Hoe te beginnen. Dit spel is heel conflicterend in wat er goed en slecht aan is. Weet je wat, ik ga dit uitstippelen aan de hand van “The good, the bad, and the ugly” maar dan in een andere volgorde. Zo eindig ik toch op een hoge noot en probeer ik deze game af te sluiten met verdiend respect.

Dragon Star Varnir is een spel dat al een tijdje uit is, op de PS4 en de PC althans. Sinds kort is dit spel ook op de Switch beschikbaar en wegens goede berichten en recensies was ik benieuwd naar deze JRPG.
In de wereld van Dragon Star Varnir bestaan heksen. Heksen baren draken en dat zorgt ervoor dat de mensheid ze maar al te graag wil uitroeien. De protagonist is Zephy, een soldaat die afgezonderd raakt van zijn kameraden en wordt gered door twee heksen. Om hem te helen geven ze hem wat drakenbloed en dit wakkert magische heks krachten aan in Zephy. Hij is nu de eerste en enige mannelijke heks en hier begint zijn avontuur.

The Bad – Een draak van een verhaal

We hebben ons avontuur, en hoe gaat dat verder? Eerst een stap terug. Waarom is dit een slecht verhaal? Of vind ik dit in ieder geval een slecht verhaal?

Het spel gooit je niet in het diepe maar gooit in het begin heel veel, en dan bedoel ik ook echt heel veel expositie in je gezicht. Je bent Zephy maar dat weet je niet want oh je gaat dood. Oh dit zijn heksen en ze kunnen je niet helen. Oh ze geven je drakenbloed wat niet hoort, maar ze weten niet beter want magie werkt niet. Ze willen je gebruiken om een vriend van ze te bevrijden die je medesoldaten op dit moment vervoeren. Oh, draken komen voort uit heksen. Je wordt wakker en bent beter en bent ineens een heks. En nu is er een draak die je moet verslaan. En nu is er een andere groep die ook draken jagen maar niet goed zijn, en hier is je squad en de commandant vindt je afval omdat je nu een heks bent en nu ben je bij de heksen thuis.

STOP! Mijn hemel, wacht. Rustig aan alsjeblieft. Expositie is niet erg en soms niet te voorkomen, maar dit? Waarom begin je niet eerst even als soldaat om de wereld te introduceren? Waarom praat iedereen alsof ze weten dat jij, de speler, meeluisterd? De leider van de slechte groep mensen zegt binnen een minuut letterlijk wat zijn hele karakter is. Iets in het trant van “Ik was een zwerver en had niks en huilde bij mijn moeder, en nu heb ik alles en boeit niks mij meer.”. Iets in die strekking. In over de top anime stijl weet je in een oogopslag wat elk personage is.

En…. dit is zonde. Het idee dat heksen proberen te overleven met een draak in hun buik is bijzonder. Heksen moeten namelijk genoeg drakenvlees of bloed tot zich nemen om niet krankzinnig te worden, maar ook niet teveel want dan gaan ze dood door de draak die zich een weg naar buiten eet. De mensheid is verdeeld in hoe ze omgaan met de draken en heksen en dat zorgt voor extra spanning. Er zit potentie in voor een heel tof verhaal, maar het is te kort door de bocht in het vertellen.

Oh, en er zit ook een klein romance dingetje in want natuurlijk zijn de meiden prachtig en hebben ze boob-physics. Het is niet de focus van het spel, maar in sommige scenes ontkom je er ook niet aan.

The Ugly – Wat is een framerate?

Een minder groot blok dan hierboven, maar het is iets dat duidelijk het spel opbreekt: de framerate. Zoals ik in het begin al aangaf is dit spel eerst uitgekomen op de PS4 en PC en de uitgave op de Switch heeft merkbare problemen. In het eerste gebied waar je “vrij” kan rondlopen in de 3D omgeving zakte mijn framerate op verschillende delen enorm. Bij een splitsing draai ik mijn camera naar rechts en het spel geeft me bijna een diapresentatie voor een seconde of twee. Het is niet overal even erg of merkbaar, maar alle 3D acties en omgevingen laten duidelijk zien dat de Switch het niet aan kan. Het valt op terwijl je aan het spelen bent en heeft een duidelijke impact op de speelervaring en immersie.

