Iwakura Aria is de nieuwe game van de Japanse ontwikkelaar MAGES. Deze spannende visual novel (VN) kwam vorig jaar zomer in Japan uit en op 14 augustus volgt de langverwachte westerse release. De game verschijnt zowel digitaal als fysiek voor de Nintendo Switch. MAGES kennen we van bekende titels als Memories Off, Muv-Luv en de alom geprezen Science Adventure-serie. Dit keer dus geen vervolg in een bekende reeks, maar de release van een nieuw geschreven verhaal. In Japan werd de game goed ontvangen. Of wij net zo positief zijn, lees je in deze review van Iwakura Aria!
Aria – de mysterieuze erfgename van de Iwakura-familie
Het verhaal speelt zich af in Japan na de oorlog. Het is de zomer van 1966 en het jonge hoofdpersonage Ichiko Kitagawa krijgt de kans om als dienstmeisje aan de slag te gaan voor de Iwakura-familie. Hierdoor kan ze het weeshuis waar ze woont verlaten en zich richten op een veiligere toekomst. De artistieke Ichiko raakt bevriend met Aria, de mysterieuze erfgename van de Iwakura-familie. Maar al gauw merkt Ichiko dat de familie zo haar geheimen heeft en raakt ze verstrikt in de intriges die zich rondom haar nieuwe vriendin afspelen. Wat is het verhaal van Iwakura Aria? Wat betekent hun noodlottige ontmoeting voor de toekomst van Ichiko? Het is aan jou om de duistere geheimen van het landhuis te ontrafelen.
Een huiveringwekkende yuri-visual novel
Want duistere geheimen zijn het. Dit verhaal is geen lichte Bouquet reeks-roman over de opbloeiende relatie tussen twee vrouwen, maar een meeslepende reis met een gruwelijke onthulling. Wees hierop voorbereid! Er komen meerdere zwaardere thema’s aan bod, dus als je daar moeite mee hebt dan is dit niet de game voor jou. Normaal zou ik hier specificeren welke dat zijn, maar ik kies er bewust voor om dat niet te doen. Het noemen van de gevoeligheden geeft m.i. teveel weg van de verhaallijn. Maar een waarschuwing is dus op zijn plaats. Wanneer je met de juiste verwachtingen aan het verhaal begint, dan staat je een hartverscheurende ervaring te wachten over de haat-liefdeverhouding in menselijke relaties.
Er zijn trouwens beschrijvingen die de game typeren als een yuri-visual novel. De makers zelf leggen de nadruk op de spannende verhaallijn en niet op de ontluikende romance tussen de twee hoofdpersonages. Desondanks valt niet te ontkennen dat de game vooral gaat over de (romantische) interactie tussen de twee jonge vrouwen Aria en Ichiko en daardoor dus zeker als een yuri-game te beschouwen valt.
Jouw keuzes bepalen hoe het leven van Ichiko er over 33 jaar uitziet
Iwakura Aria is zoals gezegd een visual novel-game. Dat betekent dat de hoofdmoot van de gameplay bestaat uit lezen met af en toe een keuzemoment. Die keuzemomenten bepalen bij welke van de negen eindes je uitkomt. En daarmee hoe het leven van Ichiko er 33 jaar na de zomer van 1966 uitziet. Het lezen wordt afgewisseld met het verkennen van de verschillende kamers van het landhuis. Op die momenten verschijnt er een kaart in beeld waarop je een ruimte kan kiezen. Jij bepaalt de volgorde en hoe vaak je naar een ruimte teruggaat. Rode ruimtes kun je niet overslaan. Die moet je bezocht hebben wil je met het verhaal verder kunnen. Verder bepaal jij wanneer je wilt stoppen met deze exploratie om het verhaal te vervolgen. Deze landhuis-verkenningsmomenten zijn een leuk uitstapje om belangrijke informatie te verkrijgen over de verborgen bedoelingen van de personages.
