[Review] The Legend of Zelda: Link’s Awakening

Vorige week konden jullie in mijn preview al lezen wat mijn eerste indruk van dit spel was. Inmiddels heb ik nog wat meer kunnen spelen en volgt hier mijn complete review. 

In mijn preview was ik al behoorlijk enthousiast. In de uren en dagen na het schrijven van die preview is dat enthousiasme alleen maar groter geworden. Link’s Awakening is een fantastisch spel. Zowel voor mensen die het origineel op de Game Boy gespeeld hebben, als voor mensen die voor het eerst in aanraking komen met het eiland Koholint waar dit spel zich afspeelt. 

Never change a winning game

Wie jaren geleden al in aanraking is gekomen met Link’s Awakening, zal beamen dat het een geweldig spel is. Het was het eerste avontuur van Link dat op een mobiel apparaat (de Game Boy) te spelen was. Eerdere spellen in de serie waren enkel uitgekomen op Nintendo’s consoles. 

De game is wel wat korter dan andere Zelda spellen maar het biedt voldoende plezier. Dit was 22 jaar geleden al zo en dat is eigenlijk onveranderd. Zoals er eigenlijk zo veel in dit spel niet veranderd is. Het verhaal in dit spel is nog exact hetzelfde als het verhaal van jaren geleden. De gebieden waar je doorheen loopt zijn hetzelfde en ook de kerkers zijn precies zoals je ze nog kent. Zelfs de plaats van bomen en bepaalde vijanden is gelijk gebleven. 

Eigenlijk heeft Nintendo hetzelfde gedaan als wat ze vorig jaar met Pokémon Let’s Go deden: een populaire Game Boy game opnieuw uitbrengen. Waar ze bij het Pokémon spel nog best veel veranderd hebben zijn ze hier heel erg dicht bij het origineel gebleven. Dit zorgt voor een feest der herkenning. Nintendo moet gedacht hebben: “Never change a winning game”.

Een makkelijke port dus?

Als je bovenstaande alinea zo leest zou je misschien denken dat Nintendo zich er makkelijk van af heeft gebracht. Toch is niets minder waar! Eigenlijk is het spel op alle fronten aangepakt en verbeterd, zonder daarbij het magische gevoel van het origineel te verliezen. Een erg knappe prestatie. 

Wat natuurlijk meteen in het oog springt is de nieuwe grafische stijl. Nintendo heeft er voor gekozen om de wereld een soort plastic speelgoed gevoel te geven. Alle karakters, vijanden, gebouwen en andere objecten hebben felle kleuren en glimmen door het licht. Persoonlijk vind ik de gekozen stijl prachtig. Hij past ook ontzettend goed bij deze vrolijke game. Het is een stijl die me ook zeker geschikt lijkt voor andere Nintendo spellen zoals bijvoorbeeld Animal Crossing. 

Deze stijl komt helaas wel met een prijs; soms heeft het spel ineens last van wat framedrops. Dit treedt vooral op wanneer je nieuwe gebieden in gaat. Je merkt dan vrij duidelijk dat het spel even blijft haperen. Na ongeveer een seconde is het weer voorbij, dus het is zeker niet onspeelbaar, maar het is jammer dat hier geen oplossing voor is gevonden. 

Ook heeft Nintendo iets toegevoegd wat men een ‘tilt-shifteffect’ noemt. De randen van je speelveld zien er bewust wat wazig uit. Dit geeft het spel nog net wat meer dat miniatuur gevoel dat deze stijl toch al heeft. Wanneer je op de tv speelt ziet dit er prachtig uit. Helaas vond ik het tijdens het spelen in handheld modus af en toe wel wat storend. Zeker het effect aan de onderkant van het scherm leek dan wat overheersend. 

Nog meer vernieuwingen!

Iets wat je niet meteen ziet maar wat wel ontzettend bijdraagt aan de speelervaring zijn de vernieuwde controls. Op de Game Boy had je alleen een A- en B-knop. Hierdoor moest je vaak het menu in om te wisselen tussen je zwaard, schild en andere voorwerpen. Doordat de Switch over veel meer knoppen beschikt is dat nu niet meer nodig. Je zwaard zit altijd onder de B-knop. De A-knop is je actieknop voor onder andere interactie met mensen maar ook voor het optillen van zware voorwerpen als je de powerbracelet hebt. Je schild zit altijd op de R- of ZR-knop en op de L- en ZL-knop krijg je de hardloopschoenen. Op deze manier houd je de X- en Y-knop nog over om een voorwerp naar keuze te zetten. 

