Vorig jaar verscheen Radiant Tale in Japan. Eind deze maand verschijnt daar zelfs al de fandisc. Hier in het Westen hebben we wat langer moeten wachten, maar sinds 27 juli is de game ook hier te krijgen. Aksys Games heeft, zoals voor de meeste games in dit genre, weer voor de lokalisatie gezorgd. Lees hier waarom deze game voor een onvergetelijke show zorgt.
Radiant Tale is een otome-game. Otome is een genre binnen de visual novels. Dat betekent dat je ook bij otome-games heel veel moet lezen en het met een romantisch leesboek kan vergelijken. Otome-games zijn voornamelijk op vrouwen gericht. De hoofdpersoon is dan ook vrouw, waarvan het de bedoeling is dat je je in haar voeten kan verplaatsen. Tijdens het verhaal ontmoet ze verschillende mannen met wie ze dan een relatie ontwikkelt. Afhankelijk van welke keuzes je maakt eindigt ze met een bepaalde man. Daar zit het plezier. Proberen de vragen zo eerlijk mogelijk te beantwoorden en dan hopen dat de man van wie je helemaal weg bent degene is met wie je eindigt.
CIRCUS
Tifalia is een vrij gesloten meisje. Ze werkt in een restaurantje en kent niet veel van de wereld. De wereld waarin ze leeft is een wereld vol met wezens die wij niet kennen. Zo zijn er draken die in mensen kunnen veranderen, spirits die de mensen helpen en nog veel meer. Op een dag wordt ze gevraagd om zich aan te sluiten bij CIRCUS. CIRCUS is een groep mannen die optreden in de hoop dat er een Flora zal gaan bloeien. Flora is een bloem met krachten die alleen bloeit als er op een plek veel geluk is. Ze hebben die Flora voor een bepaalde reden nodig, maar het lukt ze maar niet om een goede show te geven. Tifalia gaat met CIRCUS mee om shows te maken en ontdekt op die manier de rest van het land.
Toen ik voor het eerst van Radiant Tale hoorde, dacht ik bij CIRCUS aan een echt circus. Ik had me zelf ingebeeld dat het mogelijk kon lijken op een van mijn favoriete films: The Greatest Showman. Dat gevoel is gebleven tot ik de game speelde en ontdekte dat het meer is dan dat. Veel circus is er niet aan de game. Ja, CIRCUS treedt op en doet dat in een prachtige circustent, maar de shows lijken meer op verhalen die nagespeeld worden dan acrobatiek. De verwachtingen heb ik om die reden snel moeten bijstellen. Alsnog wist het verhaal me te intrigeren. Elke keer als het tijd was om te stoppen, kon ik het niet laten om nog even een stukje af te maken. Je snapt het al, dan was ik dus zo weer een paar uur verder. Radiant Tale leest heel soepel weg.
Het verhaal is onderhoudend, maar niets bijzonders. Verrassingen zijn er amper en het verloopt zoals je verwacht. Je kan het verhaal meer als een soort slice-of-life of feelgood zien. Tussen de heftige games door is juist wat luchtigers en vrolijkers zeer gewenst. Echter betekent dit niet dat er geen negatieve emoties voorkomen. Verdriet en blijheid hebben een goede balans in de game. De personages nemen je helemaal mee in hun gevoelens en dat is bijzonder goed uitgewerkt vergeleken met andere otome-games.
Welke man wordt het?
Radiant Tale is opgebouwd uit 9 hoofdstukken. De eerste vijf markeren de common route. De laatste vier de character route. In de common route maak je kennis met de vijf mannen om wie het draait: Ion, Paschalia, Radie, Vilio en Zafora. Ook kom je dan keuzes tegen die natuurlijk bepalen welke character route je krijgt. Vilio heeft tevens een eigen common route en is pas speelbaar nadat je alle andere routes hebt gehad. Hier zit dus het grootste deel van het plot. Best wel jammer, want ik keek zelf nogal uit naar Vilio. Al was het zeker het wachten waard en heb ik tijdens het spelen ook een zwak voor de andere vier ontwikkeld.
Alle mannen hebben zo hun verhaal en achtergrond die in de character routes worden verkend. Je leert ze kennen en het voelt heel natuurlijk dat Tifalia als een blok voor ze valt. Tevens heeft elke character route verschillende eindes. Dat maakt dat Radiant Tale je wel zo’n 50 uur zoet houdt.
Jinnia heeft een best grote rol in de game maar is geen Love Interest. Persoonlijk had ik hem graag tussen de te daten mannen gezien, want wat is hij toch aantrekkelijk. Hij gaat zo lief met Tifalia om en heeft mijn hart veroverd. Hopelijk gaat Aksys Games de fandisc lokaliseren, want daar schijnt wat meer Jinnia-liefde in te zitten. Ook over het algemeen zou ik graag de fandisc spelen. Wat extra romantiek met deze mannen sla ik nooit af.
Audiovisueel
Normaal verwacht je bij een visual novel dat de tekst in een tekstvak staat en meer niet. Bij Radiant Tale daarentegen is er een waar kunstwerk van gemaakt. Rond het tekstvak zitten allerlei tierelantijntjes die perfect bij de game passen. Ook hier komen bloemen weer in voor. Op de Engelse vertaling heb ik amper wat aan te merken. Het is degelijk en de charme van de personages worden goed overgebracht. Aksys Games heeft uitstekend werk geleverd.
De personages en omgevingen zijn zeer kleurrijk en spatten van het scherm. Alleen al daarom is het het waard om dit spel een kans te geven. Alles is zo gedetailleerd en er zijn amper personages die geen sprite hebben gekregen, wat bij andere otome-games wel vaker gebeurd. Er is echt ontzettend veel aandacht uitgegaan naar het visuele aspect. Een goed voorbeeld om uit te lichten is hoe het menu eruitziet. Dat oogt net als een circustent en geeft je gelijk dat magische gevoel.
De muziek is wel aanwezig, maar is vooral vrij kalm. Het is duidelijk voor de achtergrond bedoeld. Persoonlijk houd ik wat meer van muziek die duidelijk aanwezig is. Ik zette daarom het geluid een stuk harder met spelen om voldoende beleving te krijgen. Echter kan ik niet zeggen dat er wat op de muziek valt aan te merken. Het past bij het verhaal en wat het wil overbrengen. Het is dus vooral dat ik een andere smaak heb op dat vlak en geen minpunt.
Conclusie
Weliswaar kan Radiant Tale zich niet meten met de beste otome-games die er zijn op de Nintendo Switch. Toch is het er een die het absoluut waard is om gespeeld te hebben. Radiant Tale heeft een goed uitgewerkt, maar voorspelbaar, verhaal met personages waar je van wegsmelt. Voor €49,99 krijg je waar voor je geld, want aan de kwaliteit ligt het niet. Voor wie zin heeft in een verhaal waar je helemaal blij van wordt, is het een aanrader. Zoek je wat meer spanning en plotwendingen, dan kan je beter verder kijken.
+ Feelgood-verhaal
+ Prachtige art
+ Personages zijn goed uitgewerkt
+ Goede Engelse vertaling
– Voorspelbaar verhaal
– Weinig circus
DN-score: 8,5