In 2011 maakte Wii-eigenaren kennis met het vrolijke roze bolletje in Kirby’s Adventure Wii. Althans dat was de titel in Europa. In Noord-Amerika stond deze titel bekend als Kirby’s Return to Dream Land. Niet iedereen zal waarschijnlijk gelijk de link gelegd hebben toen ze hoorden dat Kirby’s Return to Dream Land de Deluxe-behandeling zou krijgen en naar de Nintendo Switch zou komen. Op 24 februari 2023 was het dan zover en kwam deze game uit. Maar is deze Deluxe-versie de ultieme versie van de game die je echt moet spelen of kan je het beter bij Kirby en de Vergeten Wereld en Kirby Star Allies houden? Je leest het in onze review.
Magolor in de hoofdrol
De voor mij belangrijkste toevoeging aan Kirby’s Return to Dream Land Deluxe is Magolor-epiloog. Deze speel je pas vrij nadat je het hoofdverhaal hebt uitgespeeld. Wat ik persoonlijk ergens wel jammer vond, want dit leek mij op voorhand het uniekste stukje van de game en ik wilde er natuurlijk gelijk mee aan de slag. Achteraf kan ik wel zeggen dat het goed was om eerst het hoofdverhaal te spelen. Zelf heb ik nooit de Wii-versie gespeeld en is dit dus mijn eerste kennismaking met het verhaal. De epiloog volgt namelijk echt op het verhaal en zorgt weer voor wat vraagtekens hoe dit alles precies in het grote verhaal past, bij mij dan in elk geval.
In de epiloog speel je als Magolor die niet veel krachten heeft. Je moet door een stuk of 20 levels spelen waarin je zijn krachten op een zelfgekozen manier kan herstellen. Het voelt daardoor wat primitiever dan Kirby zelf die normaal alle krachten kan krijgen. En dat is nou juist de kracht van deze epiloog. Het laat je anders spelen dan dat je gewend bent, maar heeft wel alle belangrijke elementen waardoor het in een Kirby-game past. Persoonlijk vond ik het wel iets moeilijker dan de hoofdgame, maar dat mag ook wel voor een epiloog. Kirby-games zijn normaal gesproken altijd vrij makkelijk en daarom toegankelijk voor iedereen.
Daarnaast zijn de bazen stuk voor stuk uniek. De ontwerpen spreken mij veel meer aan en geven mij het gevoel alsof hier serieus aandacht aan is besteed. Niet dat de ontwikkelaar HAL Laboratory dacht even snel wat kleins toe te voegen om mensen over te halen deze game opnieuw te kopen. Het voelt verzorgd en als een pluspunt voor de game aan.
Kirby en zijn vrienden schieten te hulp
In het hoofdverhaal moeten Kirby en zijn vrienden weer op pad om iemand in nood te redden. Magolor is met zijn ruimteschip, de Lor Starcutter, neergestort op de planeet Popstar. Hij komt uit een andere dimensie en is tijdens zijn crash al zijn energiebollen en belangrijke delen van zijn schip verloren. Het is daarom aan Kirby om alles weer te verzamelen zodat de Lor Starcutter hersteld kan worden. Om dat te doen gaat Kirby door vijf werelden om de vijf missende delen terug te vinden. En als het Kirby lukt om dat te doen, dan neemt Magolor Kirby mee naar zijn dimensie. Daar zijn namelijk nog meer energiebollen te vinden.
Speler 1 speelt in Kirby’s Return to Dream Land Deluxe altijd als Kirby. Je kan zelf niet als een van de andere vrienden spelen helaas. Spelers 2, 3 en 4 kunnen dat daarentegen wel. Maar zij hebben weer als nadeel dat ze niet gelijkwaardig zijn aan speler 1. Dit is zo omdat wanneer speler 1 doodgaat, de rest ook dood is. Andersom geldt dat weer niet. Daarbij volgt het scherm speler 1 en de rest moet die speler dus bijhouden. Ik had het graag gezien dat het spelen met vier spelers op een wat gelijkwaardige manier had gekund en wie weet zelfs online. Op dit moment is het alleen in lokale coöp mogelijk.
Diverse werelden
Elke wereld heeft zo zijn eigen thema. Zo heb je een sneeuwwereld, een woestijnwereld, maar ook een onderwaterwereld. De thema’s zijn vaak vergelijkbaar tussen de verschillende Kirby-games, maar desondanks vind ik de levels wel origineel. In bepaalde levels moet je echt een soort puzzel oplossen of de juiste kopieerkracht hebben om verder te kunnen komen, in andere is het weer rechttoe rechtaan en dan heb je nog levels waar ze het weer heel anders doen. Daarbij duren levels nooit heel lang, waardoor het heel prettig is om even een paar levels tussendoor te spelen.
