[REVIEW] Inside

Naast Limbo verscheen ook Inside twee weken geleden in de Nintendo eShop. Hoe speelt de spirituele opvolger van Limbo op de Nintendo Switch?

Dit tweede spel van Playdead staat qua verhaal los van het eerste. Wel bouwt het voort op de gameplay die we in Limbo zagen. Inside heeft hetzelfde genre als Limbo. Aan de ene kant is het een platformspel met puzzelelementen, aan de andere kant zit je in een waar horrorspel. Hoewel je geen zombies of enorme monsters tegenkomt zit je tijdens het spelen vaak  toch op het puntje van je stoel. 

Net als Limbo verscheen ook Inside eerst op de Xbox. Op 29 juni 2016 kwam het spel uit voor de Xbox One, daarna kwam het naar de PlayStation 4, PC, iOS en nu dus naar de Switch. Of het een waardige opvolger is van Limbo lees je in deze review. Mocht je niet bekend zijn met Limbo kan je de review ervan hier teruglezen. 

Verhaal (let op, spoilers!)

Ook Inside is sterk afhankelijk van zijn verhaal. In tegenstelling tot veel games vind je geen introductie bij dit spel. Je begint de game als een jongen die van een rotsblok afglijdt. Ben je beneden dan is er maar een kant die je op kan: door het bos heen. 

Vanaf dat moment begint het spel, je wordt achternagezeten door een groep onderzoekers. Zij maken gebruik van auto’s en honden om je de stuipen op het lijf te jagen. Jij probeert ondertussen uit hun handen te blijven door over objecten te springen en gebruik te maken van de voorwerpen die je tegenkomt. 

Gedurende het spel moet je ook in speciale apparaten gaan hangen waardoor je andere personages kan besturen. Zo kan je bepaalde deuren openen of objecten verplaatsen. Daardoor wordt ook duidelijk dat je in een soort medisch testcentrum zit. 

In dit testcentrum doen ze veel experimenten op mensen. Zo kom je tegen het einde van het spel bij “The Huddle”, een apparaat gemaakt van menselijke ledematen. Heb je dit apparaat bevrijd dan word je er als het ware ingezogen en vervolg je je weg als het apparaat. 

Uiteindelijk is het je doel om The Huddle te bevrijden en hem uit de medische faciliteiten te laten ontsnappen. Net als bij Limbo is het einde vrij abrupt, al kan je in Inside ook een alternatief einde vrijspelen door alle lichtbollen te activeren.

Zeker dit alternatieve einde zorgt ervoor dat ook over Inside vele theorieën te vinden zijn over wat je tijdens het spelen daadwerkelijk ervaren hebt. Het is een verhaal wat je dagen, weken en zelfs maanden later nog steeds bezig kan houden. 

Ook hier ontsnap je niet aan de dood

Net als in Limbo zal je ook in Inside meerdere keren doodgaan. Al zal het minder vaak zijn. In tegenstelling tot het eerder genoemde spel zijn er in Inside ook iets humanere redenen waardoor je een puzzel opnieuw moet beginnen. Wanneer de onderzoekers je te pakken krijgen zal je ook een zwart scherm krijgen waarna je weer vooraan de puzzel begint. 

Qua gameplay lijken de spellen dus sterk op elkaar. Door middel van trial en error begeef je je door de wereld van Inside. Lukt een puzzel je niet direct de eerste keer dan krijg je meteen de kans diezelfde puzzel opnieuw te proberen. Zo ga je van puzzel tot puzzel door het spel met ook hier een geweldige autosave functie waardoor je altijd verder kan spelen waar je gebleven was. 

De opbouw van de puzzels zit goed in elkaar. Wanneer je het spel voor het eerst doorloopt zal je lang niet alles in een keer op kunnen lossen. Soms loopt de moeilijkheidsgraad op tot tegen het frustrerende aan. Blijf je echter proberen dan zal je uiteindelijk de oplossing wel vinden. 

Audiovisueel

De grafische stijl van Inside is net wat anders dan die van Limbo. Hoewel het overgrote deel van de wereld nog steeds grauw, grijs en kil is zie je soms toch ook wat kleur. Dit begint al bij het shirt van je personage. Ook andere delen van de wereld bevatten soms wat kleur. Wel hebben de ontwikkelaars het minimaal weten te houden. Het is dan ook alleen toegepast wanneer het echt wat toevoegt aan het spel.

Helaas zorgt dit op de Switch voor dezelfde nadelen als bij Limbo. Speel je het spel in handheld modus in sterk zonlicht dan zal je moeite hebben om alles goed te kunnen zien. Zeker de momenten dat je onder water zit zijn vanwege het contrast erg lastig. 

Muziek is ook hier de grote afwezige. Geluidseffecten zijn er wel, deze zijn ook iets meer aanwezig dan bij Limbo. Helemaal stil is het bijna nooit tijdens het spelen. Toch overheersen deze omgevingsgeluiden niet. Hier ligt ook de kracht van het spel. Naast een geweldig puzzel-/platformspel word je door de muziek en grafische stijl in het verhaal gezogen, alsof je een film kijkt. 

Prijs-kwaliteitsverhouding

Inside is twee keer zo duur als het zes jaar eerder uitgekomen Limbo. Voor dit verschil is wel een verklaring te bedenken. Inside is recenter uitgekomen en heeft de ontwikkelkosten mogelijk nog niet geheel terugverdiend. Helaas is het op basis van de gameplay niet geheel te verantwoorden. De tijd die je bezig bent met het spel is nog steeds tussen die 3 en de 5 uur. Het spel is zijn €20 zeker waard maar als je Limbo nog niet gespeeld hebt zou ik je zeker aanraden om met dat spel te beginnen om te kijken of het genre bij je past. Je krijgt dan voor de helft van het geld eenzelfde soort ervaring. 

Conclusie

Ontwikkelaar Playdead heeft ook met Inside een toptitel naar de Switch gebracht. Voor liefhebbers van Limbo is dit spel absoluut de moeite waard. Ben je nieuw met het genre dan geniet Limbo toch mijn voorkeur vanwege de lagere prijs. 

Ben je dan echter klaar met Limbo of heb je dat spel eerder al gespeeld dan is Inside een echte aanrader. Je krijgt een nieuw verhaal, een nog mooiere grafische stijl en ontzettend indrukwekkende geluidseffecten. Voor nog geen twintig euro krijg je een spel, verhaal en film in één.

+ sterk, nieuw, verhaal met twee mogelijke eindes
+ goede opbouw qua moeilijkheidsgraad
+ audiovisueel nog sterker dan Limbo, maar…

– … ook Inside speelt lastig in handheld modus bij direct zonlicht
– twee keer zo duur als Limbo voor dezelfde hoeveelheid speelplezier

Cijfer: 8,0