Een paar jaar geleden, in september 2018, verscheen het eerste hoofdstuk van Life is Strange 2. Ja, dat hoor je goed, het eerste hoofdstuk. Het spel kwam namelijk niet meteen in één keer uit zoals dat bijvoorbeeld wel bij Life is Strange: True Colors gebeurde. Vorige week donderdag was dan eindelijk de releasedatum van de Switch-versie van Life is Strange 2. Gelukkig kunnen spelers op de Nintendo Switch wel in één keer aan de slag met alle vijf hoofdstukken, waardoor we in één keer het volledige avontuur kunnen ervaren.
Omdat je in Life is Strange 2 een verhaal volgt is het eigenlijk het beste als je alles zelf ervaart. Daarom zal ik mijn best doen om zo weinig mogelijk spoilers in de review te zetten. Let wel op dat ik in de volgende alinea’s het begin van het verhaal vertel. Dit doe ik zodat jij als lezer weet wat voor soort avontuur er op je staat te wachten. Mocht je dat liever niet willen weten, dan kun je dat gedeelte van de review beter overslaan. Verder is het goed om te weten dat de titel voor gamers is die 18 jaar of ouder zijn. Dit is zo omdat er regelmatig in de game gescholden of gevechten wordt.
Volg het vreemde leven van twee broers
Het is 28 oktober 2016 en zoals elke dag rijdt de politie door de wijken om te controleren of alles veilig is op de straten. Op een gegeven moment gebeurt er een bijzonder ongeluk, maar wat er precies aan de hand is, dat krijg je later pas te zien. Het spel gaat namelijk een paar uur terug de tijd in. Daar zien we dat Sean en zijn beste vriendin Lyla na een normale schooldag dichtbij huis uit een schoolbus stappen. Hier maken we dus meteen al kennis met één van de hoofdpersonages, namelijk Sean. Niet veel later komen ook zijn negenjarige broertje Daniel en hun vader Esteban Diaz in beeld.
Sean is net zoals elke zestienjarige jongen druk met een feest bezig wat die avond wordt georganiseerd. Hij pakt dus alvast wat te drinken, wat snacks en een warm kleed om die avond mee te nemen zodat alles klaar staat. Terwijl Sean aan het videobellen is met Lyla komt Daniel binnen om te laten zien dat hij nep bloed heeft gemaakt. Sean toont als grote broer natuurlijk geen interesse, maar misschien had hij dat beter wel kunnen doen. Niet veel later morst Daniel per ongeluk namelijk wat van zijn zelfgemaakte bloed op het shirt van zijn oudere buurjongen Brett. Het is goed om te weten dat beide broers geen band hebben met Brett en daarom reageert hij zoals te verwachten erg woest.
Na een flinke woordenwisseling loopt echt alles uit de hand en tijdens het gevecht valt Brett met zijn lichaam op een grote steen. Op dat moment komt er een wat onzekere politieman bij om te kijken wat er gebeurd is. Uiteraard ziet de politieman meteen dat Brett op de grond ligt, met nog steeds het neppe bloed op zijn shirt. Omdat Brett hapt naar adem pakt de politieman zijn pistool erbij en richt deze op Sean en Daniel. Op dat moment rent Esteban naar buiten en wordt het geweer op hem gericht. Omdat hij volgens de politieman te dicht bij hem komt, schiet hij de vader neer. Op dat moment komt er een soort krachtveld vrij waardoor de politieman naar achteren vliegt en de omgeving eruitziet alsof er een kleine bom in de buurt is gevallen.
Zoals te verwachten is er nog meer politie onderweg naar de plek waar het ongeval is gebeurd. Sean raakt op dat moment echt in paniek, pakt zijn tas, neemt Daniel mee en rent weg. De enige plek waar Sean aan denkt om naar toe te gaan is Mexico. Het is nu dus aan jullie samen de taak om daar veilig aan te komen terwijl jullie gezocht worden door de politie. Tijdens de reis is Sean opeens verantwoordelijk voor de veiligheid en opvoeding van Daniel. Als dat allemaal maar goed afloopt…
Geniet van de wereld om je heen
Uiteraard is het volgen van het verhaal niet het enige wat je in Life is Strange 2 doet, want het is en blijft tenslotte een spel. Daarom kun je zo nu en dan ook rondlopen door de wereld in het perspectief van Sean. Het verhaal gaat dan nog steeds door aangezien jij en Daniel nog steeds communiceren met elkaar, maar het gaat dan allemaal net iets langzamer. Dit is absoluut niet erg en zelfs meer dan welkom omdat er in het algemeen al veel gebeurd. Daarom vond ik het ook fijn om te zien dat je hier en daar op een stoel of bankje kunt gaan zitten. Op deze momenten kun je namelijk als speler even nadenken over wat er allemaal gebeurt. Daardoor kun je een soort van even op adem komen.
Hoewel wat rustiger aandoen dus er fijn is als je wandelt, kun je toch nog wat doen. Over heel de wereld zijn namelijk verschillende objecten te vinden waar je interactie mee kunt hebben. Regelmatig kun je bijvoorbeeld alleen naar iets kijken, maar dan nog krijg je alsnog wat over dat voorwerp te horen. Zo nu en dan kun je ook iets met een voorwerp doen of deze als souvenir meenemen. Mocht het je niet lukken om één keer alle souvenirs te vinden, dan is het altijd nog leuk om op een later moment terug te keren naar het spel. Dan kun je namelijk opnieuw een poging wagen om alle souvenirs te vinden.
