Vroeger vond ik maar een paar dingen vermakelijk aan kranten en dat waren de woordzoekers en ‘zoek de verschillen’-plaatjes die erin stonden. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst naar verschillen tussen afbeeldingen heb gezocht, maar het leek mij in ieder geval leuk om aan de slag te gaan met Tiny Lands 2 om op die manier een beetje mijn jeugd te herbeleven. De voorganger van dit spel verscheen in juni 2021 en nu ongeveer vier en een half jaar later is het tijd voor het vervolg. Of Tiny Lands 2 bevalt en of ik het zoeken van verschillen nog steeds vermakelijk vind, dat lees je in deze review.
Hoe werkt alles precies?
Het concept van Tiny Lands 2 is eigenlijk vrij simpel: je moet het verschil zien te vinden tussen de linker- en de rechterkant van het scherm. Toch is de uitvoering van deze game een stuk interessanter. In plaats van 2D-plaatjes heeft deze titel er namelijk voor gekozen om 3D-diorama’s te creëren met daarin tientallen objecten. De kleine wereldjes moeten dus helemaal rondgedraaid worden als je alle verschillen wilt vinden. Een voorwerp kan aan de ene kant natuurlijk wel identiek zijn, maar dat betekent niet of het ding vanaf een andere hoek er ook hetzelfde uitziet.
Maar welke verschillen kun je precies verwachten? Objecten kunnen een andere kleur hebben, maar het formaat kan ook nét iets anders zijn. Ook kan het voorkomen dat bijvoorbeeld poppetjes op een nét iets andere plek staan of dat een voorwerp gewoonweg anders is. In elk van de 50 levels zijn er trouwens vijf verschillen te vinden. Je denkt misschien net als ik: oh, dat doe ik wel even. Toch kan ik wel zeggen dat het een stuk complexer is dan het lijkt en dat is wat mij betreft positief. Ja, de ene omgeving is makkelijker dan de ander, maar ik vind dat er een goede balans is gevonden als het gaat om de moeilijkheidsgraad. Tuurlijk heeft het er ook mee te maken waar je precies naar kijkt. Ik heb immers regelmatig uiteindelijk een verschil gevonden terwijl ik dat stukje van de omgeving al een paar keer had bekeken.
Even wennen aan de besturing
Vanwege de diorama’s moet er natuurlijk rondgekeken worden in de omgeving. Dit doe je zowel met de d-pad als met een joystick. De d-pad werkt wat mij betreft erg prettig, aangezien je in een rechte lijn de camera kunt verplaatsen. Het ronddraaien door middel van de joystick vind ik persoonlijk iets minder prettig. Als je al gestopt bent met draaien, dan draait de camera immers nog een klein stukje door. Hier moest ik wel echt even aan wennen. Ook moest ik wennen aan de in- en uitzoomknoppen. Inzoomen doe je namelijk met de ZR-knop en uitzoomen met de R-knop. Ik had steeds de neiging om de ZL-knop in te drukken om uit te zoomen, maar die knop activeert het hintsysteem. Zelf vermijd ik hints bij puzzelspellen het liefst, dus ik vond het dan ook erg jammer dat ik in de juiste richting geholpen werd zonder dat ik dat wilde.
Ga samen op zoek
Natuurlijk zijn de levels helemaal nieuw en dus niet hergebruikt, maar er zijn ook nog een paar andere nieuwe dingen toegevoegd in Tiny Lands 2. Eén van die dingen is de lokale multiplayer. In de instellingen kun je kiezen of je alleen of samen met iemand wilt spelen en als je voor die tweede optie kiest, mag er een andere controller worden toegevoegd. In deze modus is het scherm nog steeds in tweeën gesplitst, maar krijgt elke speler een eigen aanwijzer waarmee jullie beide in staat zijn verschillen aan te klikken. Daarnaast hebben beide spelers de mogelijkheid de camera te bewegen. Ik geef alleen als tip mee dat spelers dit niet tegelijkertijd moeten proberen. Dan spreekt het spel zichzelf namelijk een beetje tegen en weet het niet zo goed wat het moet doen. Maar goed, gelukkig is communiceren met de medespeler ook een optie.
Verzamel stickers en gebruik ze op een leuke manier
Als laatste is er nog een fotomodus aanwezig. Hoewel deze niet per se voor mij is weggelegd, kun je wel onwijs mooie plaatjes maken. Er zijn in deze modus drie camera-instellingen aan te passen: de scherpstelafstand, brandpuntsafstand en het diafragma. Ze hebben er alle drie mee te maken op welk punt je scherp stelt en hoe scherp precies. Als deze schuifjes naar je zin staan, zijn er nog een aantal dingen te doen. Zo kun je de hoek veranderen, mag je filters en het bloom-niveau kiezen en kan je een kader selecteren. Daarnaast is er nog de mogelijkheid om de verschillen te verbergen. Deze optie zou ik persoonlijk altijd aan laten staan voor de mooiste afbeeldingen.
Als laatste kun je stickers toevoegen. Het leuke aan deze stickers is dat je die vrijspeelt door een puzzelstukje in elk level te vinden. Deze zijn vaak heel goed verstopt en hebben dezelfde kleur als het object. Natuurlijk ontvang je wel een beloning als je het puzzelstukje gevonden hebt, dus dan mag het ook wel wat moeilijker zijn wat mij betreft.
Wauw, wat een prachtig spel!
Mede dankzij de muziek kwam ik helemaal tot rust tijdens het spelen van Tiny Lands 2. Variatie is er jammer genoeg niet in de soundtrack. Wel krijg je zo nu en dan een geluidseffect te horen die past bij het level. Denk bijvoorbeeld aan het getjoek van een trein, het gefluit van een fluitketel en het geluid van een mondharmonica.
Waar deze titel wat mij betreft echt in uitblinkt is het uiterlijk en de belichting. De diorama’s zijn stuk voor stuk prachtig ontworpen en zeer goed gethematiseerd. Ik heb regelmatig gehad dat ik me verbaasde hoe duidelijk een thema naar voren kwam. Mijn favoriete thema’s zijn gebaseerd op Jurassic Park, Wipeout en het ‘Krokodil met Kiespijn’-spel. Bovendien zitten de objecten vol detail, waardoor je precies ziet van wat voor materiaal het gemaakt is. Zo ben ik onder andere voorwerpen van leer, plastic, metaal, hout, glas, wol en papier tegen gekomen. Daarnaast heb ik ook nog een super realistisch brood gezien als gebouw van een bakker. Ik kan dus wel zeggen dat spullen op een erg originele manier worden gebruikt.
