[Review] Hana Awase New Moon -Mizuchi Volume- – Een spannend begin

Op 26 oktober 2023 verscheen er een bijzondere game voor de Nintendo Switch. Hana Awase New Moon is een otome-game die typische visual novel-gameplay combineert met een kaartspel. En dat is niet het enige bijzondere. De game is namelijk verdeeld in vier delen, die gezamenlijk één groot verhaal vormen. Het is daarom zaak dat je de delen in de juiste volgorde speelt. De komende weken vind je hier op Daily Nintendo de reviews van alle delen. Maar voor nu starten we met het eerste deel: Hana Awase New Moon -Mizuchi Volume-.

Oorspronkelijk verscheen Mizuchi Volume al in 2012 voor de pc in Japan. De overige delen volgden pas jaren later, waardoor je het verhaal echt in delen beleefde. En mogelijk al de helft van het verhaal vergeten was voor je het volgende deel speelde. Nu de game eindelijk naar het Westen is gekomen, zijn alle delen tegelijk verschenen. Dat maakt het makkelijker om de game als geheel te ervaren en te begrijpen. Op voorhand lijkt me dat prettiger, omdat de game bekend staat om het ingewikkelde verhaal en de vele symboliek. Mijn verwachting is dat je het beter meekrijgt als je de delen achter elkaar speelt alsof het één game is. Of dat daadwerkelijk het geval is, zullen we de komende weken ontdekken.

Ben je onbekend met otome, lees dan eerst onze special. Daarin leggen we uit wat otome is en de bekende elementen die in otome-games voorkomen.

Hanafuda-kaarten

Door een speling van het lot belandt Mikoto op Kasen National Academy. Dé school om opgeleid te worden in het kaartspel Kasen, wat met Hanafuda-kaarten gespeeld wordt. Hier zal ze getraind worden om de Kaei te ondersteunen als Minamo. De Kaei zijn hoofdzakelijk mannen, die de kracht van bloemen beheersen. Mikoto beheerst dan weer de kracht van water en kan daarmee bij de Kaei hun volledig potentieel laten ontluiken. En dat allemaal doordat de kaart met een oni afgebeeld haar had gekozen. Iets wat ze nooit voor mogelijk had gehouden.

Op Kasen Academy wordt ze ingedeeld bij het team van Mizuchi. Hij is een van de Five Brights en dus de top van de Kaei. Totaal tegen de verwachtingen in is ook Mikoto speciaal. Zij heeft het in zich om de Senki te worden, een heel sterke Minamo. Daarom zijn alle ogen op haar gericht en mogen de andere vrouwen haar niet echt. Iemand die zo onervaren is in het spel met zo’n belangrijke rol. Nee, daar hebben de meesten geen vertrouwen in. Toch gaat Mikoto de uitdaging aan om de beste te worden in het spel met wat aanmoediging van Momotose. Momotose weet namelijk wat het is om een Minamo te zijn en is vanaf moment één helemaal gek op Mikoto.

Een slechterik kan natuurlijk niet ontbreken in het verhaal. De school wordt bedreigd door Decayed, dat zijn mensen die soort van slecht zijn geworden en niet meer gered kunnen worden. Met behulp van Hana Awase, wat Kasen is maar dan als gevecht op leven en dood, moet Mikoto als Minamo een Kaei ondersteunen om de Decayed te vernietigen. En zo begint Mikoto’s leven op deze school in een wereld waarvan ze nog nooit had gehoord.

Als water voor een bloem

Zoals je kan merken is het verhaal erg ingewikkeld. Dat komt enerzijds doordat er veel gebruik wordt gemaakt van symboliek. Zo worden de vrouwen gezien als het water voor de bloemen. Logischerwijs zijn de bloemen de Kaei. De Decayed worden dan weer gezien als aangetaste bloemen en door het water te ontnemen zullen ze verwelken, wat gedaan wordt middels Hana Awase. Het is een prachtige metafoor waar geregeld aan gerefereerd wordt. Het maakt het daarentegen wel lastiger om goed te begrijpen wat de personages bedoelen. Daarnaast krijg je bijna elke in-game dag een gedicht voorgeschoteld. Het is een van de Five Brights die dan een gedicht verteld, maar daar kon ik regelmatig niets van maken. Ik heb het gevoel dat een groot deel van de symboliek pas later, als je ook de andere delen hebt gespeeld, duidelijk wordt.

Anderzijds is het ingewikkeld doordat het slechts een introductie is. Je hebt pas de eerste game van de vier gespeeld en veel over de wereld en het overkoepelende verhaal is dan nog onduidelijk. Daarbij focust dit deel zich op Mizuchi, wat als gevolg heeft dat zijn verleden onthuld wordt. Van de rest krijg je alleen hun slechte kanten te zien en blijft die emotionele band wat achterwege. In de andere delen ligt de focus op elk van de andere Five Brights. Daar zullen vast nog wat pikante onthullingen plaatsvinden.

Het verbaasde me enigszins dat ik na het uitspelen van Mizuchi Volume nog weinig idee had waar het overkoepelende verhaal over gaat. Ik verwacht dat het over de Decayed en de oorsprong daarvan gaat, maar tegelijkertijd ook over het verleden van Mikoto. Gedurende het spel heeft ze af en toe flashbacks, waarbij je net een flintertje van iets te zien krijgt. Dat blijft in je hoofd hangen en hopelijk wordt daar nog wat mee gedaan in de volgende delen.

