Kunitsu-Gami: Path of the Goddess, afkomstig van Capcom, kwam oorspronkelijk halverwege 2024 uit op de Playstation, Xbox en steam. Ondanks dat de game prima werd ontvangen, vielen de verkoopcijfers erg tegen. Toch besloot Capcom de game uit te brengen voor de Switch 2 en is het daarmee een launchtitel voor de nieuwe Nintendo-console.
Zelf was ik compleet onbekend met deze game en wist totaal niet wat ik kon verwachten. Het feit dat dit een Capcom action-strategy game is met elementen van tower defense en real time strategy, was ik wel heel erg nieuwsgierig geworden.
Kon deze third party-titel mij genoeg boeien en draait de game goed op de switch 2? Lees het in onderstaande review.
Een Japanse koortsdroom
Toen ik de game voor het eerst opstartte, werd ik echt even overdonderd met alles wat de game is. Zonder al te veel voorbereiding word je in de wereld van Kunitsu-Gami gegooid, een Japanse fantasiewereld waarin een demonenplaag genaamd Seethe 27 dorpen op een berg heeft overgenomen. De wereld is ontzettend kleurrijk en de verschillende gruwelijke vijanden zijn waarschijnlijk bedacht door iemand die veel last heeft gehad van koortsdromen. Ik moest daar wel even aan wennen en heb het idee dat dit stijltje voornamelijk is gericht op het Aziatische publiek. Naarmate ik verder speelde, waardeerde ik dit stijltje steeds meer en kon ik echt genieten van de artstyle van de wereld en vijanden.
Wat ik wel jammer vond, is dat het verhaal in het spel een beetje op de achtergrond ligt. Zo wordt er geen enkele keer gepraat door de personages en lees je korte stukjes tekst over de verschillende facetten uit de wereld. Het gaat hier dus voornamelijk om de gameplay.
Een dans van actie, tactiek en wederopbouw
Het doel van het spel is simpel te beschrijven, ervoor zorgen dat de 27 dorpen gereinigd worden van de Seethe. De uitvoering is iets complexer.
Je speelt met hoofdpersonage Soh en gaat op pad met de heilige Godin Yoshiro om elk dorp te reinigen. Het gaat erom dat Yoshiro tijdens het proces beschermd wordt, zodat zij het reinigingsritueel kan uitvoeren en het dorp kan zuiveren. Zij start dan meestal aan het begin van het dorp en moet dan langzaamaan naar het einde van het dorp waar ze de uitvoering kan afronden.
Elke dag begint met het verkennen van een dorp dat is overspoeld door de Seethe. Tijdens de dag cyclus red je dorpelingen, wijs je ze 1 van de 12 rollen zoals zwaardvechter of boogschutter toe, en plaats je hen strategisch rondom Yoshiro. Om de dorpelingen een rol te geven heb je wel orbs nodig, die te vinden zijn in het dorp en verkrijgt na het verslaan van vijanden.
Wat begint als een bijna rustgevende ervaring, waarbij de muziek ook gemoedelijk is, verandert dit zodra de zon ondergaat. ’s Nachts komt namelijk de Seethe op je af. Met Soh kan je op hack and slash achtige wijze actief vechten en strijd je samen met je opgestelde computergestuurde dorpelingen om Yoshiro te beschermen, terwijl Yoshiro haar zuiveringsdans uitvoert. Het is spannend, tactisch en verrassend dynamisch. Dit gedeelte doet mij ook erg denken aan tower defense games. Iets waar ik ontzettend veel van houd.
Er is geen moeilijkheidsgraad in te stellen, maar ik vind dat alles behoorlijk goed gebalanceerd is waardoor de moeilijkheid op een logische wijze opgebouwd wordt naarmate de game vordert.
Toch wel wat eentonigheid
Je zou bijna verwachten dat deze opzet eentonig gaat worden na 27 dorpen/levels. Dit is echter zeker niet het geval en dat komt door de volgende punten:
- Elk dorp heeft een unieke twist aan het zuiveringsproces. Zo wordt Yoshiro bijvoorbeeld een keer aan het begin van een level bezeten door een geest en is het ineens de bedoeling om zoveel mogelijk orbs te verzamelen om de geest te verdrijven. Of moet je in plaats van 1 route naar het einde, kiezen of je Yoshiro rechts of links laat gaan. Dit vereist dan een compleet andere strategie.
- Per level wordt er een nieuwe vijand geïntroduceerd, waarbij het dan ineens noodzakelijk is om andere rollen te gaan geven aan de bevrijde dorpelingen. Denk aan vliegende vijanden, waardoor boogschutters een absolute must zijn.
- Nadat een dorp is bevrijd, is het vaak de bedoeling om een boss-level te starten. Dit is echt ontzettend gaaf gedaan. In plaats van een dorp te zuiveren is het de bedoeling dat je met een aantal strijders een unieke, prachtig vormgegeven groot monster verslaat. Elk monster komt met zeer uiteenlopende aanvallen wat planning en tactiek belangrijk maakt. Ook in deze uitdagingen is het de bedoeling om Yoshiro te beschermen. Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die deze boss levels nog leuker vinden dan de zuiveringslevels.
- Ook is het optioneel mogelijk om bevrijde dorpen terug te bezoeken om daar op een lichte base builder manier de verwoeste gebouwen en monumenten te herstellen. Dit doe je door dorpelingen toe te wijzen aan de renovatie. Ook al is dit optioneel, het is alsnog erg belangrijk om dit te doen, aangezien de beloningen nodig zijn om de vaardigheden van Soh te kunnen verbeteren. Ook de verschillende rollen voor de dorpelingen zijn allemaal te upgraden door middel van Musubi stenen. Ook deze kan verdiend worden door de dorpen te herstellen.
Switch 2 impressies
Genoeg over de game zelf, daar zit het wel goed mee. Hoe zit het met de switch 2 versie?
Om de release van dit spel op de switch 2 te vieren heeft Capcom de Otherworldly Venture modus toegevoegd. Dit wordt mogelijk na het uitspelen van de game en is feitelijk een ongelimiteerde horde modus, waarbij je zo lang mogelijk moet volhouden. Leuk voor de liefhebber, maar is niet echt aan mij besteed. Na het uitspelen had ik wel genoeg gezien van de game.
Tevens ondersteunt Kunitsu-Gami de nieuwe muis functionaliteit van de Switch 2. Dit heb ik even uitgeprobeerd en moet echt zeggen dat dit een grote toevoeging is in een game zoals deze. Tijdens het neerzetten van je strijders in de voorbereidingsfase, maar ook tijdens het vechten werkte dit bijzonder goed. Ik baalde eigenlijk dat ik dit pas op het eind heb uitgeprobeerd. Anders had ik niet anders gewild. De muis functie belooft veel voor toekomstige games.
Wat ik wel een beetje vond tegenvallen was de stabiliteit op de switch 2. Ik merkte op drukke momenten toch best veel framedrops, terwijl ik de game grafisch niet ontzettend indrukwekkend vind. Wellicht komen daar nog patches voor die de stabiliteit een stuk verbetert.