Daarnaast zijn de gebieden, de dungeons, vrij simpel. Ze doen me denken aan de typerende dungeons in een “Tales of” game, maar dan simpeler en frustrerender.

The Good – Waard om te spelen

Ben je er nog? Top! Of ben je snel doorgescrolld? Maakt niet uit, hier wil ik afsluiten met al het goeds aan het spel en wat het waard maakt om te spelen.

Het verhaal is simplistich in opzet en karakters, maar het doet zijn best. De art is mooi gedaan en belangrijke scenes hebben voice acting in Engels en Japans. De karakters hebben voice lines in de wereld en in de vele acties die ze kunnen doen. Een kist openmaken geeft bij elk karakter unieke voice lines. Sterker nog, het merendeel van de mensen achter de stemmen doen duidelijk hun best en komen goed over in hun emotie. De muziek is ook goed. Verschillende thema’s en vooral de boss muziek is een goeie om een keer te beluisteren. Het verhaal heeft ook zo momenten dat het verhaal je wél er in kan trekken. Als het de kans krijgt om te ademen en op te bouwen werkt het verrassend goed.

Nu hetgeen wat dit spel voor sommigen een verborgen parel van een spel maakt: de mechanics en het vechtsysteem.

Als eerste mechanics buiten combat. Bij de heksen thuis zijn er ook drie jonge heksen en die moet jij helpen in hun opvoeding. Geef je ze teveel drakenvoedsel dan sterven ze aan de draak, maar te weinig en ze worden krankzinnig. Elk karakter heeft ook Madness om rekening mee te houden. Al deze factoren, en bijvoorbeeld een gevecht verliezen, hebben invloed op het einde van het spel. Je moet de Madness in de gaten houden en reguleren bij iedereen in je team om het “echte” einde te bereiken.

Dan de combat en alles wat daarmee samenhangt. Wat tof! Gevechten spelen zich af op drie lagen. Draken en karakters kunnen vliegen. Aanvallen kan dus op verschillende of meerdere lagen. Sommige magie raakt alles in een 3×2 op één laag, of bijvoorbeeld 1×2 op alle drie de lagen. Sommige draken spannen meer dan één laag en geven je de mogelijkheid om te kiezen wat je prioriteit krijgt om bijvoorbeeld bepaalde aanvallen onschadelijk te maken. A

ls heks moet je ook draken eten en dat kan met een Devour aanval. Hiermee heb je een kans, alsof het Pokémon is, om de draak te verslinden en het gevecht eerder te beëindigen. Elke type draak dat je op deze manier verslind geeft dat karakter toegang tot skills van die draak die je kan unlocken. Op deze manier heb je veel mogelijkheden om verschillende type draken op verschillende karakters te krijgen om zo de gewenste skillset te krijgen. Flink wat diepgang niet?

Goed of slecht?

Afsluitend is het een gemixt verhaal. Persoonlijk kon ik deze game niet door komen. Teveel ergernis en irritatie. Maar dat ik me zo kon ergeren kwam omdat ik dit spel leuk wil vinden. Niet wilde. Wil. Er zit zoveel in dit spel. Aspecten en ideeën die verfrissend zijn in JRPG spellen. Een bijzonder verhaal dat extra diepgang geeft door de verschillende eindes die jij als speler in de hand hebt.

Er komt gewoon veel op je af. Je krijgt veel expositie en uitleg die teveel is op het verhaal vlak, en te weinig op het gameplay vlak.

Als je door de eerste uren heen kan komen en je kan neerleggen bij de gebreken dan is Dragon Star Varnir een parel van een RPG die je tientallen uren zoet zal houden. Ben je kritischer of geen doorgewinterd RPG-fan, of zoek je een verhaal dat subtieler is in uitvoering dan Pokémon-games? Laat dit spel dan vooral aan je voorbij gaan.

+ Muziek, art & voice acting is goed en vermakelijk
+ Uitgebreid combat systeem
+ Meerdere factoren die invloed hebben op het verhaal en einde
+ Bijzonder skill systeem

– Dialoog is bot en simpel
– De Switch kan dit spel niet goed draaien
– Verhaal komt over als een grote cliché
– Halve harem simulator in de mix, maar niet helemaal?

DN-Score: 6,0