Metroidvania’s zien we de laatste jaren in vele vormen en maten. Van gestileerde, handgetekende games zoals Hollow Knight tot cartooneske ervaringen zoals Prince of Persia: The Lost Crown. Op gamescom mochten we aan de slag met Constance, een kleurrijke metroidvania die qua gameplay een beetje inspiratie heeft gehaald uit de Nintendo-franchise Splatoon. Hoe dit ons is bevallen, lees je in deze preview.
De mentale gezondheid van een kunstenaar
Constance is een 2D-metroidvania die draait om een kunstenaar in een steeds donker wordende wereld. De wereld staat daarmee symbool voor haar mentale problemen. Terwijl zij zich door de wereld van de game beweegt, ontdekt ze ook unieke vijanden en personages die reflecteren op haar psychische gezondheid. De game gaat over het leven van een kunstenaar en haar persoonlijke uitdagingen. Thema’s als creativiteit en zelfontdekking spelen daarin een belangrijke rol. Als speler kom je daarom ook in aanraking met combatsecties en puzzels en platform-uitdagingen waar je creativiteit mee op de proef wordt gesteld. Ondertussen ontdek je steeds meer over het leven van de kunstenaar.
Hoewel ik ze zelf niet heb meegemaakt in mijn speelsessie, vertelde de ontwikkelaar dat de game ook diverse flashbacks bevat over de persoonlijke struggles, werk-privébalans en de creativiteit van Constance als kunstenaar. Tijdens de gameplaysessie kwamen we weinig met het verhaal in aanraking, maar op basis van deze beschrijving ben ik wel heel benieuwd hoe de uiteindelijke game de actievolle metroidvania gameplay weet af te wisselen met dit soort zware thema’s.
Detailrijk kunstwerk
Na een korte introductie van de ontwikkelaar mocht ik met de game aan de slag. De game is in veel opzichten vergelijkbaar met andere metroidvania’s. Je navigeert door een non-lineaire wereld, bestaande uit zes verschillende biomen, waarin je met vijanden vecht en zoekt naar verborgen tunnels en kamers om hier beloond te worden met upgrades en items. En wanneer je een schilderij tegenkomt, ontgrendel je een unieke verfkracht die je op vijanden kunt loslaten. De game heeft een cartooneske handgetekende artstijl, die heel detailrijk is vormgegeven. In de wereld zie je op zowel de voorgrond als de achtergrond opvallende, geanimeerde details, zoals lianen en zwevende blaadjes, waardoor de wereld echt tot leven komt. De wereld van de game voelt daardoor ook aan als een levend kunstwerk.
Kwasttechnieken
In de game beschikt je personage over normale krachten en verfkrachten. Deze verfkrachten zijn een soort speciale aanvallen die je op vijanden kunt loslaten, maar kunnen ook worden ingezet om sneller door de wereld te navigeren. Zo begin je met een kracht om kort door verf kunt zwemmen, zoals we dat kennen van Splatoon. Deze aanval kan tevens worden gebruikt als air dash om in de lucht te ontwijken. Later in de demo kreeg ik er ook langeafstandsaanvallen met de kwast bij. En zo wordt je arsenaal aan aanvallen naarmate de game vordert steeds verder uitgebreid met nieuwe moves.
Het gebruik van verf zorgt niet alleen voor kleurrijke effecten, maar de manier waarop deze wordt ingezet, onderscheidt Constance van genregenoten. Je hebt namelijk twee balkjes. Eén voor health en één voor verf. Dit dwingt je om het gebruik van verfaanvallen te beperken. Ga je hier te ver in, dan lever je wat levenspunten in. Je moet vervolgens wachten tot de verfbalk weer is gevuld voordat je deze aanvallen opnieuw kunt gebruiken.
