Promise Mascot Agency is een game gemaakt door Kaizen Game Works, een studio die blijkbaar iets heeft met absurditeit. Hun eerste titel, Paradise Killer, was voor mij persoonlijk een game die ik fantastisch vond. Die game staat te boek als een ‘open-world detectivegame’, maar blies me omver met een verhaal dat ik nooit in mijn leven had zien aankomen. Het zet een wereld neer die zo bizar is dat je de eerste helft aan het uitvogelen bent wat de basis van die wereld nou eigenlijk is, voordat je aan het daadwerkelijke oplossen van de moord toekomt. Toen Promise Mascot Agency uitkwam, was ik dan ook meteen enthousiast. Dit keer zou het gaan om een ‘open-world mascot management crime drama’, maar wat houdt dat in godsnaam in? En waarom zie ik in de trailers telkens een verdrietig blok tofu voorbij komen?
De wereld van Promise Mascot Agency
Laten we bij het begin beginnen. Deze game speelt zich af in een wereld zoals de onze met één groot verschil: mascottes zijn hier wezens van vlees en bloed. Ze zijn nog net zo absurd als de mascottes in onze wereld (wat dacht je van een hond met aardbei oren of een huilend blok tofu), maar ze bestaan echt en hebben hun eigen levens, behoeftes en gevoelens. En dit is niet raar of zo, ze zijn naast ons geëvolueerd en leven dus al duizenden jaren met ons samen. Jij speelt in deze wereld Michi, een eervolle en hooggeplaatste Yakuza. Hij wordt ook wel ‘The Janitor’ genoemd, omdat hij vaak diegene is die alles moet opruimen, als je weet wat ik bedoel.
Tijdens een missie waar extreem veel geld op het spel staat, gaat er iets fout en kiest hij ervoor het leven van zijn bloedbroeder te redden in plaats van het geld. Hierdoor ontstaat er echter een enorme schuld, een schuld die hij alleen met zijn dood kan betalen.. Hij accepteert dit, maar in plaats daarvan heeft het hoofd van zijn familie andere plannen. Michi wordt naar een verlaten mijnwerkersdorp gestuurd om daar een failliet mascottebureau nieuw leven in te blazen, en zo het geld terug te verdienen.
Er is van alles mis in Kaiso-Machi
Daar aangekomen blijkt er natuurlijk meer aan de hand. Niet alleen blijkt het eiland een vloek te bevatten waardoor elke mannelijke Yakuza er snel zijn einde vindt, het eiland blijkt ook vooral de thuis te zijn voor mislukte mascottes. Mascottes in de wereld willen namelijk nog weleens superkrachten bevatten, maar deze niet. Dit zijn de losers onder de mascottes, vreemde combinaties van wezens met weinig krachten waar iemand iets aan heeft. Daarnaast is de burgemeester zo corrupt als wat en heeft deze de vergunning van de Mascotte Agency ingetrokken.
Om je te helpen deze problemen op te lossen krijg je hulp van mascotte Pinky, die, achteraf, het gros van de problemen zelf veroorzaakt heeft. Maar goed, na wat creatief handen smeren krijg je de vergunning terug en is het aan jou deze levenloze plek weer eens wat hoop te bieden. Dus huur die mascottes in, stuur ze naar evenementen en gebruik je hard verdiende geld om de omgeving op te knappen … en ervoor te zorgen dat ze je Yakuza-familie niet alsnog omleggen.
Zo veel te doen in deze wereld
Wat betreft de gameplay is het erg lastig om deze game te omschrijven. Kaizen Game Works noemt het zelf dus een ‘open world mascot managment crime drama’ al zou ik daar nog collect-a-ton aan toevoegen. De gameplay waar je het meest mee bezig bent is namelijk het rondrijden in je auto. Je kunt niet uitstappen, maar jij gaat als Michi en Pinky zelf op zoek naar mascottes, werk en andere dingen. En dat zijn er veel. Het hele eiland ligt bezaait met rotzooi die te verzamelen valt en kleine werkjes om te doen. Naast alle mascottes en personages (die toch essentieel zijn voor het verhaal) kun je bijvoorbeeld ook stickers, muziek en nagellak voor Pinky verzamelen.
Daarnaast kun je de vele shrines die er op het eiland staan schoonmaken, vuilnis opruimen, geld vinden, upgrades voor kaarten vinden, ‘stem op mij!’-borden van de burgemeester kapotmaken, snoepautomaten leegkopen en upgrades voor je auto, kantoor en monumenten in de buurt vinden. Zo. Snap je nu waarom ik het ook een collect-a-ton zou noemen?
Het management-gedeelte
Ben je niet aan het rijden, dan zit je waarschijnlijk in het menu om je mascottes te managen. Hoewel je kleine geldbedragen in de wereld kan vinden, zet dat geen zoden aan de dijk en je zal toch je bedrijf moeten onderhouden. Dit doe je door je ingehuurde mascottes aan het werk te zetten. Er is namelijk aardig wat werk te vinden in Kaiso-Machi, het dorp probeert toeristen aan te lokken en hoe dat beter te doen dan een mascotte je bedrijf laten promoten?
