Home Reviews eShop review Pentiment – Een waar kunstwerk?

[Review] Pentiment – Een waar kunstwerk?

De geruchten gingen al een tijdje rond, maar tijdens de Nintendo Direct: Partner Showcase van 21 februari 2024 werd het een feit: Pentiment komt naar de Nintendo Switch. Deze game verscheen eerder al voor de Xbox en kreeg lovende kritieken. Eerlijk gezegd leek de game mij helemaal niks. Al had dat vooral met de visuele stijl te maken en niet met het type game, want verhaalgedreven games zijn echt mijn ding. In Pentiment draait het ook voornamelijk om het verhaal en daarom wilde ik toch eens zien waarom deze game nou zulke goede kritieken krijgt. Maar of het echt een meesterwerk is of beter nog een likje verf kan gebruiken? Dat lees je in onze review!

Een middeleeuwse wereld

Pentiment is een narratief avontuur dat zich lijkt af te spelen in een middeleeuws boek. Denk maar aan de prachtige boeken van vroeger met net zo prachtige tekeningen. Het voelt daardoor alsof je echt de 16e eeuw binnenstapt. Wanneer je in de game van de ene locatie naar de andere gaat, dan wordt er vermomd als laadscherm letterlijk een bladzijde omgeslagen. Daardoor wordt nogmaals dat gevoel versterkt. En dat is niet de enige verwijzing naar boeken.

Welk font kies jij?

Bij het starten van de game krijg je de keuze tussen Stylized Fonts of Easy Read Fonts. Eerlijk gezegd had ik geen flauw idee wat ik kon verwachten. Daarom ben ik voor Stylized Fonts gegaan om te zien wat dat nou moest voorstellen. Bij Easy Read Fonts zijn de verschillen tussen de fonts minimaal en natuurlijk zeer makkelijk leesbaar. Dat is bij Stylized Fonts wel een ander verhaal. Afhankelijk van hoe de hoofdpersoon de ander ziet, verandert de schrijfstijl. Zo kan het bij de een enorm sierlijk zijn en bij de ander net een drukpers. Altijd past het perfect bij de persoon en geeft het je net wat meer informatie over hoe die persoon gezien wordt. Voor mij dus de juiste keuze geweest.

Tevens krijg je bij het lezen van de gesprekken het idee alsof iemand dat net in een boek zit te schrijven. Dat komt door die verschillende stijlen en iets wat vrij uniek is. Regelmatig worden er spelfouten gemaakt die achteraf worden verbeterd. Ook worden alle kerkelijke termen in rood achteraf in de zin geschreven. Alsof de schrijver van inkt moest wisselen.

Desondanks kan ik wel begrijpen dat Stylized Fonts niet voor iedereen is. Stylized Fonts zijn met vlagen lastig leesbaar en je leessnelheid holt achteruit. Gelukkig zijn er meerdere toegankelijkheidsopties zodat de game voor iedereen speelbaar is. Wat mij betreft een groot pluspunt voor iedereen die dat nodig heeft.

Vorm de wereld naar jouw hand

Juist omdat het zo enorm om het verhaal draait, houd ik het beknopt. De beste ervaring heb je als je de game zelf speelt, maar wees gewaarschuwd: dit spel is zeker niet voor iedereen. Dat komt doordat de focus zo enorm ligt op de 16e eeuw in Europa. In een tijd waarbij de kerk nog een grote rol speelt in het stadje waar deze game zich afspeelt. Andreas Maler is een kunstenaar die in de abdij werkt en illustraties maakt. Je volgt hem tijdens zijn tijd in het stadje en leert het reilen en zeilen kennen. Zo moet hij elke dag naar de abdij toe, maar tegelijkertijd valt er ook genoeg in het stadje te ontdekken. Bovendien komen er zware thema’s aan bod en blijft het sterk op de geschiedenis gefocust.