De goede keuzes maken was nog nooit zo belangrijk geweest
Het belangrijkste onderdeel in Life is Strange 2 is het maken van keuzes, wat je logischerwijs dus ook doet. De kleinere keuzes hebben minder invloed op het verhaal dan de grote. Ondanks dat blijft het altijd belangrijk om, voor jouw gevoel, de juiste beslissingen te maken. Ik besloot om zo lief mogelijk tegen m’n broertje Daniel te zijn. Zo’n avontuur is voor een negenjarig jochie natuurlijk ook niet niks. Het is ook mogelijk om zo nu en dan dingen te stelen. Hoewel dit absoluut niet mijn ding is, heeft dit spel bizar veel dingen in mij losgemaakt. Dus ja, stiekem heb ik een keer iets gestolen en of dat nou de juiste keuze was… Ik vind het echt tof en bijzonder om te zien wat een game zoals deze wel niet met je kan doen. Zoals ik heb ervaren doet deze titel echt gekke dingen met de speler.
Wat ik een leuke toevoeging vind is dat je aan het einde van ieder hoofdstuk kunt zien welke keuzes de rest van de spelers hebben gemaakt. Op één of andere manier is het best interessant om te zien. Je weet dan namelijk wat de meest populaire keuzes waren. Hoewel ik zeker niet altijd de populairste keuze maakte, stond ik bijna elke keer wel achter mijn keuze. Mochten jouw vrienden deze game trouwens ook op de Nintendo Switch spelen, dan kun je de keuzes met elkaar vergelijken. Vervolgens kan het dan natuurlijk leuk zijn om er met ze over te praten. Bovendien kun je bij die opties ook zien wat er zou gebeuren als je voor een andere keuze zou gaan. Dit maakt het allemaal nog net een stukje interessanter.
Nadat Life is Strange 2 is afgelopen krijg je een einde te zien die gebaseerd is op de keuzes die jij gemaakt hebt. Er zijn dus meerdere eindes en daardoor ga ik het spel over een jaar sowieso nog een keer spelen. Tijdens mijn einde ging ik namelijk echt twijfelen of ik onderweg wel de juiste keuzes had gemaakt. Dit komt doordat mijn einde vrij heftig was. Achteraf had ik wel een paar dingen anders willen doen, maar helaas zijn dingen in het leven niet terug te draaien. Sowieso is de game in het algemeen echt een emotionele achtbaan en heb ik meerdere malen dingen moeten laten bezinken. Dit heb ik eigenlijk nog nooit bij een titel ervaren en daarom vind ik Life is Strange 2 ook zo ongelofelijk goed.
Het uiterlijk van een spel hoeft blijkbaar niet geweldig te zijn
Van tevoren wist ik al dat Life is Strange 2 er minder mooi uit zou zien op de Nintendo Switch dan op andere apparaten. Toch vind ik dit absoluut niet erg, omdat het er nog best wel prima uitziet. Ja, de wereld en de personages hebben iets minder details, maar ik heb mij hier absoluut niet aan geërgerd. Dit komt omdat het verhaal dit zo onwijs goed compenseert. Tevens draait het spel vrijwel altijd rond de 30 frames per seconde, wat echt genoeg is voor deze titel.
Wist jij dat muziek zoveel emotie toe kon voegen?
Het helpt ook mee dat de muziek die gebruikt wordt zo fantastisch is. Wat mij betreft maakt de muziek Life is Strange 2 echt helemaal af. De muziek zit namelijk vol emotie en het wordt echt op de meest perfecte momenten gebruikt. Mijn favoriete liedjes uit het spel zijn: On Melancholy Hill van Gorillaz, Natalie van Milk & Bone en Lisztomania van Phoenix. Nadat ik die nummers in de game heb gehoord, denk ik tijdens het luisteren van deze tracks aan alle avonturen die we samen hebben meegemaakt. Dat zegt denk ik wel voldoende over hoeveel impact de muziek op deze game maakt.
Wat ook niet geheel onbelangrijk is om te benoemen is dat alle stemmen in Life is Strange 2 zijn ingesproken. Je hoeft dus niet alle dialogen te lezen en daaraan zelf emotie toe te voegen. Toch is er een optie aanwezig om ondertiteling aan te zetten. Alles is dan wél Engelstalig. Er zijn dus geen Nederlandse stemmen of Nederlandse ondertiteling aanwezig.
Ik zal jullie missen Sean en Daniel!
Laat ik beginnen met zeggen dat ik dit avontuur met Sean en Daniel voor geen goud had willen missen. Er gebeuren namelijk zoveel dingen die echt impact op mij hebben gemaakt en dat heb ik nog nooit door een spel ervaren. Ja, visueel is het spel minder goed dan op andere apparaten, maar in principe compenseert Life is Strange 2 echt alles hieraan. Het verhaal is namelijk echt geweldig om te ervaren en de muziek is meer dan fantastisch. Je zal zelf even moeten kijken of je €31,99 niet te veel vindt voor een speelduur van zo’n 15 uur. Ondanks dat weet ik zeker dat als je de andere Life is Strange-spellen ook leuk vond, dit ook absoluut een must-play is.
+ Een geweldig verhaal met twee broers in de hoofdrol
+ Het gebruik van fantastische muziek
+ De stemmen zitten vol met emotie
– Je hebt voldoende aandacht nodig om deze game te kunnen spelen
DN-Score: 7,7