Natuurlijk kan je ook veel meer je tijd nemen in een level, wat zeker aan te raden is als je op zoek gaat naar alle energiebollen. In elk level vind je een bepaald aantal energiebollen. Deze zitten in de beginlevels nog op voor de hand liggende plekken, maar dat wordt in latere levels wel anders. Bijvoorbeeld in een later level moet je kiezen welke van de twee paden je pakt. Op de ene krijg je wel een energiebol, maar op de ander niet. Als je dus niet goed hebt opgelet welke je moet pakken, dan kan je dus het level weer opnieuw spelen. Daarnaast zitten er soms energiebollen op plekken waar je een specifieke kopieerkracht voor nodig hebt. Er zijn dan bijvoorbeeld ijsblokken die je eerst moet laten smelten voor je erbij kan. Wel viel het mij op dat de benodigde kopieerkracht meestal vrij dichtbij te vinden was en dat dat geen grote uitdaging hoefde te zijn.
Superkrachten
In sommige levels kan je naast je standaard kopieerkrachten ook superkrachten tegenkomen. Dit gaat dan om een vijand die over een sterkere variant van een kracht beschikt. Het is altijd duidelijk om welke vijand dit gaat, want hij heeft een mooie gloed om zich heen. Het is dan wel slim om die vijand op te zuigen, want je weet gewoon dat je hem nodig gaat hebben voor de rest van het level. Met die superkracht voer je enorme aanvallen uit die visueel een plaatje zijn.
Daarbij speel je, als je het goed doet tenminste, een andere dimensie vrij in het level. Deze andere dimensie is een heel ander soort level dan je gewend bent. Hierin moet je namelijk zo snel mogelijk door wat puzzels terwijl een soort muur je achtervolgt. Ben je te traag en die muur haalt je in, dan ga je dood. Op het einde van zo’n level is er altijd een klein baasgevecht die elke keer net wat anders is, maar wel met hetzelfde concept. Persoonlijk vond ik niet elk level in die extra dimensie makkelijk. Sommige zette je wel voor een tel aan het denken hoe je dit zo snel mogelijk kan halen.
Magisch Magoland
Al vrij snel in de hoofdgame speel je Magisch Magoland vrij. In Magisch Magoland vind je verschillende minigames die je solo of met vrienden kan spelen. Daarbij zijn er voor elke minigame verschillende missies die je kan voltooien. Hoe meer je speelt en hoe meer missies je voltooit, hoe meer stempels je krijgt. Met die stempels kan je dan weer jouw stempelkaart volmaken en leuke prijzen winnen. Zo kan je verschillende power-ups verdienen die je in de hoofdgame kan gebruiken en kan je maskers krijgen. Sommige maskers geven je zelfs een voordeel in de hoofdgame. Met een bepaald masker krijg je namelijk een sterkere aanval onderwater en is dus zeer nuttig om te gebruiken. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon leuk om een masker op te hebben. Zo heb je tenminste nog het idee dat je als een andere personage speelt.
De minigames vond ik leuk om steeds tussendoor te spelen. Voor uren achterelkaar vind ik het niet diepgaand genoeg. Dit is echt meer voor korte potjes tussendoor bedoeld, of je moet het met vrienden spelen. Met vrienden is het juist handig dat het niet zo lastig is. Het gemak om een minigame op te pakken weegt dan veel zwaarder en daar is Magisch Magoland uitstekend geschikt voor. Persoonlijk vond ik Fijnproeverei en Ninja-dojo het leukste om in mijn eentje te doen. Met vrienden was overduidelijk Magolors zoekboeken favoriet. Simpel, maar doeltreffend.
Genoeg te doen
Zelfs na het uitspelen van de verhaalstand is er nog genoeg te doen. Zo speel je een modus vrij waarin de verhaalstand een stukje moeilijker is. Persoonlijk had ik graag voor terugkerende spelers gezien dat deze modus vanaf het begin speelbaar was. De game is nou eenmaal vrij makkelijk en als je hem al eerder hebt gespeeld, dan is wat extra uitdaging wel zo leuk. Zeker gezien de makers wel een nog makkelijkere modus hebben toegevoegd, die eigenlijk niet echt nodig was.
Daarnaast kan je het in de arena opnemen tegen allerlei sterke tegenstanders. Dit is altijd een mooie uitdaging en afsluiter van een Kirby-game, vind ik. Mocht je de uitdagingen nog niet gedaan hebben in de Lor Starcutter, die je met energiebollen vrijspeelt, dan heb je daar ook nog voldoende uitdaging. Zeker als je voor de Platinum medaille wil gaan.
Conclusie
Kirby’s Return to Dream Land Deluxe voelt daadwerkelijk als de ultieme versie van de game. Het is alleen jammer dat de moeilijkere stand niet vanaf het begin speelbaar is. Het prijskaartje van €59,99 mag dan aan de hoge kant lijken voor zo’n tien uur speelduur als je rustig speelt of richting de 20 uur als je alles wil doen, maar persoonlijk vind ik het wel waard. Deze Kirby-game is zeer solide en tovert een glimlach op je gezicht. Het is precies wat je van een 2,5D-Kirby kan verwachten met dan net wat extra’s in de vorm van de minigames en Magolor-epiloog. Al met al een aanrader voor de jonge speler vanwege de makkelijkheid en de fans van Kirby en vrolijke tussendoortjes.
+ Vermakelijke levels
+ Magolor-epiloog is een goede toevoeging
+ Vrolijkheid alom
+ Minigames zijn leuk voor tussendoor
– Aan de makkelijke kant
– Vrij kort als je niet voor alles wil gaan
DN-score: 8,2
