Vorige week op 18 november was daar verrassend ineens Tomb Raider: Definitive Edition voor zowel de Nintendo Switch als de Switch 2. Jaren geleden heb ik deze titel met veel plezier op de PlayStation gespeeld. Ik was dan ook erg enthousiast om dit avontuur uit 2013 opnieuw op de Nintendo Switch 2 te ervaren. In dit eerste deel van de Survivor-trilogie leren we hoe Lara Croft uitgroeit van een onervaren archeologe tot een badass avonturier. Na Tomb Raider volgden Rise of the Tomb Raider (2016) en Shadow of the Tomb Raider (2018). Ook die twee delen heb ik volledig uitgespeeld. Je mag me daarom gerust een Tomb Raider-fan noemen. Of ik ook genoten heb van de Switch 2-port, lees je in deze review van Tomb Raider: Definitive Edition!
Lara Croft
Laat ik beginnen met een korte introductie voor de eventuele nieuwe spelers. De Tomb Raider-franchise omvat een langlopende reeks aan games, waarvan de eerste in 1996 verscheen. Daarnaast zijn er ook films uitgekomen en vorig jaar nog een animatieserie. Het draait allemaal om de fictieve Britse archeologe Lara Croft. Zij reist de wereld rond op zoek naar verloren artefacten en infiltreert daarbij gevaarlijke graven en ruïnes. De game Tomb Raider kwam oorspronkelijk in 2013 uit als reboot van de serie. Het vormde zoals gezegd het eerste deel van de Survivor-trilogie, een subserie die teruggaat naar het begin en vertelt hoe Lara zich ontwikkelde tot die doorgewinterde ontdekkingsreiziger. In 2014 verscheen de Definitive Edition. Die bevatte grafische verbeteringen plus alle DLC en een aantal extra’s, zoals een digitaal comic book. Ruim 10 jaar later is dié versie nu voor het eerst op een Nintendo-console te spelen.
Switch versus Switch 2-versie
Uitgever Aspyr heeft zowel een digitale Switch 1- als Switch 2-versie uitgebracht. Het is goed om te weten dat dit echt twee aparte versies zijn, waardoor upgraden van S1 naar S2 niet mogelijk is. Je betaalt voor beide games trouwens hetzelfde bedrag van €18,19. De vraag is dan ook wat het verschil is tussen beide versies. Het korte antwoord is: alleen de resolutie en framerate. Het lijkt er namelijk op dat Aspyr eerst de Switch-versie heeft gemaakt en daar de Switch 2-versie op heeft gebaseerd, in plaats van op de PlayStation 4-versie uit 2014. Voor de Switch-port – die op 30 fps speelt – zijn de graphics gedowngraded om de game goed te laten draaien op die console. Voor de Switch 2-port zijn vervolgens alleen aanpassingen gedaan in de resolutie en framerate (60 fps), maar géén grafische verbeteringen. Aspyr vermeldt dat beide versies wel gyro- en touchscreen-ondersteuning hebben en de S2-versie ook de Joy-Con-muisfunctionaliteit. Wie zich verder in de technische aspecten wil verdiepen kan online diverse vergelijkingsvideo’s vinden, bijvoorbeeld van de Switch versus Switch 2 of PlayStation 4 versus Switch 2.
Op expeditie naar een verloren Japans koninkrijk
Tomb Raider: Definitive Edition begint met een jonge en onervaren Lara Croft, die net afgestudeerd is als archeologe. Lara gaat mee met een expeditie die op zoek gaat naar een verloren Japans koninkrijk. Onderweg met de Endurance vergaat het schip en spoelt ze aan op een eiland, verwijderd van de anderen. Voordat ze haar expeditiegenoten kan bereiken, wordt ze gevangengenomen op wat het levensgevaarlijke eiland Yamatai blijkt te zijn. Wat volgt is een kat-en-muisspel met de kwaadaardige sekte die op het eiland heerst. Daarbij wordt Yamatai geteisterd door onnatuurlijke stormen waardoor alle pogingen om van het eiland af te komen mislukken. Het is aan Lara om haar vrienden te redden en te ontsnappen van het vervloekte eiland. Zij zal dan ook alles op alles moeten zetten om dit voor elkaar te krijgen en in de wildernis te overleven. Langzaam maar zeker ontrafelt Lara het mysterie van het eiland en groeit ze uit tot de doorgewinterde avonturier die we kennen.