Daarnaast kun je als speler ook het schetsboek van Ichiko oproepen. Hierin vind je de door haar gemaakte tekeningen van wat haar bezighoudt. Verder kun je er niet veel mee, maar Ichiko’s tekentalent speelt een belangrijke rol in het onthullen van de geheimen. Het schetsboek bevat namelijk verborgen aanwijzingen over wat er zich allemaal in het Iwakura-landhuis afspeelt.
Prachtige renaissancestijl
Visueel is de game prachtig. Het verhaal komt echt tot leven door de schoonheid van de renaissancestijl die wordt afgewisseld met geschilderde illustraties. Deze schetstekeningen zijn veelal zwart-wit en bestaan uit uitsneden waarin meerdere beelden van een scène samenkomen. Een enkele keer is er spaarzaam kleur toegevoegd. Vooral op de momenten waarop de spanning opbouwt is dit heel effectief in het overbrengen van ongemak of een beklemmend gevoel. Het visuele contrast tussen schoonheid en angst benadrukt continu de spanning van het verhaal. Bovendien wordt je als lezer uitgedaagd tussen de regels door te lezen omdat je door deze weergave niet expliciet ziet wat er zich afspeelt.
Ook de muziek helpt bij het opbouwen van de spanning en het neerzetten van de sfeer. Net als de voice-acting van de hoofdpersonages trouwens. Ik heb daar echt van genoten. Het is jammer dat niet alle personages getoond worden wanneer je hun stem hoort, want dat hadden ze wel verdiend. Als speler zie je alleen de profielen van Aria, haar vader Amane en de jonge kokkin des huizes Sui Miyaichi. Andere personages komen in ‘beeld’ via de schetsen. De hoofdpersoon Ichiko zie je trouwens vrijwel nooit. Je ziet haar alleen op de afbeeldingen die je tijdens het spelen vrijspeelt. Dat vind ik persoonlijk wel jammer, omdat ik me nu minder goed een visueel beeld van haar kon vormen.
Tweeledig plot
Zoals gezegd draait dit verhaal om een duister geheim rondom Aria en de band tussen haar en Ichiko. Het plot werkt eerst toe naar een gruwelijke onthulling. Daarna focust het zich op de dynamiek tussen Aria en Ichiko. Hun relatie varieert van vriendschap tot liefde, afhankelijk van de keuzes die je maakt. Maar elk hoofdstuk nemen de emoties toe en ervaar je de haat-liefdeverhouding steeds sterker. Met alle hartverscheurende gevolgen vandien. De makers geven net genoeg aanwijzingen om je nieuwsgierig te maken én houden. Daardoor blijf je steeds geboeid en wil je niets anders dan steeds maar verder lezen.
De game slaagt erg goed in het uitwerken van de karakterontwikkeling van zowel Aria als Ichiko. Je leert beide personages steeds beter kennen en krijgt geregeld nieuwe kanten van ze te zien. Dat maakt dat je als lezer gefascineerd bent door vooral de persoon Aria. De vraag die maar bleef ronddwalen in mijn hoofd was niet zozeer: wat is er aan de hand? Maar eerder: waarom doet/reageert ze zo? Ik moet bekennen dat ik even schrok toen de grote onthulling plaatsvond. Niet zozeer vanwege de gruwelijkheid ervan (want geloof me, dat is het zeker), maar meer omdat het me verraste dat het al zo vroeg in de game gebeurde. Want zakt het verhaal nu niet als een plumpudding in elkaar? Gelukkig weet de game een sterk vervolg te geven door in te zoomen op wat de hartverscheurende onthulling betekent voor (de relatie tussen) Aria en Ichoko.
Verschillende aangrijpende eindes
Na zo’n 12 uur spelen kwam ik bij het eerste einde. Die liet me wel met een onbevredigd gevoel achter, dus ik ben dan ook doorgegaan met zoeken naar de andere acht eindes. Ik zeg bewust zoeken, want helaas helpt de game je daar niet bij. Er is geen stroomdiagram waardoor je terug kan gaan naar bepaalde hoofdstukken of keuzemomenten. Je zult dus zelf op zoek moeten. Belangrijk hierbij zijn je handmatige gamesaves. Die kun je gelukkig volop maken. Tip: maak er regelmatig één! En probeer te onthouden welke keuzes je gemaakt hebt zodat je bij het herspelen de andere optie kiest. Je ziet namelijk niet wat de eerder door jou gemaakte keuze was. Dat vond ik persoonlijk wel een gemiste kans. Net als een aantal andere dingen, maar die bespreek ik hieronder.
