Op 9 oktober verscheen Yooka-Replaylee voor de Nintendo Switch 2. Alleen de digitale versie dan, want de fysieke editie komt op 18 december uit. Het gaat om een opgepoetste heruitgave van de 3D-platformer Yooka-Laylee uit 2017. Ondanks de prima verkoop kreeg de game destijds van platformer-fanaten toch wel wat kritiek te verduren. Deze Switch 2-editie belooft dan ook meerdere verbeteringen ten opzichte van het origineel. Ons voorproefje tijdens gamescom bleek veelbelovend. Maar de grote vraag is natuurlijk hoe het eindresultaat uitpakt. Dat lees je in onze review van Yooka-Replaylee!
Van Yooka-Laylee naar Yooka-Replaylee
Laat ik beginnen met een korte terugblik voor wie nog nooit van Yooka-Laylee of de studio erachter – Playtonic – gehoord heeft. Mocht je wat uitgebreider over deze geschiedenis willen lezen, check dan onze eerdergenoemde preview. Voor nu is het voldoende om te weten dat Yooka Laylee het eerste project is van Playtonic, een studio opgericht door een aantal voormalige sleutelfiguren van de Britse gamestudio Rare. In het SNES- en N64-tijdperk hebben zij succes gehad met bijvoorbeeld de geliefde platformer Banjo-Kazooie. Dus ja, de verwachtingen voor Yooka-Laylee waren hooggespannen.
Toen de game in 2017 verscheen kreeg het prima verkoopcijfers, maar het wist niet iedereen te overtuigen. Ook wij waren destijds niet laaiend enthousiast en gaven het een 7,4 (check hier onze review). Kritiekpunten waren het gemis van een eigen karakter, vervelende camerabesturing, (te) lege grote werelden, trage gameplay/besturing en onoverzichtelijk verzamelen. Playtonic bleek niet doof voor deze punten en beoogt ze met deze Switch 2-editie allemaal aan te pakken. Laten we snel kijken of dat gelukt is!
Gameplay: méér dan een simpele heruitgave
Bij de eerste stappen in de kleurrijke wereld wordt gelijk duidelijk dat Yooka-Replaylee veel meer is dan een simpele heruitgave. Laat ik beginnen met de gameplay. Die is namelijk flink aangepakt. Het verhaal wordt nu gepresenteerd als een hervertelling door Yooka en Laylee zelf. Zij moeten nog steeds de boekpagina’s (Pagies) verzamelen en het magische One Book terugkrijgen van schurk Capital B. Dus de nieuwe vertelpresentatie verandert op zich niets aan de inhoud van de game. Als speler verken je nog steeds vijf werelden (Grand Tomes) en Hivory Towers (centrale hub), en eindig je met een confrontatie met de eindbaas.
Maar als we inzoomen wordt duidelijk wat er daadwerkelijk veranderd is. Zo zijn het platformen en de uitdagingen aangescherpt en er is zelfs een nieuwe wereldkaart toegevoegd. Vooral die kaart – inclusief fast-travel en de mogelijkheid om items te markeren – is een fijne toevoeging. Ook heel plezierig is dat je vanaf de start meteen alle moves van Yooka en Laylee tot je beschikking hebt. Daardoor hoef je geen Pagies te skippen omdat je de benodigde vaardigheid nog niet beheerst. Ook de besturing is een stuk responsiever, waardoor je een betere controle hebt over je kameleon en vleermuis.
Verzamelen maar!
Naast het verkennen draait het vooral om verzamelen. De Pagies zijn met name belangrijk omdat je hiermee deuren kan openen en verder komt. Gelukkig zijn ze volop te vinden én verdienen. Bovendien zijn er nu zelfs meer te verzamelen dan in het origineel. Het aantal Quills (veren) – waarmee je bij Trowzer extra hulpmiddelen kunt kopen – is wel wat teruggeschroefd. Wellicht omdat er ook flink wat nieuwe verzamelvoorwerpen te vinden zijn. Zoals Coins die in te wisselen zijn voor tonics of outfits bij de charmante speelautomaat Vendi. Of in elke wereld een Pirate Treasure, Mollycool en Arcade Coin. Gamers die genieten van een echte collectathon worden hiermee op hun wenken bediend.
