De Pokémon Europe International Championships. In het laatste weekend van februari kon Londen de borst natmaken voor het grootste toernooi op de Pokémon kalender. Ja, groter dan de wereldkampioenschappen en de andere Internationals. Waar vorig jaar het toernooi als een overgang aanvoelde, was de sfeer ditmaal duidelijk anders. Nee, EUIC 2025 voelde als het eindstation van een tijdperk. Voor de Pokémon Trading Card Game zal dit de laatste grote plek zijn waar Sword- en Shield-kaarten van de partij zijn. Begrijpelijk is het zeker, want zoals het nummer “Closing Time” zo mooi verwoordt “every new beginning comes from some other beginning’s end”.
Op en top strijd
In tegenstelling tot vorig jaar was er minder verrassing te bespeuren op de verscheidene toernooien. Daar is niets mis mee. Sterker nog, het laat zien dat de Pokémon machine op alle fronten zijn werk fatsoenlijk aan het doen is. De standaard decks konden nog eenmaal stralen op het podium, terwijl anderen een eerste poging deden tot vernieuwing. Lugia VStar liet nogmaals van zich horen, terwijl nieuwe ideeën als Archaludon ex van zich lieten spreken. Er was balans aanwezig. De nieuwste set, Prismatic Evolutions, was maar mondjesmaat bij het schouwspel betrokken. Budew, een kaart waarmee je het gebruik van items kan blokkeren, werd veelal gespeeld, maar daar bleef het bij. De Masters finale tussen Ryuki Okada en Natalie Miller was interessant, maar bijzonder snel voorbij. /
De video game kant was bijzonder boeiend dit jaar. In de Masters finale stonden content creator en voormalig wereldkampioen Wolfe Glicke en relatieve nieuwkomer Dyl Yeomans tegenover elkaar. Op papier had Dyl echt het betere team in mijn persoonlijke optiek. Miraidon en Farigiraf brachten de nodige controle, met andere Pokémon in staat om veel schade aan te richten. Wolfe speelde het meer tactisch met monsters als Koraidon, Amoonguss en Flutter Mane. Het ging ontzettend op en neer, wat het een superinteressant schouwspel opleverde. Het is een van de beste VGC-finales van de afgelopen paar jaar, want geen van beide waren uitzonderlijk dominant. Het werd een schaakspel van grootse proporties.
Spelen tot je een ons weegt
Voor de afgevallen spelers en toeschouwers waren de welbekende side-events waar je je kunsten kon laten zien in het kaartspel, de video game, Pokémon GO en Pokémon Unite. De persoonlijke favoriet hier is de Ditto Booster Battle, waar je één pakje probeert een tien kaarten deck te vormen. Zodra je de regels een beetje wist, kon je er ook voor kiezen om mee te doen aan een variant met zes pakjes (40 kaarten deck). Je maakt gebruik van de Ditto regel waar een Pokémon in elke andere Pokémon kan evolueren. Naast het spelen van reguliere TCG-rondes, heb ik dit het meeste gedaan. Het vormde een bijzondere uitdaging waar ik de vreemdste combinaties samenstelde.
Aan de VGC kant mag de Chaos Cup er ook best wezen. Je krijgt een compleet random rental team dat een ander voor je heeft gebouwd. Nu moet je proberen er een strategie uit te persen en maar hopen op een goed resultaat. Spelers moesten drie complete rondes doorlopen, dus druk om te presteren was er zeker. Voor Unite heb ik ook nog aan een solo queue meegedaan. Je speelde met compleet onbekenden samen in een team, met alle gevolgen van dien. Tja, dat ging niet zonder slag of stoot.
Niet alleen maar huidige games
Naast de side-events viel er genoeg te beleven aan de zijkant van de hal bij de Activity Zone. Liefhebbers van de oude Pokémon games konden hun geluk niet op met een rits aan oude consoles. Het was mogelijk om elkaar uit te dagen in potjes Pokémon Stadium 2, Pokémon Battle Revolution, Pokkén Tournament, Pokémon Red en nog heel veel meer. Er werden kleine toernooien gehouden waarvoor je je niet voor hoefde in te schrijven. Er waren ook manieren om je op een analoge manier te vermaken. De organisatie had een stelletje bordspellen klaargelegd die je vrij kon spelen op een aantal tafels. Daarnaast was er dagelijks yoga, origami en een kleurplatenwedstrijd om bezoekers nog even bleven hangen.
Daarnaast waren er drie booths met speciale activiteiten: Scavenger Hunt, Ring Toss en Who’s That Pokemon. Nieuw dit jaar was de Activity Stage. Hier werden influencers uitgenodigd om meet en greets te houden met hun fans. Daarnaast waren er Pokémon TCG-artiesten aanwezig die vertelden over hun ervaringen en daarna gesigneerde posters uitdeelden. Je kon hun artwork ook aanschouwen in een speciaal ingerichte galerij. De klei figuurtjes van Yuka Morii werden mooi tentoongesteld achter het glas, iets wat mijn hart sneller liet kloppen.
