De game Astoria: Fate’s Kiss verdient een goede introductie, want er is een hoop gebeurd in het verleden omtrent de game. We gaan een aantal jaren terug toen Voltage Inc. nog de Lovestruck: Choose Your Romance ondersteunde. Op die app verscheen Astoria: Fate’s Kiss en het verhaal werd een groot succes bij westerse fans. Alles eindigde abrupt in 2022 toen de app voorgoed werd gesloten. De verhalen die erop waren uitgekomen werden onbeschikbaar en niemand kon ze meer lezen.
Men had niet verwacht dat deze verhalen ooit nog opnieuw uit zouden worden gebracht. Dan begrijp je wel wat een verrassing het was toen Voltage Inc. Astoria: Fate’s Kiss aankondigde voor de Nintendo Switch en pc. Op 25 juli 2024 was het moment daar en kwam de game uit. Een bijzonder moment voor de fans met hoge verwachtingen tot gevolg. In onze review lees je of Astoria de hoge verwachtingen waar kan maken of dat het vooral een hoop nostalgie blijkt te zijn.
Ben je onbekend met otome en termen als LI of MC? Lees dan onze special waarin dat aan bod komt.
Griekse mythologie
Met een korte proloog wordt de wereld in Astoria: Fate’s Kiss geschetst. Het draait om een wereld waar niet alleen mensen wonen, maar ook personen gebaseerd op de Griekse mythologie. Het bedrijf H.E.R.A. moet de vrede zien te bewaren en de goden van dienst zijn. De MC, die je zelf een naam kan geven, is voor dat geheime bedrijf werkzaam. Op een ogenschijnlijk normale dag komt ze verschillende goden tegen. Haar baas Cyprin vraagt haar om te kiezen welke zaak ze op wilt pakken (en indirect voor welke LI je wilt gaan). Dat markeert gelijk het begin van de romantiek. Wanneer je eenmaal voor een LI hebt gekozen, gaat het al snel de romantische kant op. In vier seizoenen ontdek je meer over de achtergrond van de LI en zie je hun relatie ontwikkelen.
Het verhaal is niet te vergelijken met die van otome-games als Jack Jeanne of Code Realize: Guardian of Rebirth. Het is allemaal wat gehaaster en minder goed uitgewerkt. Dat is zeker niet slecht, maar wel een duidelijk verschil als je nooit eerder een Voltage-game hebt gespeeld. Doordat het oorspronkelijk een mobiele game was, zijn de hoofdstukken kort en gebeurt er constant wat. Het moet natuurlijk je aandacht vasthouden en ervoor zorgen dat je blijft spelen. Met de Switch-port krijg je voor €29,99 gelijk alle routes. Er zijn dus geen onverwachte aankopen of wat dan ook. Dat maakt het een stuk prettiger om te spelen.
Al is er wel een nadeel: de Switch-versie is incompleet. Zo ontbreekt de LI Astraeus en zijn niet alles extra’s compleet. Desondanks is het een goede uitgave, want als je niet beter wist dan zou je het ook niet missen. En daar zit gelijk het knelpunt. Deze release speelt in op de nostalgie en richt zich overduidelijk op de mensen die dit via Lovestruck hebben gespeeld. Juist die groep weet precies wat wel en niet beschikbaar was en zullen dus die content missen. Hopelijk wordt de rest ooit nog als DLC uitgebracht, maar eigenlijk had Voltage Inc. het beter in een keer goed kunnen doen.
Een stelletje ongeregeld
Waar de meeste otome alleen mannen hebben als LI’s, is dat in Astoria: Fate’s Kiss anders. Zo is er de vrouw Medusa en de non-binair persoon Alex Cyprin. Het is voor de huidige tijd hoogst ongebruikelijk voor otome-games op de Switch. De enige die mij bij is gebleven met een vrouwelijke “LI” is in Butterfly’s Poison; Blood Chains. Op de pc daarentegen bestaat er veel meer variatie, maar dat komt voornamelijk vanuit westerse ontwikkelaars. Astoria is wat dat betreft een heerlijke uitzondering waarvan ik er graag meer zie op de Switch.
Wanneer je geïnteresseerd bent in de Griekse mythologie, dan kom je hier wel aan je trekken. Zo is er Medusa, Hades, Cerberus, enzovoort. Ik kan niet anders dan zeggen: “Wat is het toch heerlijk om met een stel personen gebaseerd op de Griekse mythologie te daten.” De LI’s zien er aantrekkelijk uit en weten je aandacht te trekken. Meer is er niet nodig voor een game als dit. In het verhaal kom je regelmatig keuzemomenten tegen. Deze keuzes bepalen of je een goed of het beste einde krijgt. Slechte eindes zal je dus hier niet tegenkomen.
De Engelse vertaling is netjes, maar niets uitzonderlijks. Regelmatig kom je toch wat schoonheidsfoutjes tegen. Hoewel het je niet uit het verhaal haalt, is het wel slordig. Het is niet alsof het een gloednieuwe game is. De game bestaat al jaren en een verbeterde vertaling had net dat puntje op de i kunnen zijn. Als laatste wil benoemen dat er geen voice-acting is. Persoonlijk blijf ik dat jammer vinden, want het geeft net dat beetje meer diepgang. Gelukkig is er wel een lekker opzwepende achtergrondmuziek. Daar wen je snel genoeg aan waardoor je de missende voice-acting minder mist dan gedacht.