Lair of the Clockwork God is een avonturenspel van Size Five Games. Het spel is een combinatie van platformen en onderzoeken, wat tot de meest gekke (spoiler voor de review: ook hilarische) situaties leidt. Je leert een robot over menselijke emoties en probeert de Apocalyps te stoppen in een avontuur door tijd en ruimte. Lair of the Clockwork God is vanaf 4 september te downloaden, maar wij hebben dit spel alvast kunnen spelen. Wat ik van deze game vind, lees je in deze review.
Ontmoet de hoofdpersonen van dit spel; Ben en Dan. Deze twee vrienden verschillen flink van elkaar. Dan is gek op springen, rennen en glimmende dingen verzamelen. Ben moet daar allemaal niks van hebben en verlaat niet eens de grond met zijn voeten. Wat hem blij maakt zijn puzzels, nadenken en praten met andere karakters om zo tot de meest creatieve oplossing te komen. Wat krijg je als je deze twee karakters samen op avontuur laat gaan? Juist, veel gemopper en vreselijk grappige situaties.
Op zoek naar avontuur!
We beginnen ons avontuur met een zoektocht naar een bijzondere bloem. Een vriend van de hoofdpersonen is ziek en deze bloem kan hem genezen. Hier kom je ook al de meest prominente functie van het spel tegen, het wisselen tussen Dan en Ben. Als Dan kun je rennen, springen en op de meest rare plekken komen. Als Ben kun je praten met mensen, verzamelen en op knoppen drukken/hendels overhalen. Ben komt ab-so-luut niet van de grond, dus er moeten creatieve manieren gevonden worden om hem over verschillende obstakels te krijgen, waar Dan makkelijk overheen komt. Aan het begin van het spel kom je een gat tegen met dodelijke punten beneden. Dan kan hier makkelijk overheen springen, maar hoe komt Ben nou naar de overkant?
Schoenen jatten van een dode man
De oplossing zit hem in de gameontwikkelaar die aan de rand van het gat staat. Ben kan met hem praten, maar hij kan hem ook duwen… En daar gaat de man, doorboord door de punten, waardoor ze weggaan. Dat is één obstakel overkomen. Nu nog aan de overkant komen. Om eerlijk te zijn had ik dit begin totaal niet zien aankomen en het zette gelijk een toon voor de rest van het spel; puzzels met heerlijk flauwe humor. Met wat hulp van Dan aan de andere kant komt Ben in het gat terecht, waar hij even de schoenen van de dode man steelt, want stel je voor waar je die allemaal voor kan gebruiken! Ze passen Dan precies, maar er ontbreekt nog wel wat om ze echt nuttig te maken zodat Dan nog hoger kan springen. Inmiddels is Ben veilig aan de overkant met wat nieuwe items en door de schoenen en wat rubber te combineren maakt hij voor Dan een paar gloednieuwe springschoenen. De eerste upgrade is gemaakt; een double jump voor Dan.
Unieke ervaring
De puzzels oplossen met twee verschillende karakters met elk verschillende eigenschappen is zeker wat anders dan ik gewend ben, echter vond ik het wel heel erg leuk! Je moet echt goed nadenken hoe je allebei de karakters samen naar de volgende checkpoint krijgt, aangezien Ben niet wil springen of rennen. Er zijn ook een paar stukjes waar de twee helemaal gescheiden zijn: Dan moet bijvoorbeeld naar het einde springen en platformen, maar Ben wordt aangevallen door een monster en is dus ‘dood’. Hij wil uiteraard niet aan het begin weer respawnen, dus hij verzint een manier om het systeem te laten denken dat hij bij de laatste checkpoint tevoorschijn kan komen. Na heel veel gepuzzel en geplatform zijn beide vrienden weer herenigd en kun je door naar het volgende stuk. Dit alles was nog maar het begin, hierna begint het echte verhaal waar je een computer over emoties leert om de Apocalyps terug te draaien.
Schateren van het lachen
Zoals al eerder gezegd, is de humor in dit spel zeer aanwezig. Er is constant gepraat tussen Dan en Ben, en Ben heeft ook altijd een sarcastisch praatje bij de hand voor elke situatie. Wil je een item op een hendel gebruiken? ‘Ja dahag, dat kan ik toch gewoon zelf gebruiken?’. Hij heeft voor elk item op elk oppervlak wel iets te zeggen. Dit maakt het leuk om het spel echt te verkennen, aangezien er altijd wel grappige dialogen zijn met hem. Met Dan is het wat simpeler en zijn er wat minder dialogen, behalve als hij met Ben praat. Met Dan kun je uiteraard alleen maar platformen, klikken en ontdekken doet hij niet aan.
Verrassend passend
Het enige wat ik eigenlijk aan te merken heb op het spel zijn de laadschermen die soms wat langer duren. Ook is er een glitch waardoor Dan even vast zit in de grond als hij op het hoofd van Ben springt. Dit is al wel gezien door de makers en er wordt aan gewerkt, dit is te zien op de nieuwspagina in het startscherm. De visuele stijl van het spel vond ik heel passend. Mooi om te zien was hoe de delen die apart als Ben en Dan worden gespeeld er ook heel anders uitzagen. Zo is een solo-platform gedeelte bij Dan uitgekleed in felle kleuren en het lijken op echte platformlevels. Ook past de muziek er heel goed bij. Het is vrolijk en snel bij het platformen van Dan en kalm en avontuurlijk bij Ben.
Conclusie
Dit spel liet me echt de tijd vergeten omdat ik steeds maar verder wilde spelen. Elk aspect ervan sprak me aan. Er is altijd wel leuke achtergrondmuziek dat bij de situatie past. Ik heb ook op sommige momenten in een scheur gelegen van de humor van de makers van dit spel. Ze weten echt hoe ze een situatie grappig moeten maken. Het ziet er mooi uit en past volledig bij het thema van het spel. Ik heb veel genoten van deze vrolijke vrienden!
Eindcijfer: 8,5
Klinkt goed!