He’s the leader of the bunch, you know him well. He’s finally back to kick some tail. Het is ruim 25 jaar geleden dat deze tekst Donkey Kong voor het eerst in een eigen 3D-game introduceerden met Donkey Kong 64. Deze game heb ik met mijn broer en moeder helemaal grijs gespeeld dus ik was ook zeer blij dat er dan ook eindelijk na meer dan 25 jaar een nieuwe 3D Donkey Kong-game uitkomt. Hoewel ik al even in Parijs met de game aan de slag kon, heb ik nu veel langer de tijd gehad. Hierdoor kon ik meer de diepgang in duiken en zien dat het niet alleen hersenloos smashen is.
Bovendien is het nu ook aan ons bevestigd dat het inderdaad het team van Super Mario Odyssey is achter Bananza. Dus gaan we dezelfde kwaliteit zien in deze game? Het lijkt er na de eerste uren wel op in elk geval. Disclaimer: de game is in HDR, maar de opgenomen beelden zijn in SDR, dit geldt dus ook voor de screenshots in dit artikel.
Animatie is van de bovenste plank
Nintendo heeft de afgelopen jaar veel tijd en moeite gestoken in het levendiger maken van hun personages. Dat is ook zeker het geval in deze game. Donkey Kong ziet er levendiger uit dan ooit en hoewel dat niet altijd te zien is tijdens het spelen valt het goed op tijdens de cutscenes en gesprekken die je kunt hebben met inwoners en bezoekers zoals Cranky Kong.
Het is goed te zien dat Nintendo de kracht van de Switch 2 ook al goed weet te gebruiken. Zo zie je duidelijk meer details in de wereld. Van de kleine details op planten tot de effecten die je ziet wanneer je de wereld aan het slopen bent. Daarnaast zie je dit ook goed terug in de cutscenes. Alles ziet er uit alsof de ontwikkelaars echt plezier hebben gehad in het maken van de designs en hierdoor groeit mijn appreciatie het nieuwe design van Donkey Kong ook wel.
Net zo leuk om te verkennen als Odyssey
Wat Bananza erg goed doet, is het uitdagen om écht alles van de wereld te verkennen. Doordat bijna alles kapot te maken is, zit echt overal wat verstopt. Zelfs op een hoger niveau dan de manen in Odyssey. Soms moet je bijvoorbeeld flink graven voor een Bananduimkristal, maar soms zelfs uitdagingslevels. De ene keer gaat dit makkelijker dan de andere keer. Want zelfs voor Donkey Kong zijn er onbreekbare objecten waar je omheen moet leren te werken.
Doordat de omgevingen goed divers zijn met verschillende typen vijanden en gevaren blijft het ook leuk om te verkennen. Zo heb je een laag met giftig water. Als je te diep graaft, zul je plots hierin belanden. Je moet dus altijd op je hoede blijven tijdens het verkennen. Daarnaast zijn de uitdagingslevels ook erg goed opgezet en divers. Van klassieke 2D-levels tot het slopen van gebouwen of het overbruggen van hindernisbanen. Soms voor een enkel kristal, maar andere keren zitten er meer kristallen verstopt. De ene keer beter dan de andere, maar het geeft een goede reden om ook hier overal te zoeken.
Naast de kristallen valt er van alles te vinden in de wereld. Van goud en handige items tot schatkaarten die je locaties van voorwerpen laat zien. Dit kunnen kristallen zijn, maar ook fossielen. Dit laatste voorwerp is net als de speciale munten in Odyssey een speciale valuta per wereld. Zo kun je outfits kopen voor zowel Donkey Kong als Pauline. Wat fijn is, is dat de outfits hier niet alleen cosmetisch zijn, maar ook effecten hebben. Zoals het verminderen van schade door een specifiek gevaar. Hierdoor heeft het wisselen van outfits per gebied ook een goed effect naast een fashionstatement. Persoonlijk vind ik dit beter dan hoe Odyssey outfits implementeerde.
Uitgebreide skill tree en opties
De gameplay maakt dit ook alleen maar leuker. Hoewel ik eerst bang was dat het slopen te weinig variatie zou geven, is dat nu wel redelijk opgelost. Hoewel ik denk dat DK64 nog net wat gevarieerder lijkt heeft de game meer onder de motorkap dan je zou denken. Zelfs na de Direct was ik nog een beetje sceptisch. Gelukkig is dat met spelen nog wat minder geworden. De skill tree van het spel laat je niet alleen meer health of kracht krijgen, maar ook nieuwe moves. Bijvoorbeeld het kunnen gooien van een stuk steen op de grond, je radar bereik vergroten, sneller items verzamelen of je bananzatransformaties.
Die transformaties werden tijdens de Direct onthuld en ik heb er voor deze preview twee kunnen testen. De Kong-Bananza en de Struisvogel-Bananza. Hoewel de Kong voor mij meer voelde als de standaard gameplay maar dan on steroïden. Het voelt wel erg krachtig om door bijna alles heen te kunnen beuken (afgezien van stekels), maar de struisvogel is waar ik echt kon zien dat de transformaties uniek zijn. Van het kunnen zweven tot het werpen van eieren op je vijanden.
Ook hier komt er een skill tree om de hoek kijken voor meer mogelijkheden. Je hoeft bovendien ook niet bang te zijn dat je je energie verpest met het per ongelijk activeren van de verkeerde kracht. Tijdens je transformatie kun je met gemak wisselen tussen de opties die je hebt vrijgespeeld. Zelf hoop ik dan ook dat deze krachten ook echt goed worden gebruikt dat je ze echt nodig gaat hebben om verder te kunnen komen of bepaalde missies te halen.
Diverse muziek en een Nederlandse stem
De muziek in de game is van wat ik heb gehoord van topkwaliteit. De biomen zijn divers en de muziek volgt die diversiteit. Wat opvalt is dat Nintendo ook meer moeite heeft gestoken in de lokalisatie. Pauline heeft als enige (voor zover we gespeeld hebben) een daadwerkelijke stem met een verstaanbare taal. Hoewel grote rollen tot nu toe nooit gelokaliseerd werden is Pauline volledig Nederlandstalig. Hoewel ik persoonlijk niet zo’n fan ben van de Nederlandse stem is het goed om te zien dat Nintendo meer investeert in het lokaliseren voor de jongere spelers. Wel hoop ik echt op een optie om Pauline minder te laten praten. Ze roept namelijk erg vaak dezelfde paar zinnen zoals “Weer als nieuw” wanneer je een healing item gebruikt. Of “Daar zijn we weer” na een challenge level. Het is net een beetje veel.
Voorlopige conclusie
Na een tijd met Donkey Kong Bananza aan de slag te zijn geweest kan ik ergens wel zeker over zijn: Het is in elk geval een heel stuk leuker dan ik oorspronkelijk had verwacht. Hoewel het zeker enorm veel smashen van omgevingen blijft, zitten er leuke uitdagingen in en hebben de omgevingen unieke karakters en sfeer wat de game afwisselend maakt. Door de flinke skill tree denk ik ook dat spelers ook hier wel echt hun eigen avontuur er van kunnen maken.
Zelf hoop ik wel dat de uitdaging nog iets omhoog gaat verder in het spel, maar ik zat in elk geval met een grote lach te spelen. Ik ben ook nog wel benieuwd naar hoe leuk de multiplayer kan zijn, deze heb ik nog niet kunnen testen. Daarnaast vraag ik me ook af hoe lang het spel zal zijn, maar als je op de zesde verdieping een derde kracht krijgt verwacht ik genoeg gameplay.