Het enige vreemde is dat met het verhogen van het aantal Pagies de benodigde drempel voor de deur naar de eindbaas niet is aangepast. Die staat nog steeds op 120. Dat aantal is voor de geoefende speler snel te behalen nu er in elke wereld 50 Pagies te vinden zijn. In theorie is het dus mogelijk om na zo’n twee werelden het spel uit te spelen en de resterende werelden over te slaan. Zelf vind ik dat niet bezwaarlijk, want ik bezoek toch wel alle werelden. Maar online zijn de meningen hierover verdeeld.
Vollere werelden
Over die werelden gesproken: in het origineel werden ze als groot, maar vooral erg leeg ervaren. Leeg kan ik ze nu niet meer noemen. Naast de extra verzamelvoorwerpen kom je ook vaker vijanden tegen en tref je leuke nieuwe uitdagingen (minigames). Er is dus genoeg te doen. Groot zijn de werelden nog steeds, daar is immers niets aan veranderd. Zelf heb ik in dit soort games de voorkeur voor wat kortere, kleinere levels. Al wordt het gevoel van verdwalen gelukkig wel een stuk minder door de eerdergenoemde toevoeging van een wereldkaart. Je kunt Mark (de kaart-NPC) zelfs betalen om de locatie te onthullen van Pagies die je nog niet hebt gevonden.
Audiovisueel sterk verbeterd
Dan naar het audiovisuele deel. Daar zijn de verbeteringen ook weer goed merkbaar. Bij het opstarten van de game zie je gelijk het verschil. Grafisch ziet Yooka-Replaylee er gewoon heel mooi en kleurrijk uit. Die upgrade is zelfs tot in het menu doorgevoerd. Alles in de game is mooier. Als je het vergelijkt met het origineel, dan gaat het om meer gedetailleerde textures en vloeiendere animaties. Ik heb daar echt van genoten. Net als van de muziek. Want ook de audio heeft een make-over gekregen. De originele soundtrack was al prachtig, maar is nu door een heus orkest ingespeeld.
Performance nog niet helemaal top
Als laatste dan nog de prestatie op de Switch 2. Ik noemde al de vloeiendere animaties. Yooka-Replaylee draait op een stabiele framerate van 30 fps, zowel in handheld- als docked-modus. En dat merk je, dit avontuur speelt soepeler dan ooit. Mogelijk wordt er in de toekomst nog een performance mode toegevoegd met de door velen gewenste 60 fps. Door beperkte tijd met de ontwikkelkit van de Switch 2 hebben de makers voor 30 fps gekozen om ‘de best uitziende en soepelst lopende versie klaar te hebben voor de release‘. Persoonlijk stoort die framerate mij niet zo. Al draagt de merkbaar natuurlijkere besturing en cameravoering uiteraard ook bij aan de soepele game-ervaring.
Is dan alles mooier, volwaardiger en soepeler? Nee qua performance helaas niet. Ik heb regelmatig gehad dat de game crashte wanneer ik de Switch 2 in slaapmodus zette. Best irritant omdat dit juist een perfecte game is voor korte speelsessies. Wanneer je dan verder wil spelen, tref je een zwart scherm met de melding ‘De software is afgesloten vanwege een fout’. In een ander geval zorgde mijn enthousiaste slaan op een schatkast naast een muur dat het olijke duo vast kwam te zitten in diezelfde muur. Met geen mogelijkheid kreeg ik weer beweging in Yooka en Laylee. Er zat niets anders op dan terug te gaan naar het hoofdmenu en het level opnieuw te starten. Waarschijnlijk kunnen beide issues in een toekomstige patch makkelijk opgelost worden. Maar voorlopig speelt de game dus nog niet optimaal.
De moeite waard?
De vraag die tenslotte overblijft is: is Yooka-Replaylee de moeite waard? Het antwoord daarop is wat mij betreft een volmondige ja. Ondanks de prestatiedingetjes is dit m.i. de definitieve versie van Yooka-Laylee zoals het destijds had moeten zijn. Playtonic heeft de kritiekpunten duidelijk ter harte genomen. De game oogt en speelt bijna alsof je met een compleet nieuwe game te maken hebt. Dus ja, ik vind het dan ook zeker een aanrader voor iedere liefhebber van platformers en collectathons. Momenteel is Yooka-Replaylee met een 10% launchkorting voor €26,09 te koop in de Nintendo eShop. Maar twijfel niet te lang, want de korting is slechts nog geldig tot en met morgen (16 oktober)!
