Oke, luister. Ik ben een ontzettende fan van indiegames. Het is niet zo dat ik AAA-games niet kan waarderen, maar de laatste tijd staan vooral de westerse AAA-titels niet bepaald garantie voor innovatie. Het zijn vaak vervolgen op vervolgen, met mechanieken die we al honderd keer gezien hebben. Voor echt nieuwe ideeën of verbeteringen moet je toch al snel de wat onbekendere studio’s opzoeken. Goed, het is niet alsof die niet van het kopiëren zijn: ook hier zijn zat games te vinden die praktisch kopieën zijn van anderen of door gebrek aan mankracht of kennis niet de mogelijkheid hebben om echt iets nieuws te doen. Er zitten vaak genoeg missers tussen.
Toch zul je hier ook games vinden met genres die niemand anders ooit probeert of ideeën die later zo groot worden dat we ons gezamenlijk afvragen waarom we dat niet altijd gedaan hebben. Meestal kun je in ieder geval zien dat hier een team achter zit dat tijd, moeite en passie in zijn projecten steekt. Dat gezegd hebbende: Wind Story valt hier niet onder. In het beste geval hebben we hier te maken met ‘baby’s eerste game’, en in het ergste met een team dat gewoon nergens om geeft.
Wat is het idee achter Wind Story?
Maar goed, voordat ik helemaal van wal steek, laten we de game eens goed bekijken. In essentie is Wind Story namelijk een farming-life-sim. Het begint simpel, jouw personage besluit het helemaal anders te doen. Wat weet je niet precies, aangezien de game begint met je personage in een ballon, die mompelt dat hij eindelijk is aangekomen op de plek waar hij naar ‘verlangt.’ Daar aangekomen krijg je een oude boerderij en het is nu aan jou om te kijken hoe je je leven in gaat vullen. Er is genoeg te doen: van het planten van gewassen tot het houden van dieren, vissen, het verzorgen van huisdieren en je ‘pet’ gebruiken om minigames mee te spelen.
Je kunt daarnaast overal op het eiland bouwen: je bent niet gebonden aan je eigen stukje grond. Uiteindelijk kun je je zelfs gaan bemoeien met de economie van het eiland. Het idee is dat je het geheel steeds populairder maakt, waardoor er mensen komen kijken naar wat je aan het bouwen bent. Aangezien die mensen ook behoefte hebben aan voorzieningen kun je uiteindelijk hotels, ziekenhuizen en complete pretparken neerzetten.
Minimale details
Het probleem is echter dat er praktisch nergens over lijkt te zijn nagedacht. De meeste functies lijken in de game te zitten ‘omdat het hoort’ en vrijwel niets is logisch. Zo lijken de controls compleet willekeurig te zijn en is een tutorial voor alles behalve de knoppen ver te zoeken. Je zit dan ook vanaf het begin vol met vragen, vragen die simpelweg niet beantwoord worden. Waar moet ik heen? Wat is er te doen in dit dorp en waar kan ik dat vinden?
NPC’s zijn daarnaast nutteloos, aangezien ze maar één of twee verschillende dingen te zeggen hebben en deze dialoog zo slecht geschreven is dat je tenen ervan gaan krommen. Letterlijk de eerste dialoog in de game gaat namelijk zo: “Hello, I am the Village Chief here.” “Hello. I just arrived here and the first person I know is you.” Daarna geeft hij je wat zaadjes en een huisdier … denk ik? Ik weet niet wat het moet voorstellen, al weet ik wel dat hij wel iets meer animatieframes had mogen gebruiken.
Verschrikkelijke interface en controls
De game laat je na dit teleurstellende gesprek los, zonder verder ook maar enige context te bieden. Waarom je hier bent, waarom je plotseling een boerderij tot je beschikking hebt of wat je nu kunt doen, wordt in het midden gelaten. Je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Nou is het niet zo dat het compleet onspeelbaar is: mensen die farming-sims gewend zijn zullen snappen waar ze de verschillende stukken gereedschap voor kunnen gebruiken. Zonder al te veel moeite kun je wel wat materialen verzamelen, maar als je deze wilt gebruiken begint de pret pas. De interface ziet er namelijk misschien wat simpel uit (denk aan MS-paint), maar is ontzettend lastig te navigeren.