Gevarieerde gameplay
Tomb Raider is een third-person actie-avonturengame met een behoorlijk shooter-element. Wees voorbereid op veel bruut geweld. Na aankomst op het eiland ontpopt Lara zich binnen no time tot een koelbloedige moordmachine. Een groot deel van de gameplay bestaat dan ook uit combat, of juist het op een slimme manier vermijden daarvan. Daarnaast verken je het eiland – waar trouwens ook het nodige platformen bij aan te pas komt, denk aan het beklimmen van kliffen en het creëren van touwbruggen -, zijn er volop voorwerpen te verzamelen én vragen de tombes de nodige puzzelvaardigheden. Die combinatie van exploreren, platformen, combat, puzzelen en verzamelen is wat ik zo leuk vind aan de Tomb Raider-games. Of dat nu op de PlayStation is of op de Switch 2, het blijft ontzettend vermakelijk.
Daarbij is het ook een overzichtelijke titel. Zowel qua grootte van het te verkennen eiland als qua tijdsinvestering. De (lineaire) verhaallijn is in zo’n 10 uur uit te spelen. Daarna kun je nog zeker een paar uur zoet zijn met het vinden van alle relikwieën, documenten, schatkaarten, basiskampen, GPS caches en tombes én het voltooien van alle uitdagingen. Yamatai is opgedeeld in meerdere gebieden die je allemaal op 100% kunt uitspelen door in elk gebied alles te vinden en voltooien. Een fijn hulpmiddel hierbij is de kaart die duidelijk weergeeft wat je per gebied nog mist. Ontdekte basiskampen fungeren als een hub. Je kunt daar je vaardigheden versterken en je uitrusting en wapens upgraden. Ook doen de basiskampen dienst als punten waartussen je kunt snelreizen.
Hoe speelt de game op de Switch 2?
Dan misschien wel het belangrijkste onderdeel van deze review en dat is de prestatie op de Switch 2. Want dat het een toffe game is wist ik al. Laat ik beginnen met het belangrijkste positieve punt, namelijk hoe stabiel en responsief de game op 60 fps speelt. Zowel in handheld als gedocked heb ik geen enkele stotter ervaren. Ook de laadtijden zijn oké tot snel. Maar grafisch blijft de game echt wel achter. Het is duidelijk te zien dat het om een oudere titel gaat. Denk bijvoorbeeld aan de kwaliteit van het haar, de schaduwen, de planten en het licht. Ik vind het een gemiste kans dat er voor de Switch 2-versie geen grafische verbeteringen zijn doorgevoerd. Het is leuk dat je gyro-controls kunt aanzetten, al lijkt dit (nog) niet te werken. Ook de Joy-Con-muisfunctionaliteit klinkt op papier leuk, maar speelt in de praktijk (nog) niet prettig. Wellicht zijn dit twee punten die met een toekomstige update aangepakt worden, maar voorlopig voegen ze weinig toe aan het speelplezier.
Leuk voor nieuwe spelers, nostalgie voor terugkerende fans
Uiteindelijk heeft Aspyr een degelijke Switch 2-port van een nog steeds leuke titel afgeleverd. Al brengt de port op visueel gebied wel gemengde gevoelens met zich mee. Het is een pluspunt dat de game zo soepel speelt, maar dat is ook de enige inspanning die voor deze Switch 2-versie is gedaan. Grafisch had er écht meer ingezeten. Nou moet ik ook zeggen dat je voor deze titel een zeer schappelijk bedrag betaalt in vergelijking met andere games van dit moment. Toch kan ik Tomb Raider: Definitive Edition niet zomaar aan iedereen aanraden. Wie nog nooit in de gelegenheid is geweest om Tomb Raider te spelen en dat nu wel kan door de komst naar de Switch (2): vooral doen! Dit is een titel uit een toch wel klassieke game-franchise die je ooit een keer gespeeld wil hebben. Maar heb je dit avontuur al eens (uit)gespeeld dan zie ik – anders dan vanuit nostalgie – geen reden om opnieuw met deze titel aan de slag te gaan.