Daarnaast beschik je over kwasttechnieken die je alleen kunt gebruiken wanneer de verfmeter leeg is. Deze zijn heel sterk, maar kosten redelijk veel levensenergie. Het is dus belangrijk om goed te overwegen welke kwasttechnieken je precies gebruikt. Soms heb je een kwasttechniek nodig om de zwarte verf van een vijand tijdelijk te verwijderen, zodat je schade kunt toebrengen. De verschillende soorten vaardigheden en krachten zorgen ervoor dat je veel unieke combo’s kunt maken en je speelstijl hierop kunt aanpassen.
Uitdagende platformactie
Wat ik ook heel bijzonder vond aan Constance, was de sterke focus op platformen. In de game kreeg je te maken met veel verschillende soorten platformuitdagingen. Het is de bedoeling dat je snel van A naar B komt, maar onderweg krijg je daarin ook te maken met grote zwartgeverfde platformen en wanden die je eerst onschadelijk moet maken met je kwast voor je hierop kunt springen of er langsheen kunt dashen. Deze gedeeltes zijn af en toe lekker uitdagend.
De meeste metroidvania’s leggen de focus voornamelijk op combat, maar in Constance worden de aanvallen creatief ingezet tijdens het platformen. Zo kwam ik een gedeelte tegen waarin ik elektriciteit moest activeren en begeleiden om deuren te openen. Dit deed ik door op lange afstand met de kwast schakelaars te raken, en vervolgens met dezelfde aanval zwarte verf wanden te verwijderen om secuur door het level te kunnen sprinten. Ook hier moet je goed letten op je verfmeter, want als je al deze moves te snel achter elkaar gebruikt, gaat dat ten koste van je levenspunten.
Inspiraties
In Constance verzamel je zogenaamde inspiraties die je in de game verkrijgt. Deze inspiraties kunnen je speelervaring erg beïnvloeden. Zo geeft de ene vaardigheid je extra gezondheid, terwijl de andere je normale aanvallen sterker maakt. Deze inspiraties teken je in een schetsboek met een beperkte hoeveelheid ruimte. Aan het begin van de game is dit schetsboek grotendeels bedekt met een grote hoeveelheid zwarte verf, waardoor je keuzes goed moet afwegen. Later wordt deze zwarte vlek steeds kleiner en heb je meer ruimte om je inspiraties kwijt te kunnen en je karakter te upgraden. De inspiraties zijn een leuk bedacht systeem dat goed inspeelt op de achtergrond van de hoofdpersoon. Ik merkte alleen dat ik ze in mijn speelsessie nog niet echt nodig had, omdat de combat op dat moment redelijk eenvoudig was. Het is mogelijk dat dit in de uiteindelijke game anders zal zijn.
Niet meer backtracken
Een ander interessant aspect van deze demo was het sterven. In de meeste games moet je bij overlijden direct beginnen bij het laatste checkpoint. In Constance is dit anders. Je kunt ervoor kiezen om op dezelfde plek waar je doodging weer opnieuw te beginnen, maar dan met minder levenspunten. Hier blijf je dan echter wel last van houden tot je het eerstvolgende grote checkpoint bereikt. Ik ben blij dat ze deze functie hebben toegevoegd. Ik heb namelijk een hekel aan backtracken. Met deze optie kun je dan ook veel tijd besparen.
Komt lekker uit de verf
Constance lijkt op het eerste gezicht een zeer interessante metroidvania te worden. In tegenstelling tot andere delen in dit genre legt Constance de nadruk meer op platformen dan op vechten. Het is dan ook een pluspunt dat het platformen in de game erg soepel werkt. Ik heb in de demo weinig van het verhaal meegemaakt, maar ik ben heel benieuwd hoe ze een diepgaand thema als mentale gezondheid een plek gaan geven binnen de game. Constance staat gepland om ergens in het laatste kwartaal van 2025 te verschijnen. Tot nu toe lijkt het erop dat de game tegen die tijd in ieder opzicht lekker uit de verf zal komen.
