[Review] Pine Hearts – Een plek die je bezocht moet hebben

Toen ik ongeveer een maand geleden voor het eerst kennis maakte met Pine Hearts, leek het mij meteen al een leuk spel. Daarom keek ik er ook best naar uit om deze game te reviewen. Hoewel ik aan het begin van een review eigenlijk nooit al mijn mening deel, kan ik nu al wel zeggen dat ik absoluut niet teleurgesteld ben over deze titel. Maar waarom ik dit avonturenspel een aanrader vind, lees je in deze review.

Welkom terug Tyke

Voordat het avontuur begint, krijg je een kort openingsfilmpje te zien. Zoals je misschien al verwacht, maak je hier direct kennis met Tyke. Dit personage, waarmee jij Pine Hearts zal verkennen, zit alleen in de trein richting de camping uit zijn jeugd. Verder gebeurt er op het eerste oog eigenlijk vrij weinig, maar toch heeft dit filmpje een diepere betekenis. Hier ben ik echter pas achtergekomen toen ik het openingsfilmpje voor de tweede keer keek, nadat ik het spel had uitgespeeld. Daardoor is dit begin van de game emotioneler dan je eigenlijk zou denken. Hoe ik er precies over denk ga ik natuurlijk niet verklappen, want dan geef ik eigenlijk alles van het verhaal weg. Maar gelukkig kan ik jullie wel vertellen wat voor soort titel Pine Hearts is!

Zou je mij alsjeblieft kunnen helpen?

Eigenlijk is Pine Hearts best wel een eenvoudig spelletje, maar dat betekent in dit geval niet dat het een saaie game is. Alles behalve eigenlijk. In deze titel help je namelijk verschillende personages met het oplossen van hun problemen. Zo mag je onder andere iemand helpen zijn tent op te zetten, waarvoor je eerst vier haringen moet opzoeken. Daarbij is het ook mogelijk om een cheeseburger te bakken om op die manier meer te weten te komen over een monster. Je raadt het misschien al, maar ook de ingrediënten voor dit overheerlijke warme broodje krijg je niet zomaar in je handen gedrukt. Aan variatie is er absoluut geen gebrek want de ene keer krijg je de opdracht om kraaien weg te jagen en de andere keer zorg je ervoor dat bandleden op tijd kunnen optreden.

Maar waarom zou je eigenlijk al deze vriendelijke personages helpen? Nou, door dit te doen ontvang je herinnering druppels. Zoals je eerder in deze review gelezen hebt, is Tyke vroeger als kind op deze locatie geweest. Echter is hij het één en ander vergeten over deze prachtige plek. Naarmate je meer druppels verzamelt, herinnert Tyke zich steeds meer over wat hij vroeger heeft meegemaakt. De speler, jij dus, krijgt zo nu en dan trouwens ook te zien wat er vroeger gebeurd is. Daar komt bij dat je tijdens deze korte gameplay stukjes verschillende acties leert. Deze komen goed van pas om verder te komen in Pine Hearts. Hier en daar zijn bijvoorbeeld dode bomen en houten balken in het water te vinden, die je pas om kunt duwen of op kan springen nadat je jouw geheugen terug hebt.

Verken de wereld en vergeet niet te genieten

Terwijl je de personages helpt en herinnering druppels verzamelt, mag je ook op jouw eigen tempo de wereld van Pine Hearts verkennen. Omdat dit spel een open wereld heeft, heb je buiten de grotten om, niet last van laadschermen. Hierdoor kun je ongestoord lekker je eigen gang gaan. Locaties die je zult tegenkomen zijn onder andere het strand Rockpools, het kapotte kasteel en natuurlijk de camping. Hoewel er niet per se superveel plaatsen zijn, is de wereld groot genoeg en zijn er hier en daar wat plekken te vinden die moeilijker te bereiken zijn. Als je hier weet te komen, dan kun je daar een paar losliggende druppels oppakken. Verkennen van deze game wordt dus mooi beloond! 

Het spel is niet perfect, maar dat is niet erg

Hoewel ik oprecht heb genoten van Pine Hearts, moet ik wel eerlijk zeggen dat ik tegen een paar dingetjes ben aangelopen. In de eerste paar minuten viel me meteen al op dat het spel niet helemaal soepel draait. Hoewel het personage zonder problemen de wereld doorwandelt, stottert de wereld zelf wat als je loopt. Aan het begin van elke nieuwe speelsessie is dit een beetje vervelend, maar na een tijdje had ik er persoonlijk niet veel last meer van. 