Het herspelen is dus een kwestie van proberen. Maar met wat puzzelwerk kom je een heel eind. Door logisch na te denken bij de verschillende keuzemomenten ontdekte ik waar de vertakkingen zaten. Het is me gelukt om in ongeveer 18 uur alle tien eindes vrij te spelen. Uiteindelijk kent de game tien eindes: negen tijdens het hoofdverhaal en één na het spelen van alle side stories. Deze side stories moet je vrij zien te spelen, maar dat ging vrij gemakkelijk. Niet alle eindes zijn even sterk, maar de meeste zijn erg aangrijpend. In mijn beleving zijn het grootste deel zogenaamde alternate endings en zijn twee eindes waardige afrondingen van het verhaal. Je merkt snel genoeg of je bij zo’n ‘echt’ einde bent uitgekomen of niet, omdat de alternate endings vrij kort door de bocht kunnen zijn. Je snapt wel wat ik bedoel wanneer je die tegenkomt.
MAGES had het herspelen makkelijker kunnen maken
Het is jammer dat MAGES de speler niet helpt bij het verkennen van alle verschillende eindes. Zoals genoemd is er geen hulpmiddel om zichtbaar te maken welke route je gespeeld hebt en waar de vertakkingen zitten, of welke keuzes je bij een keuzemoment hebt gemaakt. Een andere handige VN-functie die ontbreekt is de ‘skip/jump naar next choice’ mogelijkheid. Normaal gesproken is dit bij het herspelen je beste vriend omdat je met een druk op de knop naar ongelezen tekst of het volgende keuzemoment gaat. Wel kun je kiezen voor ‘skip mode’. Als je die aanzet, loopt de tekst automatisch op het door jou ingestelde tempo. Let op dat je ervoor kiest dat de functie automatisch stopt bij nieuwe, ongelezen tekst. Als het goed is staat die daar standaard op ingesteld, maar check het toch even. Anders blijft de tekst maar lopen totdat jij aangeeft te willen stoppen. De game stopt trouwens wel vanzelf bij een landhuis-verkenningsmoment.
Wat je helaas niet kunt aanpassen is de tekstgrootte. Ik vond de tekst (te) klein wat het lezen vrij inspannend maakte. Normaal gesproken pas ik de tekstgrootte in VN’s altijd aan, maar die mogelijkheid is er dus niet. Tenslotte kent de game toch wel de nodige foutjes in de vertaling/lokalisatie. Het gaat dan vooral om foutjes in de woordvolgorde zoals op de linker afbeelding hieronder, of onterechte dubbele woorden. Ik vond dit niet heel storend en het vormt gelukkig ook geen drempel voor het begrijpen van het verhaal.
Een gruwelijk mooi verhaal dat me nog dagen is bijgebleven
Uiteindelijk is Iwakura Aria een sterke visual novel met een gruwelijk mooi verhaal. Het is een bijzondere ervaring die me nog een aantal dagen heeft doen nadenken. De game legt namelijk niet alles tot in detail uit en laat veel over aan de interpretatie van de speler. Ook als het gaat om de thema’s die centraal staan. Ik wil verder niets verklappen, dus meer zeg ik er niet over. Maar Iwakura Aria gaat je gewoonweg niet in de koude kleren zitten, dus voor fans van het genre is het een makkelijke aanbeveling. Wat mij betreft is dit een must-play! Voor digitale gamers: als je hem voor de release op 14 augustus in de eShop aanschaft krijg je 10% korting en kost de game je €35,99. Anders betaal je de normale prijs van €39,99.
