op de timeline zal het ergens voor het einde van het hoofdspel plaatsvinden. In het begin van de game wordt er namelijk gepraat over het vertrek van Joker. Echter, voor dat zo ver is, verschijnt er een mysterieuze deur die het achttal transporteert naar een onbekende wereld. Hier komen ze in aanraking met Queen Marie, een tiran die de wereld onder haar controle heeft. Natuurlijk kunnen de Phantom Thieves dat niet laten en dus meng je je in de strijd.
Strategisch zijn is het belangrijkste.
De gameplay van Persona 5 Tactica is qua design niet al te uitgebreid. Je hebt je basis waar je alle voorbereidingen kunt doen. Praten met teamgenoten, spullen kopen, extra quests starten en je skills upgraden. Vanaf daar kun je direct naar missies gaan. Er is dus geen wereld waar je vrij in kunt rondlopen. Alles is beperkt tot je basis en de levels waar de gevechten plaatsvinden. Voor een franchise als Persona valt dat enigszins tegen, aangezien je dus heel beperkt bent in het zien van de wereld.
Tactica maakt gebruik van een chibi artstyle waarin toch wel goed het design van de personages intact is gebleven, de gameplay is nog steeds een turn-based ervaring, maar niet zoals het hoofdspel. Ditmaal is het meer een strategische game als XCOM en Mario + Rabbids. Iedere ronde mag je team een aantal plaatsen lopen om vervolgens aan te vallen.
Hoewel de diversiteit in basisaanvallen redelijk laag is, heeft de game wel flink wat extra diepgang, die de game interessant maakt. Nu is het over het algemeen niet heel uitdagend op de standaard moeilijkheidsgraad, maar zeker een leuke gameplay. Je standaard beurt bestaat namelijk uit lopen en schieten of een persona gebruiken. Je hoeft niet aan te vallen, als je dat niet doet krijgen je stats een bonus in de volgende ronde.
Dat komt door het gebruik van zwaktes van je vijanden. Hierdoor kun je gave en uitgebreide combo’s maken. Door een tegenstander in een down status te krijgen, kun je namelijk een extra beurt krijgen. Hierdoor kun je niet alleen verder lopen, maar ook opnieuw aanvallen. Door een vijand met die status te omcirkelen met je drie personages kun je een Triple Threat aanval gebruiken. Hiermee raak je alle vijanden die zich in de driehoek tussen je personages bevindt. Doordat je flink wat verschillende Persona’s in het spel hebt met eigen krachten kun je ook hiermee experimenteren en dus redelijk wat variatie krijgen in je tactieken.
Puzzelen in de side quests
De side quests excelleren in dit aspect. Door een strenge grens te stellen moet je out of the box denken om de levels hiervan te halen. Denk bijvoorbeeld aan een heel level doorkruisen in één beurt of in twee beurten alle vijanden verslaan. Hiervoor moet je niet alleen slim omgaan met aanvallen en je Persona-krachten, maar ook met waar je staat. Een perfecte positie kan net het verschil maken. Het zijn als het ware puzzels die je oplost.
De levels zijn echter tot nu toe erg standaard met niet veel boeiends. Zo heb ik ondertussen nog maar drie vijand types als tegenstander gehad die ook verder niet heel bijzonder zijn. Maar ook het design van levels had wat mij betreft wat gevarieerder gemogen. Het lijkt er op dat dit wel nog gaat komen, maar dat kan ik vooralsnog dus niet zeggen.
Verhaal is enorm traag
Persona 5 werd geroemd om het sterke verhaal en de sterke gameplay. Helaas is daar op dit moment nog weinig van te zien. Hoewel ik niet weet hoe ver in het spel ik ben na 15 missies (ongeveer zo’n vier a vijf uur als je side quests doet) lijkt het verhaal nog niet op gang te komen. Na de aankomst in de nieuwe wereld kom je meteen in aanraking met je tegenstander, Marie, en raak je al je vrienden kwijt door hersenspoeling. Je begint met alleen Joker, Morgana en het nieuwe personage, Erina. Na 15 missies, waarvan sommige gevechten zijn die direct achter elkaar zich afspelen, weet je eigenlijk nog steeds enorm weinig over de wereld en wat er aan de hand is. Je bent namelijk vooral bezig met de hersenspoeling van je vrienden terug te draaien. Zeker aangezien de vijanden verder ook hersenloze zombies zijn, voelt het niet als een lekker lopend verhaal.
Daarom hoop ik enorm dat de game zijn draai weet te vinden en het verhaal minder traag te laten gaan. Op dit moment verlies ik namelijk zelfs een beetje de aandacht tijdens gesprekken. Zeker tijdens de extra gesprekken zoals tijdens de side quests.
Voorlopige conclusie
Persona 5 Tactica heeft zeker goede punten, zo zit de gameplay goed in elkaar. Tactisch is het spel niet heel uitdagend. Voor extra bonussen kan het soms wel een uitdaging zijn, zeker op hogere niveaus, maar het mist de uitdaging die de side quests hebben. De verhaallijn zit afgezien van een erg trage flow goed in elkaar, dus ik hoop dat dit nog wel wat versnellingen omhoog gaat. De kern is er, maar het haalt de kwaliteit van het hoofdspel op dit moment bij lange na niet.