Keuzestress

Hoewel geschiedenis niet mijn lievelingsvak was, kan ik het wel waarderen. Het geeft een inkijkje in het leven van deze fictieve personages in een wereld die op de werkelijkheid is gebaseerd. Daarbij voelt het ook alsof je zelf de wereld kan vormen middels jouw keuzes. De dag is in meerdere delen verdeeld en je moet spaarzaam met die momenten omgaan. Bijvoorbeeld wanneer het etenstijd is, dan moet je kiezen bij wie je blijft eten. Afhankelijk van wat je kiest, leer je meer over de een of de ander.

Natuurlijk geldt hetzelfde voor de band die je met de mensen opbouwt. Ik heb zelfs meegemaakt dat mijn keuzes totaal verkeerd uitpakten. Ik dacht het goede te doen door iemand met rust te laten, maar daardoor miste ik cruciale informatie voor het onderzoeken van een moord die tijdens het spel plaatsvindt. Zo merk je dan weer dat niet altijd alles maar goed kan gaan. Er zijn nou eenmaal lastige keuzes die soms gemaakt moeten worden.

Daarnaast kan je zelfs de achtergrond van jouw personage bepalen. Dat maakt dat je in gesprekken bepaalde keuzeopties wel of niet krijgt. Zo kan je ervoor kiezen dat de hoofdpersoon medische kennis heeft of juist kennis van bepaalde talen. Op die manier geef je jouw personage vorm zoals jij het graag ziet. Het leuke hieraan is, is dat je na een playthrough nog genoeg te ontdekken hebt. Je kan dan bijvoorbeeld voor een andere achtergrond gaan of met andere mensen praten of hele andere morele keuzes maken. Al met al ideaal voor wie ervan houdt om zelf invloed te hebben op het verhaal.

De weg vinden

In het begin kan het lastig zijn om de weg te vinden in het stadje. Je moet zelf maar onthouden hoe je ergens kan komen en wie wie is. Of nou ja, dat dacht ik… Al snel ontdekte ik dat ik veel meer gebruik moest maken van Journal. Daarin kan je de plattegronden vinden en informatie over wat jouw doelen zijn voor dat moment. Altijd handig voor als je niet meer weet wat je moest doen. Tijdens het praten met mensen zie je regelmatig onderlijnde woorden. Door op de min-knop te drukken krijg je dan uitleg over die term. Of in het geval van een persoon, het plaatje daarvan. Dat maakt het een stuk prettiger om te begrijpen wie wie is en om alle specifieke termen uit die tijd eigen te maken.

Visueel oogt de game net als een tekening of zelfs een schilderij. Het was bij mij echt geen liefde op het eerste gezicht en eerder een reden om de game niet te gaan spelen. Al snel tijdens het spelen ging ik de stijl meer waarderen. Dat kwam enerzijds doordat ik het verhaal enorm waardeerde en aan de andere kant beter ging begrijpen dat deze stijl eigenlijk perfect past bij de setting. Het zal nog steeds niet mijn favoriete stijl zijn, maar wat het doet doet het goed. Op audiovlak is de game vrij rustig. Er is geen voice-acting of drukke muziek. Het zijn vooral deuntjes die op het platteland horen. Echter dat kan soms veranderen in de kerk als er mensen aan het zingen zijn.

Conclusie

Pentiment weet uitstekend een verhaal over te brengen en zorgt ervoor dat je zelf invloed hebt op de uitkomst daarvan. Echte grote minpunten zijn er niet. Het zijn eerder dingen die heel persoonlijk zijn. Zo is dit spel alleen lopen en lezen en dat is niet voor iedereen geschikt. De missende voice-acting is een wat groter gemis, want dat zorgt toch voor iets meer levendigheid. Al met al is voor slechts €19,99 de game echt een no brainer. Kopen die handel als je van een goed verhaal houdt en een lesje geschiedenis kan waarderen.

+ Fantastisch verhaal
+ Keuzes maken uit
+ Artstijl past perfect bij de game
+ Vele toegankelijkheidsopties
+ Als je van geschiedenis houdt, dan is dit perfect

– Geen voice-acting

.

DN-score: 9,2