[Preview] Mario & Luigi: Brothership – Knap staaltje teamwork

Hoewel er in 2019 voor het laatst een deel uit de Mario & Luigi-reeks verscheen in Europa, was dat geen gloednieuw deel. Mario & Luigi: Bowser’s Inside Story + Bowser Jr.’s Journey was een remake met daarbij bijgevoegd een nooit eerder verteld verhaal. Voor het laatste nieuwe spel moeten we nog verder terugkeren in de tijd. Namelijk naar 2015. In dat jaar kwam het vijfde deel in de reeks uit: Mario & Luigi: Paper Jam. Een zesde deel liet fans lang op zich wachten, maar binnenkort is het zover. Op 7 november 2024 komt Mario & Luigi: Brothership uit op de Nintendo Switch. Dat markeert de eerste keer dat er een nieuw Mario & Luigi-deel op de Switch verschijnt en dat voor het eerst in zo’n negen jaar. Wij hebben al een stukje van de game mogen spelen. Wat we ervan vonden, lees je hier.

Twistië

De preview bestond uit twee verschillende delen: Twistië en Karroesel. Het zijn allebei stukken land die je met Zeiland, de hub van de game, moet bereiken. Het land Concordia is namelijk uiteengevallen, nadat datgene wat het land bijeenhield werd vernietigd. Overgebleven is Zeiland, een eiland dat rondvaart, waarmee je de andere stukken land weer moet gaan verbinden. Dit doe je door de vuurtoren op het eiland te bereiken. In Twistië kwam gelijk het verhaal goed naar voren. Daar zat discokoning Lux in zak en as. Zijn haar was volledig ingestort en hij had wanhopig haargel nodig voor zijn kapsel. Hoe dat precies afloopt, is mij onbekend, maar het werd onmiddellijk duidelijk dat de vertaling meer dan geslaagd is. Mario & Luigi: Brothership zit vol met leuke grapjes en geestige namen. Wat mij betreft opnieuw de reden om de game in het Nederlands te gaan spelen, wanneer die verschijnt.

Teamwork

De eerste kennismaking met het vechtsysteem was voor mij ook in Twistië. In deze game heb je te maken met turn-based gevechten en komt een ritmegevoel goed van pas. Zowel Mario als Luigi kan aanvallen en jij moet kiezen welke aanval je gebruikt. Zo kan je kiezen voor springen of een aanval met de hamer. Maar let op, want niet op iedere vijand kan je elke aanval gebruiken. Vliegende vijanden kunnen soms een hamer ontwijken en springen op een stekelige vijand is ook geen pretje. Omdat ik midden in de game werd gegooid, was het wel wat zoeken naar hoe alles werkte. Desondanks voelde het heel intuïtief aan. De meeste moeite had ik met het timen van het indrukken van de knoppen. Op het moment dat je een aanval doet met een van de twee, dan moet je op het juiste moment op de knop drukken. Het is dan bovendien mogelijk er een soort combo van te maken om de vijand meer schade toe te brengen.

Iets vergelijkbaars is aan de hand als het de beurt is aan de vijand. Wanneer een vijand een aanval doet, dan kan je hem counteren of ontwijken. Je weet alleen niet altijd of de aanval op Mario of op Luigi gericht gaat zijn. Dan is het een kwestie van opletten, vervolgens op de juiste knop drukken om de aanval te ontwijken en mogelijk de vijand wat schade te doen. Naar mijn mening maakt dat de gevechten ontzettend vermakelijk. Natuurlijk met de kanttekening dat het slechts een korte tijd was dat ik heb gespeeld en ik nog niet kan inschatten of het de gehele game leuk blijft. Het is in elk geval meer dan alleen de juiste aanval selecteren en afwachten wat de rest doet. Daarbij lijkt teamwork een belangrijk iets te zijn. Zowel om meer schade te doen als om elkaar in leven te houden.

Karroesel

Vervolgens mocht ik met Karroesel aan de slag. Dit bevond zich later in de game, want hier doken wat nieuwe mechanieken op. Strijdstekkers kan je gebruiken tijdens gevechten en geven je een bepaald voordeel. Welk voordeel precies, kan je zelf kiezen. Al kost het maken van strijdstekkers wel resources en zit er een soort limiet op hoe vaak je de strijdstekkers kunt gebruiken. Dit is wel iets waar ik naar uitkijk in de volledige game: ontdekken hoe je het allemaal kan gebruiken.

Verder trof ik hier een groot doolhof aan waar ik doorheen moest zien te komen. Om alles wat lastiger te maken bevonden zich hier ook talloze vijanden. Deze waren net als in Twistië best agressief. Ze hoefden maar een glimp op te vangen van de broers en ze vlogen op je af. Het ontwijken van ze is dan best lastig. Gelukkig heb je wel de optie om te vluchten als je een gevecht niet ziet zitten. Zelf heb ik niet meegemaakt dat het vluchten niet mogelijk was, maar dat is een momentopname.

Als laatste wil ik het nog hebben over hoe de game eruitziet. In tegenstelling tot de andere Mario-games op de Switch heeft deze een heel eigen stijltje. Voor mij gaf dat de game gelijk een bepaalde charme. Het is daardoor een genot om op zo’n stuk land rond te lopen en te genieten van wat je ziet. In beide delen kwam ik meer dan genoeg personages tegen om mee te praten. Weliswaar had ik vanwege de korte tijd niet de mogelijkheid om met iedereen te praten, maar van wat ik kon zien, zitten daar ook hele geinige gesprekjes tussen. En dat in combinatie met de steengoede Nederlandse vertaling wist mij onmiddellijk te pakken.

Voorlopige conclusie

Mario & Luigi: Brothership lijkt op basis van mijn eerste impressies een goede game te worden. De grappige teksten, de interessante omgevingen, de vermakelijke gevechten: het doet tot nu toe een hoop goed. Ik kan niet wachten tot ik met de volledige game aan de slag mag, want dit lijkt een aanrader te worden voor fans van Mario & Luigi.