Kom, het lab in
De Pokémon Discovery Lab was weer van de partij, met vele verbeteringen aan de Trading Card Game zijde. In het Play Lab krijg je een begeleide tour van de Pokémon Trading Card Game. Deze demo is sinds Gamescom 2024 compleet vernieuwd met splinternieuwe decks om te spelen. Eerst verzamel je creaturen in Poké Catch en daarna val je aan in Catch & Attack. Wanneer je dit tot een goed einde hebt gebracht, kun je met een demo deck van 30 kaarten aan de slag. Er zijn twee opties (Pikachu en Charizard) en je moet proberen je tegenstander op de knieën te krijgen in een snel en vlot potje. De mensen zijn vriendelijk, nemen alle tijd voor je en hebben zelfs een set-up voor je klaarstaan om met een goede hand te beginnen. Aan het einde krijg je een exclusieve pin en het setje decks mee naar huis. Beter kun je het niet treffen!
Aan de andere zijde vinden we het Battle Lab, waar de focus ligt op de video game. In de eerste helft van de demo kunnen spelers Pokémon gaan vangen in Scarlet en Violet en dan de strijd aangaan in hun eerste VGC-gevecht. Mocht je al bekend zijn met de video game, of dit pad hebben doorlopen, dan krijg je een stel rental teams voor je kiezen. Ik was ontzettend te spreken over de verschillende teams die we tot onze beschikking hadden. Er zaten welbekende VGC-monsters tussen, maar ook een aantal verrassingen om zelfs een expert van zijn stokje te krijgen. Mijn team had, bijvoorbeeld, een Alolan Ninetales. Een vreemde eend in de bijt, want sterk is deze Pokémon eigenlijk helemaal niet. Dat gezegd hebbende, een leuke combinatie qua aanvallen maakte deze potjes double battle bijzonder boeiend.
Let’s go to the Center
Na het succes van afgelopen jaren, keerde het in-person Pokémon Center terug tijdens EUIC 2025. Helaas kregen we geen toegang tot een pers slot, dus we moesten het doen via de consumenten weg. Deze ervaring was buitengewoon akelig, mede omdat het zoveel moeite kostte om überhaupt binnen te komen. Vele vrienden hadden veel minder geluk en kwamen soms echt pas op de laatste dag binnen. Het was niet optimaal, maar het Center ervaring stond daarentegen wel als een huis. De sfeer was geweldig met genoeg pracht en praal om je tijdens de lijn te vermaken.
Aan de formule van vorig jaar was weinig gesleuteld, en dat is meer dan prima. De gangpaden waren ruim neergezet, wat het winkelgemak uiterst bevorderde. Geen gesloten afdelingen of massale drukte in kleine hoeken, al was er hier en daar een rij voor de welbekende sitting cuties. Het aanbod? Sterk, maar niet zo sterk als vorig jaar. Er was een sterk pallet aan exclusieve merch inclusief shirts, truien, pins, play mats en alles wat je zou willen als doorgewinterde Pokémon fan. De ontwerpen waren de beste in jaren en misschien mijn favoriete exclusieve Internationals merch ooit. Het zijn de Woopers, Psyduck en Ogerpon, wat wil je nog meer? Vele recente kledingstukken, standbeelden van Cynthia, PokeBalls van The Wand Company en mokken waren ook in overvloed aanwezig.
Toch nog wat verbeterpunten
Helaas waren er, buiten de exclusieve merch, vooral hele standaard pins aanwezig. Het Pokémon Center brengt ieder jaar een exclusieve pin reeks uit en deze was hier totaal niet te bekennen. Gelukkig was de exclusieve merch de beste selectie in jaren, dus dat maakte de trip absoluut de moeite waard. De grote afwezige in het Pokémon Center schouwspel waren de Trading Card Game producten. In alle eerlijkheid, het viel een beetje tegen. Nu snap ik de positie waar The Pokémon Company in zit, maar iets meer accessoires had op zijn minst gemogen. De recente sets waren totaal niet voor de partij, terwijl ik juist behoefte had aan een moderne Pokémon Center Elite Trainer Box. Tja, jammer. Een markant detail: Van Gogh collectie was er wel. Pikachu-knuffels, playmats, sleeves en alles wat je maar kunt bedenken.
Conclusie
Op vele fronten waren de 2025 Pokémon Europe International Championships beter dan vorig jaar. De organisatie was fantastisch, de Activity Zone verbeterd en de competitie harder dan ooit tevoren. Dankzij de nieuwe decks in het Play Lab, heeft deze activiteit ook een nieuwe glans gekregen. Het onderdeel waar het meeste aan gesleuteld moet worden is het Pokémon Center. Het was fantastisch vorig jaar, maar het plannen van afspraken en het TCG-probleem verbetert niet echt. Daar kan The Pokémon Company nog echt punten scoren. Voor mij is en blijft EUIC een vaste prik op de agenda, zelfs met deze kleine verbeterpunten in het achterhoofd.
Dit verslag is geschreven door Daan Koopman wie namens ons aanwezig was bij het evenement.
