Home Reviews Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army

[Review] Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army

Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army

Met Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army, brengen SEGA en Atlus een behoorlijk oude titel terug. De game is namelijk een remaster van Devil Summoner: Raidou Kuzunoha vs. the Soulless Army, welke alweer uit 2006 dateert. Een game die destijds eigenlijk al niet al te modern was. Hoe pakt deze remaster anno 2025 uit?

Eerst even terug naar 2006

Devil Summoner: Raidou Kuzunoha vs. the Soulless Army verscheen in 2006 op de Playstation 2. Destijds was dit mijn eerste kennismaking met de Shin Megami Tensei-serie, waar deze game een spin-off van is. Een game die ik destijds enorm kon waarderen, ook al was met name het vechtsysteem destijds al behoorlijk verouderd. De keuze voor een remaster van juist deze titel vond ik dan ook erg verrassend, maar ik kan je nu al verklappen dat Atlus het nodige heeft gedaan om de game een stuk moderner aan te laten voelen. Geldt dit ook voor alle aspecten van de game?

Een korte introductie

Voor wie de game niet kent, Devil Summoner werd destijds uitgebracht als spin-off van Shin Megami Tensei. De post-apocalyptische sfeer van de serie werd in deze spin-off vervangen door een meer pre-apocalyptische, moderner tijdperk. In deze game kruip je in de huid van Raidou Kuzunoha, een zeer ervaren Devil Summoner. Wellicht vraag je je af wat dat moet voorstellen. Kortgezegd: Devil Summoners strijden in het geheim om aanvallen vanuit de spirituele wereld op onze eigen wereld te stoppen. Als een soort dekmantel werkt Raidou als detective voor een bureau dat voornamelijk bovennatuurlijke zaken onderzoekt. Daar begint de game, en wordt een interessante combinatie van gevechten én detective-zaken voorgeschoteld.

Raidou wordt meteen aan het werk gezet wanneer een jonge vrouw het bureau belt en beweert dat ze binnen een paar uur door een familievloek in een demon zal veranderen. Het begin van een avontuur die je door Tokio meeneemt uit begin 20ste eeuw, en vooral naar een duistere wereld. Het verhaal van de game is dan ook meteen een ijzersterk punt. Het oplossen van een mysterie, wat je doet door detective te spelen, lijdt op een gestroomlijnde manier telkens naar een nieuwe vraag. Beetje bij beetje ontdek je zo steeds meer het grote mysterie waar Raidou zich aan heeft gewaagd. Het detective-gedeelte van de game bestaat vooral uit het ondervragen van de juiste personen en het onderzoeken van de omgeving, verwacht hierin niet te veel diepgang. Tot zo ver is er dan ook niet zo heel veel veranderd. De gameplay bestaat echter ook uit een groot deel vechten, en op dat punt is de game werkelijk radicaal op de schop gegaan.

Vechtsysteem op de schop

Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army was destijds al een uitblinker in de serie, omdat het geen turn-based gevechten kende maar het vechten in real-time ging. Dit houdt dus een meer actie-gerichte vechtstijl in, waarbij je niet op jouw beurt hoeft te wachten. Toch is dit vechtsysteem flink omgegooid. Nog steeds kun je vechten met je zwaard of pistool én kun je monsters die je hebt gevangen inzetten voor speciale aanvallen. Er is echter een hoop veranderd. Zo heb je nu meerdere aanvallen voor je zwaard, kent het schieten een nieuw lock-on systeem én heb je nu een dash-functie tot je beschikking. Nieuw is ook dat je tijdens gevechten nu van twee demonen tegelijk gebruik kan maken. Bovendien heeft niet ieder nu zijn eigen MAG-balk, maar wordt deze nu over alle drie verdeeld. Deze veranderingen zijn radicaal, maar eigenlijk ook wel nodig. Destijds was het vechtsysteem best suf en verouderd, Atlus heeft hier nu een flinke moderne gloed overheen gegooid. En met succes.

De game kent daarnaast een sterk progressie-systeem. Door gevechten te winnen kun je jouw skills, maar ook die van jouw demonen, upgraden. Je kiest zelf de balans daarin. Daarnaast kun je de weapon tree uitbreiden via Sword Alchemy. Hiermee kan je bijvoorbeeld je zwaard laten evolueren en nieuwe skills bemachtigen. Dit alles doe je door de juiste items te verzamelen.

Een andere grote verandering ten opzichte van het origineel is het fuseren van monsters. In het origineel moest je deze eerst verzwakken, hun zwakte uitbuiten om ze daarna pas te vangen. Dat gaat nu een stuk eenvoudiger. Loop naar het monster, win de mini-game en it’s all yours. Persoonlijk vind ik deze verandering niet heel positief, anderzijds maakt het het wel toegankelijker voor spelers. Deze demonen, of monsters, kun je inzetten tijdens gevechten, waarbij je gebruik maakt van de specifieke krachten van een demoon. Leuk is ook dat je ze kunt inzetten tijdens het onderzoeken van de stad. Tof is dat ze mensen kunnen igniten, waardoor personages soms meer zeggen dan ze zouden willen. Dit kan jou dan weer helpen tijdens jouw detective-avontuur.

Visueel

Op visueel gebied brengt de remaster gemengde gevoelens met zich mee. Enerzijds draait de game stabiel op 60 frames per seconde en is de resolutie verbeterd, anderzijds doet de game pijnlijk veel denken aan het PS2-tijdperk. Dat zie je met name aan de personages en hun gezichten alsmede aan de pre-rendered achtergronden die de stad simpelweg statisch laten ogen. Ondanks dat de game soepel draait, bekruipt telkens het gevoel dat Atlus hier écht meer uit had kunnen halen.

RECENSIES OVERZICHT
DN-score
8.0
Vorig artikel[Review] Ruffy and the Riverside – Paper Mario meets Banjo-Kazooie
Volgend artikelUnwording is vanaf nu te spelen op de Nintendo Switch
Randy
Oprichter van Daily Nintendo en groot fan RPG's en platformers. De lekker ouderwetse turn-based RPG's hebben een speciaal plekje in mijn hart en datzelfde kan ook van de Kirby-spellen worden gezegd.
review-raidou-remastered-the-mystery-of-the-soulless-armyAtlus heeft met Raidou Remastered: The Mystery of the Soulless Army een prima titel afgeleverd. Het 20 jaar oude vechtsysteem is flink gemoderniseerd en dat pakt goed uit. Het verhaal is nog steeds sterk en de detective-gameplay blijft tussendoor fijne afwisseling. Grafisch is het allemaal prima, maar echt omver blazen zullen de graphics niet doen. Daarvoor herken je nog té veel uit het PS2-tijdperk.