Het is leuk bedacht maar uiteindelijk wel wat simpel. Persoonlijk merkte ik dat ik simpelweg de banen uitzocht die de beste winst-tijdratio hadden. Alhoewel bepaalde mascottes beter bij bepaalde events pasten, leek het weinig te doen als ik me daar niet aan hield. Overigens is het inhuren van mascottes nog best interessant, je zult met ze moeten onderhandelen en je daar ook aan houden. Zo kun je ze daadwerkelijk bonussen of vakantiedagen aanbieden om ze geïnteresseerd te krijgen. Nemen ze de baan aan, zullen ook je dagelijkse kosten wat omhoog gaan om je kantoor (en hun leefruimte) te onderhouden.
Mascotte Heroes
Overigens gaan deze banen niet altijd goed. Eén keer in de zoveel tijd belt een mascotte omdat hij hulp nodig heeft, meestal vanwege een absurde situatie. Zo willen ze nogal eens vast komen te zitten in normale deuropeningen of hebben ze te maken met kapotte kassa’s of bijen die ze achterna zitten. In dat geval zul je een klein kaartspel moeten spelen, waarbij de kaarten de ‘Mascot Heroes’ representeren. Dit zijn kaarten die je kunt verzamelen door met mensen te praten en te vragen of ze Mascot Hero willen worden. Je speelt deze kaarten dan tijdens zo’n event en als de optelsom van de juiste vaardigheden hoog genoeg is, ‘versla’ je hetgeen waar ze last van hadden. Het is niet heel moeilijk om dit goed te doen en ook hier is het niet per se erg als je het niet haalt. Je krijgt alleen iets minder geld.
En alhoewel ik het misschien neerzet als simpel, verbaast het me hoe deze drie aspecten elkaar versterken. Je bent de wereld aan het verkennen om spullen, upgrades, werk en mascottes te vinden, die je daarna managet om tevreden te houden en het verhaal verder helpt. Het is goed op elkaar afgesteld en juist omdat ze allemaal zo verschillend zijn zorgt het voor de nodige afwisseling. Alleen een eiland verkennen en daar spullen vinden was misschien saai geweest, maar dingen vinden die ik daarna kan gebruiken voor werk en daar geld mee te verdienen, werkt perfect.
Charme tilt het naar een hoger niveau
Toch is er nog iets anders dat het geheel helemaal aan elkaar verbindt. Dit allemaal is leuk, maar het is de charme die de game naar een hoger niveau tilt. Deze is wederom lekker absurd: zo lag ik in een deuk, toen er in een belangrijk gesprek met de Yakuza plotseling een Mascotte werd geïntroduceerd, een enorme duim met littekens en abs. Heb je daar een hele misdaadfamilie die een beetje dreigend loopt te doen, draait de camera naar links en zit daar een duim van één meter vijftig. Het breekt ontzettend de stijl, dus het is ontzettend indrukwekkend om te zien hoe dat gewoon werkt.
Het ene moment kun je een diepgaand gesprek hebben met een leraar die vanwege Visa-problemen in deze gedoemde stad moet blijven, terwijl je seconden daarna een bedroefd stuk tofu probeert op te beuren. En dit wordt allemaal even goed gebracht! Het schrijfwerk, de dialogen en de persoonlijkheden van de personages zijn allemaal ontzettend goed gedaan. Mensen en mascottes hebben in de wereld van Promise Mascot Agency allemaal hun eigen denkbeelden, beweegredenen en motivaties. Ze wonen in een wereld net zo koud en absurd als de onze, en, net zoals wij, proberen de meesten gewoon hun leven te leiden. Het is misschien overdreven, maar de personages voelen echt aan en de situaties herkenbaar.
Grafisch best indrukwekkend
Grafisch gezien vind ik de game daarnaast ontzettend indrukwekkend op de Switch. Het grootste gedeelte jakker je rond in een auto, maar hoe snel je ook gaat (er zijn verschillende boosts upgrades die je kunt vinden) de game loopt tot nu toe vlekkeloos. Het heeft misschien niet de hoogste kwaliteit, maar het doet goed wat het moet doen. Alle collectibles in de wereld zijn duidelijk en de game blijft stabiel lopen. Dit viel vooral op toen ik uiteindelijk een gliderfunctie unlockte. Vanaf het hoogste punt naar beneden vliegen laat de gehele game zien en zelfs dit veroorzaakt geen overduidelijke framedrops of pop-ins. Leuk is ook dat het eiland daadwerkelijk ‘opbloeit’ door alles wat je doet. Niet alleen zul je naar verloop van tijd veel meer bedrijvigheid zien op straat, ook de straten zelf, je kantoor, monumenten en andere plekken worden verbeterd als je er geld in investeert.
Tot slot
Promise Mascot Agency is wederom een vreemde game van Kaizen Game Works. Het gebruikt een absurd uitgangspunt en verschillende genres die op het eerste oog niets met elkaar te maken hebben, maar verweeft dit tot een game die zo achterlijk veel charme heeft dat ik niet kan stoppen met spelen. De personages, de stijl en alle gameplay-mechanieken passen goed bij elkaar, en de afwisseling tussen al die dingen zorgt ervoor dat je ook niet snel uitgekeken raakt. Het zal wellicht niet voor iedereen zijn weggelegd, maar als je twijfelt zou ik deze game zeker een kans geven.