Five Brights

Mizuchi Volume bestaat uit vier routes, waarvan elk rond een van de Five Brights. Misschien vraag je je wel af waarom ik het steeds maar over vier mannen heb en ik praat over Five Brights. Over de vijfde is nog wat onduidelijkheid en dat is onderdeel van het verhaal. De gewenste volgorde van de routes is gelijk aan de volgorde van de games: Mizuchi, Himeutsugi, Karakurenai en als laatste Iroha. Omdat het gaat om Mizuchi Volume, is zijn route het meest uitgebreid. Op tweederde van de route krijg je een duidelijk keuzemoment. Afhankelijk van welke man je kiest, kom je in zijn route terecht. Geen lastig gedoe dus om de mannen te pakken te krijgen.

Echter valt er iets opmerkelijks op aan de routes van de overige drie mannen. Deze zijn relatief kort en ze voelen allemaal aan als slechte eindes. Dat komt doordat ze op yandere-personages lijken en het positieve gevoel nog niet tonen. Het geluksgevoel dat je krijgt bij Mizuchi-route, ontbreekt dus nog geheel bij hen. Het verhaal daarentegen was absoluut vermakelijk. Ondanks de niet zo gezellige wendingen, wist het me te pakken en liet het me niet meer los. Ik sta te popelen om met Himeutsugi Volume te starten en het verhaal te vervolgen.

Hana Awase

Een belangrijk element in alle routes is het kaartspel. Hoewel je voor het eerste gevecht een zeer beknopte uitleg voor de kiezen krijgt, doet dit het spel totaal geen eer aan. Met een hoop verwarring probeer je dan nog het eerste gevecht door te komen, maar daarna val je in een zwart gat. Gelukkig wijzen de personages in de game al snel op de mogelijkheid om jezelf uit te dagen in het klassement van de school. Pas hier leer je de verschillende technieken en hoe je een goede Kasen-speler wordt. Geloof me, ik heb daar zeker vijf uur aan besteed om beter te worden en omdat het zo verslavend is. Want verslavend dat is het zeker.

Helaas heeft het ook een keerzijde. Door te spelen kan je jouw stats voor het kaartspel levelen. Hoe meer je speelt, hoe hoger je level. Weliswaar leuk voor jezelf, maar de uitdaging is dan compleet verdwenen in de game. Alle gevechten kon ik met twee vingers in mijn neus winnen. Regelmatig zelfs met een Perfect Victory, zonder enige schade dus.

De gameplay is best interessant. Je krijgt zes Hanafuda-kaarten waarvan je moet kiezen welke je wil omruilen voor een nieuwe kaart. Daarvoor is het noodzakelijk dat je alvast in gedachten hebt welke combinaties je wilt maken. Elke combinatie heeft een bepaalde aanvalskracht, waarmee je bij de tegenstander schade kan aanrichten. Des te verder je in het klassement komt, des te meer combinaties die je kan maken. Persoonlijk vond ik het lastig om alle combinaties te leren, maar daar helpt de game je bij. Met een eenvoudig overzicht geeft het als hint aan welke combinaties je al kan maken en welke bijna. Dan kan je een gerichte keuze maken om bepaalde kaarten wel of niet te houden.

Schilderachtig mooi

Het uiterlijk heeft wat schilderachtigs. De pasteltinten gecombineerd met het zwart zorgen voor een magische wereld. Het is zeker geen stijl die iedereen zou aanspreken. Mij daarentegen wist het vanaf het begin gelijk te overtuigen. Ik had daardoor de verkeerde verwachting dat de game zelf ook magisch en lief zou zijn. De schijn bedriegt echter. Vooral een bepaalde leraar is nogal pervers met zijn typisch Japanse grappen. Telkens tilt hij het rokje van Mikoto op om naar de kleur van haar onderbroek te kijken. Of wat dacht je van een van de Five Brights. Daar zit er eentje tussen die alleen maar kan denken aan het ontmaagden van Mikoto. Nee, heel netjes is deze game niet. Seksuele avances komen regelmatig voor en ook wordt Mikoto seksueel lastiggevallen door de Five Brights.

Op dit moment kan ik me nog niet voorstellen hoe ik van Karakurenai en Himeutsugi kan gaan houden. Wat die allemaal al hebben uitgehaald bij Mikoto is echt onvergefelijk. Echter weet ik ook dat al die gevoelens zo gaan verdwijnen wanneer ze hun lieve kant laten zien. Je houdt nou eenmaal van yandere of niet.

Over de voice-acting kan ik kort of lang praten, maar die is gewoon perfect. Als je al niet voor de visuele stijl was gevallen, dan val je wel voor hun stemmen. Vooral die van Himeutsugi vond ik zo aantrekkelijk klinken. Hij mag dan niet zo lief zijn geweest in zijn route, maar dat zie ik toch maar door de vingers als hij aan het praten is.

Conclusie

Hana Awase New Moon -Mizuchi Volume- is een prettig begin van de serie. Er mag dan nog een hoop onduidelijk zijn, het weet wel te overtuigen om de volgende delen ook te spelen. De kaartgevechten zijn uitermate vermakelijk en had gewoon als losse minigame speelbaar moeten zijn. Zo leuk is het gewoon. De personages hebben allemaal wat interessants, maar sommige gaan aardig over de schreef bij Mikoto. Je moet daarom wel tegen seksuele geweld kunnen om van de game te genieten. Al met al smaakt Mizuchi Volume naar meer.

DN-score: 7,2

De reviews van -Himeutsugi Volume-, -Karakurenai/Utsutsu Volume- en -Iroha Volume- volgen binnenkort.