Door deze vernieuwde controls kan je veel kerkers uitspelen met maar een enkele keer je menu te openen. Veel kerkers vereisen namelijk maar een paar unieke voorwerpen. Dit zorgt ervoor dat het spel veel soepeler speelt en je minder vaak onderbroken wordt tijdens je avontuur.

Tot slot heeft Nintendo wat gedaan aan de lengte van het spel. Zoals gezegd is het een van de kortere Zelda spellen. Wanneer je snel door het verhaal heen gaat kan je in een uur of 10 wel klaar zijn. Bij de meeste Zelda spellen is de post game content minimaal, dit spel is daarop geen uitzondering. Sterker nog, na het uitspelen kan je weer verder spelen vanaf het punt VOORDAT je het spel uitspeelde. Er komt dus eigenlijk nooit een echt einde aan. 

Om het spel toch wat langer interessant te houden zijn er een aantal wijzigingen doorgevoerd. Allereerst zijn er meer objecten te verzamelen dan ooit. Waar je in het origineel 26 schelpen kon vinden zijn dat er nu 50, bijna twee keer zo veel dus! Ook het aantal hartstukjes dat je op het eiland kan vinden is fors toegenomen. 

Ook als je niet van het verzamelen bent is er meer te doen dan in het origineel. Je hebt nu namelijk een “dungeon builder”. In deze stand maak je je eigen kerkers. Het doet wat denken aan Super Mario Maker (2) maar dan met minder vrijheid. Als je een kerker gaat maken kan je hem namelijk niet helemaal zelf ontwerpen. Je kan alleen standaard kamers toevoegen aan je kerker toevoegen. Ook zal je eerst door een paar opdrachten moeten gaan voordat je écht zelf je eigen kerkers kan gaan ontwerpen!

Het is een leuke toevoeging aan het spel maar verwacht zeker geen Super Zelda Maker in dit spel. Daarvoor zal Nintendo toch nog echt wat meer moeten investeren in de vrijheid van de spelers. 

Muzikaal genot

Na de eerste alinea dacht je misschien dat er niks veranderd was. De twee alinea’s die daar op volgen lijken echter te spreken over een compleet nieuwe game! Gelukkig is daar nog de muziek die je weer helemaal terugbrengt bij het origineel. 

Het verhaal in Link’s Awakening draait om het verzamelen van een aantal muziekinstrumenten. Wanneer je deze allemaal verzameld hebt zal je de windvis wakker kunnen maken. Pas wanneer je dat is gelukt kom je achter het gehele verhaal van dit spel. De muziekinstrumenten zijn echter niet het enige die er voor zorgen dat dit spel een muzikaal genot is. Ook de muziek in het spel zelf is geweldig.

Zoals gebruikelijk heeft ieder gebied zijn eigen soundtrack; elk dorpje, elke kerker en elk landschap zijn eigen muziek. Waar dit op de Game Boy nog schelle vier bits tonen waren, zijn daar nu volledig vernieuwde soundtracks voor teruggekomen. Hoewel flink verbeterd en gemoderniseerd, doen ze ook nog steeds denken aan het origineel. 

Om het muzikale genot nog wat groter te maken zitten er ook diverse muzikale easter eggs in dit spel. Daarover kan je zaterdagochtend meer lezen in een special met diverse easter eggs in deze game!

Conclusie

22 jaar geleden was dit spel al een pareltje en dat is, ondanks alle vernieuwingen, onveranderd gebleven. Hoewel het zeker niet de langste Legend of Zelda game is, is het er wel een met een ontzettend sterk verhaal. Door de flinke hoeveelheid extra collectibles en de dungeon builder heeft Nintendo ook de speeltijd nog wat weten te verlengen. 

De vernieuwde graphics zijn prachtig en passen perfect bij deze game. Het is echter jammer dat deze af en toe voor wat framerate problemen zorgen. Zoals gezegd is het geen onoverkomelijk probleem, maar het zorgt toch voor een puntje van kritiek voor deze verder nagenoeg perfecte game. 

Heb je de originele Link’s Awakening gespeeld, dan wil je die dankzij dit spel zeker herbeleven. Heb je het origineel niet gespeeld? Dan wordt het hoog tijd dat je dat gaat doen. Deze versie op de Switch is daarvoor de perfecte optie! Speel zowel onderweg als thuis op de bank een van de beste Zelda avonturen. 

Eindcijfer: 9,5