Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Hands-on] One More Gate: A Wakfu Legend 

Een interessante combinatie van verschillende gameplay-elementen!

Tijdens Gamescom konden wij aan de slat met One More Gate: A Wakfu Legend, een combinatie van een  klassieke rogue-lite en een deckbuilding-game. Met mijn nauwelijkse kennis van deckbuilding-games en het Wakfu-universum ging ik enthousiast aan de slag met de game, en dat pakte verrassend goed uit!

Een smoothie van gameplay-elementen

Aan het begin van mijn speelsessie leek One More Gate: A Wakfu Legend eigenlijk helemaal niet zo’n originele game. In de game kun je verschillende dungeon-gebieden kiezen om het vervolgens op te nemen tegen allerlei vijanden en baasgevechten. Ga je vervolgens dood? Dan keer je terug naar de main-world en kun je het opnieuw proberen. Echter bij het eerste gevecht bleek de unieke twist die de game weet te bieden. One More Gate: A Wakfu Legend wordt dan namelijk inene een mix tussen een turn-based RPG en een deckbuilding-game.

Net als bij een turn-based RPG krijg je vijanden voorgeschoteld welke je moet zien te verslaan door om en om een actie uit te voeren. Deze acties kies je echter aan de hand van verschillende kaarten die je tot je beschikking hebt. Die kaarten variëren van standaard aanvallen tot speciale aanvallen maar ook verdedigen is een optie. De kaarten die je hebt kun je vervolgens verbeteren en aanvullen door nieuwe kaarten en upgrades te kopen in de shop of bij een level up. Een leuke en verfrissende combinatie wat tijdens mijn speelsessie in een fijn vechtsysteem resulteerde. Strategie speelt ook een belangrijke rol, immers moet je wél de juiste kaarten tegen de juiste vijanden inzetten. Kaarten kies je op zijn beurt weer met de beschikbare punten die je hebt, waarbij de ene kaart meer punten kost dan de ander. Je hoort het al, One More Gate: A Wakfu Legend is een soort mix van heel veel gameplay-elementen en dat pakt tot nu toe erg goed uit!

Ik speelde One More Gate: A Wakfu Legend in handheld en positief viel op dat het touch-screen gebruikt kan worden om onder andere de kaarten te kiezen die je wilt inzetten. Dit maakt de game in handheld-mode extra fijn om te spelen. In handheld mode zag de game er overigens ook best prima uit. De stijl het spel is een beetje tekenfilmachtig, waarbij de personages juist erg gedetailleerd ogen met elk hun eigen identiteit. Wel lijkt het erop dat het verhaal van de game een wat minder grote rol speelt, althans tijdens mijn speelsessie. Het zou leuk zijn als het verhaal in de game in de volledige versie meer tot zijn recht komt. Voorlopig moeten we echter nog even wachten want de game komt pas in 2024 uit. Nog tijd zat dus om de game, waar nodig, te fine-tunen!