Dit komt vooral door de controls. Wind Story heeft namelijk de … creatiefste controls die ik ooit gezien heb. A om dingen te selecteren? Nee nee, X om dingen te selecteren. Of tenminste, om je tools te gebruiken en om te praten. Houd de X-knop langer ingedrukt, als je de tekst sneller wilt laten gaan. Y is om je menu te openen, en, als je in de winkel bent, om de winkel te openen. Wat, hoef je daarvoor niet met de shopkeep te praten? Nee hoor, maar stel dat je dat wel gedaan hebt dan zorgen we er wel voor dat de twee textbalken elkaar overlappen.
Het is een chaos en het is al snel duidelijk dat Wind Story eigenlijk een pc-game is. Menu’s zijn ingedeeld op een manier die overzichtelijk zijn voor een muis. Het idee dat er voor de Switch een aparte controls moest worden gecreëerd lijkt meer iets dat ze er achteraf ingegooid hebben dan iets anders.
Grafisch redelijk, maar ook verwarrend
Het reddende punt van Wind Story lijkt in eerste instantie vooral grafisch te zijn, de game ziet er absoluut niet slecht uit. Op het eerste gezicht dan. De omgevingen en de gebouwen lijken een imitatie te gebruiken van de 2.5D-stijl uit bijvoorbeeld Octopath Traveler. Alhoewel dat er helemaal niet slecht uitziet, valt ook dit snel dood. Er wordt namelijk niets mee gedaan! De omgeving is groot maar leeg, en juist de dingen die het zouden moeten opvullen (je personage, NPC’s en dingen die je kunt verzamelen) lijken een andere, simpelere stijl te gebruiken.
Het steekt vreemd tegen elkaar af en dit valt vooral op als je ergens naar binnen gaat. Hier lijken simpele RPG-assets te zijn gebruikt, waardoor het er niet alleen saai uitziet, maar ook nog eens gigantisch uit proportie is. Nogmaals, het lijkt wel alsof er iets gebruikt wordt simpelweg om iets anders te kunnen creëren, in plaats van dat er nagedacht wordt over de functie.
Waarom is deze game gemaakt?
En zo kan ik wel een tijdje doorgaan. Zo heb ik het nog niet eens over de verschillende crashes en bugs gehad die ik ben tegengekomen. Maar goed, het is niet alsof het allemaal slecht is. Zoals ik zei is de game zeker niet onspeelbaar, bij sommige aspecten kan ik zelfs nog zien dat er ideeën geprobeerd zijn. De games waar je je pets voor kunt gebruiken zijn bij vlagen best grappig en het idee dat je een eiland steeds populairder maakt zodat er meer toerisme naartoe komt vind ik nog best grappig gedaan. Het is alleen zo jammer dat er verder niets mee gedaan is.
Er zijn in mijn hoofd eigenlijk maar twee manieren waarop deze game tot stand kan zijn gekomen. Of we hebben hier te maken met een team dat (nog) geen kennis heeft over gamedesign en gewoon heel erg graag een game wilde maken, en daarbij alles hebben gebruikt dat ze kunnen vinden. Of we hebben te maken met een team dat niet geeft om wat ze uitbrengen en voor wie het allemaal voor een dubbeltje op de eerste rang moet.
Niet aan te raden
Welke van de twee het is zal ik niet kunnen zeggen, maar ik kan deze game in ieder geval niet aanraden. Er is geen reden om deze farming-sim te spelen terwijl er honderden op de Nintendo eShop staan die beter en soms ook nog goedkoper zijn. Dus bespaar je de tijd en laat Wind Story zijn verhaal maar ergens anders vertellen.