Ook is er tijdens de speelduur van zo’n 4 uur nog het één en ander gebeurd. Zo is het spel bijvoorbeeld één keer afgesloten vanwege een fout en hapert Pine Hearts even als de game automatisch de voortgang opslaat. Daarbij heb ik de titel ook een keer handmatig moeten afsluiten omdat Tyke uit zichzelf tegen een muurtje aanliep toen ik met een ander personage wilde praten. Blijkbaar stond ik op de verkeerde plek om met diegene te praten, dus is het misschien deels mijn fout. Ondanks dat liet de game mij wel een poging doen om een conversatie aan te gaan, dus wat er hier precies is fout gegaan durf ik niet te zeggen. 

Iedereen kan aan de slag met Pine Hearts!

Ik kan wel zeggen dat er echt super veel liefde in Pine Hearts is gestopt. Hoewel de stijl over het algemeen redelijk simpel is, zijn er overal in de wereld vele details te vinden. Zo liggen er bijvoorbeeld flyers op sommige bankjes, zijn er dingen op picknickkleden te zien en is de wereld echt heel leuk aangekleed. Daarbij is het spel ook nog eens erg kleurrijk en is alles goed te zien vanwege de zwarte omlijning. 

Tevens is er gedacht aan verschillende toegankelijkheidsinstellingen, waardoor bijna iedereen met deze titel aan de slag kan gaan. Zo kun je onder andere kiezen voor de normale of makkelijke knoppenbesturing, maar is het ook mogelijk om acties uit te voeren met motion controls. Aan mensen die dyslexie hebben is trouwens ook gedacht. Je kunt namelijk de lettergrootte aanpassen en kiezen voor een ander lettertype dat beter te lezen is. Mocht je trouwens moeite hebben om bepaalde kleuren te zien, ook dan kun je met Pine Hearts aan de slag! Het contrastniveau is immers aan te passen en er is ook een optie om het spel in zwart-wit te spelen. Als laatste kun je in de instellingen nog iets aanzetten wat ‘’colour blocking’’ heet. Je kunt dan kiezen uit vier verschillende kleurmogelijkheden, waardoor je makkelijker kunt zien met welk personage je kunt praten of met welk voorwerp je iets kan doen. 

De soundtrack is een genot voor je oren

Het visuele aspect is wat mij betreft dus absoluut goedgekeurd, maar hoe zit het met de soundtrack en geluidseffecten van Pine Hearts? Nou, daar heb ik eerlijk gezegd niks over te klagen. Elk gebied heeft namelijk een eigen muziekje, waardoor de soundtrack niet zal vervelen. Dit komt mede doordat de muziek over het algemeen erg vrolijk klinkt. Een uitzondering daarop is de locatie die omringd wordt door kasteelmuren. Dat liedje klinkt namelijk een beetje mysterieus, maar dat past dan weer erg goed bij het thema van deze omgeving. Ik wil trouwens nog even zeggen dat het muziekje uit het golfpark echt fantastisch is. Deze muziek had vanwege de verschillende instrumenten en geluidjes zo in een Nintendo-spel kunnen zitten.

Iets wat mij tijdens het spelen van deze titel is opgevallen, is dat praktisch elke ondergrond anders klinkt als je eroverheen loopt. Je zou misschien denken: gras is gras, maar in Pine Hearts heeft elk soort gekleurd gras een ander geluidseffect. Als je dus over zand of een stenen pad loopt, klinkt dit eveneens anders. Tevens hoor je op het strand bijvoorbeeld nog de zee en de wind door je haren waaien. Ook in de geluiden worden de details van het uiterlijk doorgetrokken. Verder hoor je net zoals in het echte leven op de camping een aantal vogels fluiten. Dit hoge getjilp kan soms wat luid zijn, maar ik heb me hier niet aan geërgerd. 

Conclusie

Als je op zoek bent naar een rustig spelletje, waarin je alles op je eigen tempo kunt doen, dan is Pine Hearts echt de moeite waard. In het avonturenspel verken je namelijk verschillende gebieden, waar je verschillende personages mag helpen. De meeste opdrachten die je voorgeschoteld krijgt bestaan uit het vinden van bepaalde voorwerpen, al zijn er soms ook andere dingen die je moet doen. Daarbij past de soundtrack heerlijk bij een titel als deze en is de stijl vriendelijk voor iedereen. Het enige echte minpuntje wat ik heb, is dat het spel een beetje stottert, maar gelukkig went dat na een tijdje wel.

DN-Score: 8,5