Hermano is één van de games die wordt aangeduid als een ModRetro Original. Hier wil ik meteen even duidelijk over zijn dat is niet echt het geval. De game heeft namelijk eerder een fysieke versie gehad en heeft een digitale variant volgens de officiële site. Voor zover ik kon vinden is er geen verschil tussen deze en de vorige uitgave. Dus goed om in de gaten te houden, dit is echter wel de goedkoopste fysieke optie. De game is een korte platformer die speelbaar is vanaf de normale Game Boy tot en met de GBA SP.
Wat krijg je precies?
Om te beginnen kijken we even naar wat je krijgt voor de prijs. Als een liefhebber van fysieke games weet ModRetro echt alle vakjes af te tikken. Niet alleen zit de game in een prachtig vormgegeven doosje wat doet denken aan die van de Game Boy tijdperk. De game zelf zit in een plastic omhulsel met onder het spel een speciaal bedeltje. Bij deze game is dat je speelbare personage, Nano, uit de game. Ook heeft het spel een fysieke handleiding. Deze heeft naast de introductie van het verhaal ook wat tips.
De game cartridge is gemaakt van een doorzichtig plastic, maar heeft iets bijzonders. Deze cartridge is namelijk glow in the dark. Een leuke gimmick al merk je daar dus vrij weinig van als die in je console zit. Wat een erg fijne toevoeging is op de cartridge is dat het logo van Chromatic er op staat met een balk er onder. Deze geeft door middel van kleurgebruik aan voor welke Game Boy die geschikt is. In dit geval volledig grijze wat indiceert dat het voor alle Game Boy’s geschikt is.
Charmante platformer, maar wordt snel herhalend
In Hermano speel je als Nano tijdens the Day of the Dead. Het verhaal wordt in het spel zelf niet uitgelegd, maar wel in de handleiding. Nano is een overleden persoon waarvan zijn broer, Mano, is ontvoerd door een demoon. Dit kon gebeuren doordat op de Day of the Dead de deuren naar de onderwereld open gaan. In plaats van een leuke reünie met zijn broer moet Nano nu op pad om Mano te redden.
Het spel bevat 15 levels en nog vier verschillende bonus levels. Hierin is de gameplay redelijk vanzelfsprekend. De sidescolling levels hebben een flinke lading charme en verschillende thema’s dit ondersteund door leuke catchy chiptune muziek. Helaas is de gameplay zelfs voor de relatief korte game te herhalend.
De game kun je in een paar uur doorspelen en helaas is er geen manier om te saven dus je zult er in een enkele zitting doorheen moeten. De levels zijn redelijk voor zichzelf sprekend, je moet in ieder level de sleutel vinden om naar het volgende level te kunnen gaan. Hier zitten kleine simpele puzzels soms voor in de weg, maar verder is het vooral lopen en vijanden verslaan. Dit kan op twee manieren. Door het gooien van je schedel of het gooien van bommen die je hebt opgepakt.
Hoewel de game dus redelijk kort is, heb je te weinig mechanics om divers te blijven. Zeker aangezien je niet kunt saven en later terug kunt komen naar de game. Je moet alles achter elkaar doorspelen en als je korte sessies kon spelen zou het een stuk leuker kunnen blijven.
